ΕΝΤΑΞΕΙ, ας πούμε ότι ο Τόμας Νάιλς είναι συνταξιούχος πρέσβης. Ομως, ο Τόμας Μίλερ δεν είναι! Πρόκειται για πρεσβευτή εν ενεργεία και έλεγε τα ίδια πριν μερικές βδομάδες. Οτι έχουμε, λέει, πολλούς υπόπτους στην Ελλάδα και καμιά σύλληψη.

Φυσικά, το θέμα δεν είναι να κάνουμε τους ντετέκτιβ και να βρούμε αν έχει λίστες υπόπτων (και τι είδους υπόπτων) ο Αναγνωστόπουλος ή ο Χρυσοχοΐδης. Το θέμα είναι από πού και ως πού οι Αμερικανοί υποδεικνύουν πρόσωπα για έρευνες και συλλήψεις και τι είδους συνεργασία έχουν μαζί τους οι ελληνικές αρχές.

Οσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να υποβαθμίσει το θέμα, πρέπει να δώσει πειστικές απαντήσεις και να εξηγήσει γιατί οι Αμερικανοί τούς συμπεριφέρονται σαν να είναι το ανίκανο «παρακλάδι» των φανερών και μυστικών υπηρεσιών τους.

Αλλωστε, όπως σχολιάστηκε από πολλούς, οι δηλώσεις των πρώην και νυν πρεσβευτών των ΗΠΑ δε γίνονται τυχαία και σίγουρα όχι χωρίς την άδεια των επίσημων αμερικανικών αρχών.

Να μην ξεχνάμε, ακόμη, ότι έχουμε ψηφισμένο από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έναν «καθ' υπαγόρευσιν» «τρομονόμο», ενώ είχαμε και δείγματα δράσης των ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας στις κινητοποιήσεις της Γένοβας, που μόνο ανησυχία μπορούν να προκαλέσουν. Πόσο δε μάλλον με την τρέχουσα διεθνή κατάσταση.

ΜΑΛΙΣΤΑ. Γίνεται χαμός στην Κωνσταντινούπολη, με νεκρούς, συλλήψεις και «λευκά κελιά». Γίνεται χαμός στο Αφγανιστάν με την Τουρκία να κάνει όσα κάνει, και ο Παπανδρέου με τον Τζεμ έφαγαν σαν καλοί φίλοι και κάνανε «ανασκόπηση» των ελληνοτουρκικών σχέσεων και συζητήσεις για θέματα «χαμηλής πολιτικής»!

Μόνο που εμείς δεν είμαστε «χαμηλής νοημοσύνης» για να αποδεχτούμε εύκολα μια τέτοια κατάσταση. Γιατί, μπορεί ο Γ. Παπανδρέου να καμαρώνει τον φίλο του Τζεμ, αλλά μια λαϊκή παροιμία λέει: Πες μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι...