Φιλοδοξούσε ν' αναδειχτεί σε «μέγα αγροτοπλάνο» ο υφυπουργός Γεωργίας, Β. Αργύρης. «Επεσε», όμως, σε δύσκολους καιρούς και δε φαίνεται να τα καταφέρνει. Είτε το παραδέχεται, είτε όχι απέτυχε να ξεγελάσει, μέχρι τέλους, τους βαμβακοπαραγωγούς και δεν μπόρεσε να σταματήσει το νέο αγροτικό ξέσπασμα κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εκδηλώνεται, με ορμή, στις αγροτικές περιοχές της χώρας.

Οφείλουμε, βεβαίως, να του αναγνωρίσουμε ότι προσπάθησε πολύ. Δεν είναι δα και λίγο που «τολμάει» να εκστρατεύει, αυτές τις μέρες, στο «εχθρικό έδαφος» της Θεσσαλίας, επιχειρώντας ν' ανακτήσει τη «χαμένη τιμή» του υπουργείου Γεωργίας και να περιορίσει το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ. Εκανε ό,τι μπορούσε, εκμεταλλευόμενος τις γνωριμίες και τις επιρροές που είχε αποκτήσει μέσα στο αγροτικό κίνημα, στη διάρκεια του περάσματός του από την ΠΑΣΕΓΕΣ.

Χρησιμοποίησε τα γνωστά «μέσα» του ΠΑΣΟΚ - το ψεύδος, το τάμα, τον εκβιασμό - αξιοποίησε τους «μόνιμους συμμάχους» της κυβέρνησης - τις ηγεσίες των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων, ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ - βρήκε «πρόσκαιρους βοηθούς» - τα αγροτικά στελέχη της ΝΔ που «χτυπούν» μόνο τους εκκοκκιστές κι αφήνουν στο απυρόβλητο τον καταστροφικό κανονισμό της ΕΕ για το βαμβάκι - με στόχο την υπονόμευση της ενότητας και της αποτελεσματικότητας της πάλης του αγροτικού κινήματος.

Ομως, απέτυχε. «Σκόνταψε» στην αγωνιστική εμπειρία των αγροτών, που τους βοηθάει ν' αντιλαμβάνονται, εγκαίρως, τα ψεύδη, τα «κόλπα» και τις «μπαγαμποντιές» των κυβερνώντων και τους «καθοδηγεί» σωστά στην πολύχρονη μάχη που δίνουν για την υπεράσπιση των συμφερόντων του αγροτικού κόσμου και για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής, η οποία δημιουργεί, πολλαπλασιάζει και οξύνει τα προβλήματα και οδηγεί σε μαζικό ξεκλήρισμα τη μικρομεσαία αγροτιά της Ελλάδας. Ας πρόσεχε...