Ο ειδικός εισηγητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής επισήμανε ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ δεν ρίχνουν τυχαία «νερό στο μύλο» της ανούσιας δικομματικής αντιπαράθεσης κυρίως στα άρθρα που αφορούν τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Οπως σημείωσε, πλασάρουν τα κάλπικα διλήμματα «νεοφιλελευθερισμός - αντινεοφιλελευθερισμός», «κρατισμός - ελεύθερη αγορά» κ.λπ., για να μένει στο απυρόβλητο το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και να κρύβεται ότι στο πλαίσιο της βαρβαρότητάς του είναι απλές διακηρύξεις ακόμα και τα όποια θετικά σημεία μπορεί να υπάρχουν στο αστικό Σύνταγμα.

Ανέφερε ως παράδειγμα το άρθρο 4, που περιέχει τη φράση «οι Ελληνες είναι ίσοι απέναντι στον νόμο» και από την οποία πηγάζουν μια σειρά από ειδικότερα δικαιώματα. Οπως επισήμανε, στο Σύνταγμα διακηρύσσεται ότι όλα τα μέλη της κοινωνίας είναι ίσα, συγκαλύπτοντας έτσι τις ταξικές διαφορές, φτάνοντας να εξομοιώνονται πλασματικά ο εργάτης με τον κεφαλαιοκράτη.

Στο ίδιο άρθρο, όπως σημείωσε, αναφέρεται ότι οι Ελληνες εισφέρουν στα δημόσια βάρη χωρίς διακρίσεις, ανάλογα με τις δυνάμεις τους, όταν ισχύει ακριβώς το αντίθετο: Αγρια, ανελέητη φορολεηλασία για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα από τη μια, απλόχερα φοροαπαλλαγές για τους μεγάλους επιχειρηματίες από την άλλη, ενώ το ίδιο Σύνταγμα στο άρθρο 107 κατοχυρώνει συνταγματικά τα προκλητικά προνόμια των εφοπλιστών, το οποίο κανένα κόμμα, πλην ΚΚΕ που πρότεινε την κατάργησή του, δεν τόλμησε να αγγίξει.

Ως παράδειγμα έφερε ακόμα το άρθρο 22 για το δικαίωμα στην εργασία, όταν οι άνεργοι είναι εκατοντάδες χιλιάδες, αλλά και πως ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα διαφυλάττουν το άρθρο 103 που απαγορεύει τη μονιμότητα στο Δημόσιο, «για να απαντάνε μετά στους χιλιάδες συμβασιούχους που διαδηλώνουν, διεκδικώντας μόνιμη και σταθερή δουλειά, ότι εμποδίζει το Σύνταγμα την ικανοποίηση του αιτήματός τους».

Οσο για το άρθρο 23 του Συντάγματος για το δικαίωμα στην απεργία, τόνισε ότι αυτό δεν ισχύει στα γκέτο των εργοστασίων, ενώ τα δικαστήρια βγάζουν παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να βάλει ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην κήρυξή τους, σχολιάζοντας ότι «τέτοιο αντινεοφιλελευθερισμό θα τον ζήλευε και η Θάτσερ».

Ενώ αναφερόμενος στο άρθρο 16, «τη σημαία του αντινεοφιλελευθερισμού» του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ανέφερε, σημείωσε ότι σωστά υπάρχει, αλλά από μόνο του δεν εμπόδισε «τη διαμόρφωση και εξάπλωση μιας ολόκληρης αγοράς στην Ανώτατη Εκπαίδευση», με τα κολέγια να ξεφυτρώνουν παντού, σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ που εξάλλου υπερισχύει, τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά και πάει λέγοντας, όπως και την εμπορευματοποίηση κάθε ανάγκης των φοιτητών από τη στέγη μέχρι τη μετακίνηση.