Να φτιασιδώσει την εργασιακή ζούγκλα που βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, σε πείσμα της σκληρής πραγματικότητας, επιχείρησε για άλλη μια φορά χτες η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας.

Με επιλεκτικά στοιχεία και αυθαίρετα συμπεράσματα, προβάλλοντας τη σχετική μείωση της ανεργίας τα τελευταία χρόνια, την αναπροσαρμογή του κατώτερου μισθού που νομοθέτησε και τη δήθεν καταπολέμηση της «παραβατικότητας στην αγορά εργασίας», η υπουργός Εργασίας Ε. Αχτσιόγλου προσπάθησε να παρουσιάσει «μαγική εικόνα» για τα αποτελέσματα της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης, που πήρε τη σκυτάλη από τις προηγούμενες.

Ετσι, ενώ το υπουργείο Εργασίας πανηγυρίζει για τη μείωση της ανεργίας, οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στις επίσημες καταστάσεις του ΟΑΕΔ ξεπερνούν το 1,1 εκατ. Την ίδια ώρα, το 30% των μισθωτών απασχολούνται σε θέσεις μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας και από τους υπόλοιπους με πλήρες ωράριο ένα μεγάλο μέρος με συμβάσεις που έχουν ημερομηνία λήξης. Ολα αυτά ενώ η υπουργός διακήρυττε ως στόχο τη «δημιουργία αξιοπρεπών θέσεων εργασίας».

Διαφημίζει η κυβέρνηση την αύξηση του κατώτατου μισθού και αναζητά τα εύσημα από τους εργάτες, αλλά η αλήθεια είναι ότι ενώ τέσσερα ολόκληρα χρόνια διακυβέρνησής της οι εργάτες δεν είδαν ούτε ένα ευρώ αύξηση, τώρα με πρόσχημα μερικές δεκάδες ευρώ στον κατώτατο μισθό, μπαίνει σε εφαρμογή ένας καραμπινάτος μνημονιακός νόμος που προβλέπει ότι το κράτος θα ορίζει τον κατώτατο μισθό για λογαριασμό του κεφαλαίου, με βάση την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.

Μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για «ενίσχυση του εισοδήματος», όταν και με τη δική του πολιτική το 2018, ένας στους δύο μισθωτούς του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου έχει μισθό κάτω από 800 ευρώ μεικτά!

Τολμά το υπουργείο Εργασίας να μιλά για «επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων», όταν με τον τρόπο που αναδιαμόρφωσε τον κατώτερο μισθό, χτύπησε ευθέως το δικαίωμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ενώ όλη την προηγούμενη τετραετία μέχρι και σήμερα το 90% των μισθωτών δεν καλύπτονται από Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, καθώς όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο ο ΣΥΡΙΖΑ το άφησε ανέγγιχτο και το ενίσχυσε παραπέρα.

Τέλος, όσον αφορά «την καταπολέμηση της παραβατικότητας στην αγορά εργασίας» και την υποτιθέμενη ενίσχυση του ΣΕΠΕ, το 2016 υπηρετούσαν μόλις 320 επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων και 251 επιθεωρητές για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, για να ελέγξουν περίπου 220.000 επιχειρήσεις! Ακόμα και οι κάποιες προσλήψεις που τώρα υπόσχεται η κυβέρνηση, δεν πρόκειται να αλλάξουν την απαράδεκτη κατάσταση, αφού το δυναμικό αυτό, για να ελέγξει έστω μία φορά την κάθε επιχείρηση, θα χρειαζόταν πάνω από 10 χρόνια!

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι ως προς τον αριθμό των ελέγχων για την ΥΑΕ, από το 2013 και μετά υπάρχει συνεχής μείωση των ελέγχων και επανέλεγχων, φτάνοντας τους 24.500 το 2016, που είναι ο μικρότερος αριθμός ελέγχων από το 2001. Αντίστοιχα, μειώνονται συνεχώς από το 2014 και οι κυρώσεις στους εργοδότες. Το ίδιο συμβαίνει και για τις εργασιακές σχέσεις. Από το 2014 και μετά υπάρχει επίσης συνεχής μείωση των ελέγχων και επανέλεγχων, φτάνοντας τους 27.256 το 2016, που είναι και πάλι ο μικρότερος αριθμός ελέγχων από το 2001.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει την ίδια περίοδο με τις κυρώσεις στους εργοδότες (μηνύσεις, μηνυτήριες αναφορές και πρόστιμα) που το 2016 φτάνουν τις 8.527, ο μικρότερος αριθμός κυρώσεων από το 2009. Οσο λοιπόν και εάν το υπουργείο επιχειρεί να εξωραΐσει την πολιτική και το έργο του, τα γεγονότα το διαψεύδουν.