Συνεχίστηκαν χτες και ολοκληρώνονται αύριο οι εργασίες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας, της σύναξης των αστών πολιτικών και των διευθυντικών στελεχών μονοπωλιακών ομίλων, οι οποίοι έχουν στόχο τον εξωραϊσμό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που τσακίζει τα εργατικά - λαϊκά και δημοκρατικά δικαιώματα σε όλο τον κόσμο.

Στη χτεσινή μέρα, πέρα από τα πολλά πάνελ για τη φτώχεια, τις ανισότητες, την ...εμπέδωση των δημοκρατικών θεσμών, την περιβαλλοντική καταστροφή και την αναζήτηση ...μιας πιο δίκαιης κατανομής του πλούτου στον καπιταλισμό, ξεχώρισαν οι παρεμβάσεις την Γερμανίδας καγκελαρίου, Αγκ. Μέρκελ, και του αντιπροέδρου της Κίνας Γουάνγκ Κουισάν.

Η Μέρκελ εμφανίστηκε ως οπαδός της πολυμερούς συνεργασίας στην «παγκόσμια αρχιτεκτονική της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, στις σύγχρονες προκλήσεις της ψηφιοποίησης, της τεχνητής νοημοσύνης, της αυτοματοποίησης και της ρομποτικής» και ταυτόχρονα προέτρεψε την ΕΕ να γίνει το αντίβαρο στην ανάπτυξη του εθνικισμού, τονίζοντας ότι «μια παγκόσμια αρχιτεκτονική είναι δυνατή μόνο εάν είμαστε σε θέση να συμβιβαστούμε». Μάλιστα, η Μέρκελ, αξιοποιώντας το παράδειγμα των σύγχρονων βάσεων προσωπικών δεδομένων, είπε ότι δεν την ελκύει ούτε ο χειρισμός των ΗΠΑ, όπου οι ιδιώτες κατέχουν μεγάλο αριθμό προσωπικών δεδομένων, ούτε της Κίνας, όπου η κυβέρνηση κατέχει πολλά προσωπικά δεδομένα, και υπερασπίστηκε τους γενικούς κανόνες για την «προστασία των δεδομένων», που υποτίθεται ότι «θέσπισε η ΕΕ με όλα τα ελαττώματά της». Ταυτόχρονα τόνισε ότι στην «4η βιομηχανική επανάσταση» η ΕΕ υστερεί σε σχέση με άλλες δυνάμεις, φωτογραφίζοντας την Κίνα.

Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή της Γερμανίας (της αστικής τάξης) σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η καγκελάριος ξεκαθάρισε ότι θα συνεχίσει να δίνει «παρών» στον λεγόμενο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας στη Μέση Ανατολή (Συρία, Ιράκ), ενώ για τη διαχείριση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών τάχθηκε υπέρ της εξειδικευμένης μετανάστευσης, κάτι που έχει ζητήσει και το γερμανικό κεφάλαιο προκειμένου να βρεθεί επιπλέον εργατικό δυναμικό.

Στο ζήτημα της Ενέργειας η Μέρκελ τάχθηκε γενικά υπέρ της διαφοροποίησης των πηγών τροφοδοσίας, αλλά διευκρίνισε ότι «εφόσον θέλουμε να αφήσουμε πίσω το πετρέλαιο και την πυρηνική ενέργεια, πρέπει να αξιοποιήσουμε το φυσικό αέριο, που προέρχεται κατά κύριο λόγο από τη Ρωσία, αλλά και να δούμε και άλλες πηγές με υγροποιημένο αέριο και από τις ΗΠΑ». Το ζήτημα αυτό είναι ένα σημείο τριβής της Γερμανίας με τις ΗΠΑ, που θέλουν να προωθήσουν το δικό τους φυσικό αέριο και να περιορίσουν τις ποσότητες του ρωσικού αερίου, που φτάνει στην ΕΕ είτε μέσω του Βόρειου Ρεύματος, των αγωγών 1 (και 2 που είναι υπό κατασκευή) μέσω της Βαλτικής σε γερμανικά λιμάνια είτε μέσω της Ουκρανίας.

Σε ό,τι αφορά το Brexit, η Μέρκελ δήλωσε ότι «πρέπει όλοι να αντιμετωπίσουμε το σοκ να θέλει η Βρετανία να εγκαταλείψει την ΕΕ, αλλά θέλουμε να έχουμε καλές μελλοντικές συνεργασίες και είμαστε εξαρτημένοι από την καλή συνεργασία με τη Βρετανία». Ταυτόχρονα, προέτρεψε να υπάρξει μεγαλύτερη παρέμβαση στην αφρικανική ήπειρο, όπου η ΕΕ έχει καθυστερήσει.

Από την πλευρά του, ο Κινέζος αντιπρόεδρος, Γουάνγκ Κουισάν, στην παρέμβασή του υπερασπίστηκε τον λεγόμενο «σοσιαλισμό με κινεζικά χαρακτηριστικά», που είναι επί της ουσίας η παραπέρα ενίσχυση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, και είπε ότι η Κίνα πέρασε «από μια προγραμματισμένη οικονομία στην οικονομία της αγοράς και από την απομόνωση στο άνοιγμα στον κόσμο». Ετσι τόνισε ότι η χώρα του επιθυμεί «να συνεργαστεί με όλες τις χώρες για κοινή ανάπτυξη, κοινό μέλλον για την ανθρωπότητα». Πάντως, ανησυχώντας για αυτήν την πορεία - που είναι έτσι και αλλιώς ουτοπική, με δεδομένη την ανισόμετρη ανάπτυξη που διέπει τον καπιταλισμό και οξύνει τις αντιθέσεις - ο Κινέζος αξιωματούχος εντόπισε ως «προβλήματα στην παγκόσμια οικονομία» την «έλλειψη νέων κινητήριων δυνάμεων ανάπτυξης», τη «μη ισορροπημένη ανάπτυξη» και την «άνιση κατανομή του εισοδήματος» και κάλεσε σε «συλλογικές ενέργειες, άρση των φραγμών στο διεθνές εμπόριο, αντιμετώπιση του προστατευτισμού και του λαϊκισμού» ως δήθεν μέτρα που θα οδηγήσουν σε «μια σωστή ισορροπία μεταξύ ισότητας και αποτελεσματικότητας», θα «αποτρέψουν την επιδείνωση της εισοδηματικής ανισότητας και τον αντίκτυπο σε ορισμένες περιφέρειες και βιομηχανίες από τις νέες τεχνολογίες και τον ανταγωνισμό της αγοράς», ώστε δήθεν «όλοι οι άνθρωποι να κερδίζουν από τη συνεχή ανάπτυξη».