Ενα ακόμη σόου στις πλάτες του λαού και ιδιαίτερα των ΑμεΑ και των οικογενειών τους ετοιμάζονται να στήσουν από Δευτέρα στη Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, με αφορμή τις απαράδεκτες δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, Π. Πολάκη, σε βάρος του υποψήφιου ευρωβουλευτή της ΝΔ Στ. Κυμπουρόπουλου και την αναμενόμενη κατάθεση πρότασης μομφής προς τον υπουργό από τη ΝΔ, που η κυβέρνηση προανήγγειλε ότι θα μετατρέψει σε συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης.

Πίσω από την κοκορομαχία που θα παρακολουθήσει ο λαός τις επόμενες μέρες, ελέω προεκλογικής περιόδου, κρύβεται η προσήλωση όλων στην αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ, που τσακίζει τα δικαιώματα και τις ανάγκες των ΑμεΑ.

Ακόμη και τα ευχολόγια που θα ξεστομίσουν, περί «ίσης συμμετοχής», «απαγόρευσης των διακρίσεων», μόνο τυχαία δεν είναι. Η αποκωδικοποίηση των παραπάνω εννοιών στη «γλώσσα» της ΕΕ και της στρατηγικής της για την αναπηρία, σηματοδοτούν τη μεγαλύτερη δυνατή απαλλαγή του κεφαλαίου και του κράτους του από το «κόστος» της στήριξης των ΑμεΑ και την ενίσχυση του ιδεολογήματος περί «ατομικής ευθύνης».

Να τι γράφει η Ευρωπαϊκή Στρατηγική για τα άτομα με αναπηρία 2010 - 2020: «Για να επιτευχθούν οι αναπτυξιακοί στόχοι της ΕΕ, θα στηριχθούν εθνικές πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στα εξής: ανάλυση της κατάστασης της αγοράς εργασίας για τα άτομα με αναπηρία, ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΠΑΓΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ που τα αποθαρρύνουν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας(...) Ολα τα μέτρα που θα ληφθούν για τα άτομα με αναπηρία πρέπει να εφαρμόζονται σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία περί ανταγωνισμού».

Αυτό είναι το Ευαγγέλιο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και της σημερινής, όσα κροκοδείλια δάκρυα κι αν χύσουν για τα ΑμεΑ, όσους κάλπικους καβγάδες κι αν επιχειρήσουν να στήσουν στις πλάτες τους. Πρόκειται άλλωστε για τα ίδια κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) που ψήφισαν μαζί το τρίτο μνημόνιο, όπου υπάρχει η ρητή δέσμευση ότι κάθε χρόνο θα πετσοκόβουν κατά 0,5% του ΑΕΠ τα κονδύλια για την Πρόνοια, που αντιστοιχεί σε περίπου 900 εκατομμύρια ευρώ κατ' έτος.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 9,3% του πληθυσμού της χώρας είναι ανάπηροι και ζουν στο πετσί τους την απουσία ουσιαστικής κρατικής μέριμνας, που θα ξεκινά από την πρόληψη της αναπηρίας, μέχρι την αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν έγκαιρη θεραπεία και αποκατάσταση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, δωρεάν προγεννητικός έλεγχος, δημόσιες υπηρεσίες πρώιμης διάγνωσης και παρέμβασης, προστασίας της ζωής και των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς, αντιμετώπιση των επαγγελματικών ασθενειών κ.ά.), με τη χρήση όλων των σύγχρονων επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Η στρατηγική της ΕΕ για την αναπηρία είναι μέρος και εντάσσεται στη συνολική στρατηγική για την αναθέρμανση της καπιταλιστικής οικονομίας, της ανταγωνιστικότητας και των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.

Προτείνει την επιτάχυνση μιας σειράς μέτρων, που να μην έρχονται όμως σε αντίθεση με την πολιτική των περικοπών, να μην επιβαρύνουν τους κρατικούς προϋπολογισμούς, να στοιχίζουν πιο φτηνά οι ανάπηροι και η αναπηρία τους στο κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Επιπλέον, οι ίδιες οι πρόσθετες ανάγκες των αναπήρων, να αξιοποιούνται σαν μια επιπλέον διευρυμένη «αγορά» από τους ομίλους παραγωγής προϊόντων - εμπορευμάτων και υπηρεσιών για επιπλέον κέρδη. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, το κράτος θα περιορίζει τη συμβολή του σε ένα ελάχιστο επίπεδο, κυρίως σε όσους εντάσσονται στην ακραία φτώχεια και την εξαθλίωση.

Η ανησυχία που διατυπώνεται για καθυστερήσεις στην υλοποίηση των μέτρων που προβλέπονται στη στρατηγική της ΕΕ για τους αναπήρους δεν οφείλεται στον «καημό» της ότι μένουν πίσω οι δωρεάν κρατικές παροχές και τα αναγκαία μέτρα στήριξής, αλλά «καίγονται» για το πώς αυτές θα περιοριστούν ακόμα περισσότερο.

Η πολιτική της ΕΕ για την «άμβλυνση των ανισοτήτων» περιλαμβάνει και την κατεύθυνση της λήψης μέτρων, προκειμένου τα ΑμεΑ να έχουν «ισότιμη πρόσβαση», όπως ο υπόλοιπος πληθυσμός στα προϊόντα και τις υπηρεσίες της καπιταλιστικής αγοράς.

Μόλις πρόσφατα κατατέθηκε η Οδηγία της ΕΕ περί «προσβασιμότητας» σε υπηρεσίες και προϊόντα των ΑμεΑ και ηλικιωμένων. Η «προσβασιμότητα» αντιμετωπίζεται σαν «παράγοντας» που απαιτεί ορισμένες προσαρμογές, προκειμένου να λειτουργήσει αποτελεσματικά η «ενιαία εσωτερική αγορά», να αποκατασταθούν οι κανόνες της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, που σχετίζονται ιδιαίτερα με την παραγωγή εμπορευμάτων και υπηρεσιών για αυτές τις κατηγορίες του πληθυσμού.

Η επίκληση της ΕΕ για εξάλειψη των εμποδίων δεν είναι παρά ο «φερετζές» για να συγκαλυφθεί η πραγματική στόχευση, καθώς το 2020 τα άτομα αυτά (ΑμεΑ + ηλικιωμένοι) θα αποτελούν μια ...αγορά 120 εκατομμυρίων, η οποία, για να αξιοποιηθεί από τη «βιομηχανία», όσον αφορά τις ιδιαίτερες - πρόσθετες ανάγκες τους, απαιτούνται μέτρα προσαρμογής, προκειμένου να μπορούν τα «εμπορεύματα» να διεισδύσουν απρόσκοπτα σε αυτήν την αγορά.

Στην ίδια Οδηγία περίοπτη θέση έχει και η πολιτική της ΕΕ για την «Ενεργό Γήρανση». Η «προσβασιμότητα» αντιμετωπίζεται με το κριτήριο να επιτευχθεί ο στόχος ώστε τα άτομα αυτά να «διευκολύνονται» στη δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα («ενεργός γήρανση»), προκειμένου να συμπληρώσουν τις πετσοκομμένες συντάξεις και κοινωνικές παροχές, να στοιχίζουν όσο το δυνατόν λιγότερο στο κράτος και το κεφάλαιο.

Το θετικό στοιχείο της αύξησης του προσδόκιμου ζωής των ανθρώπων μετατρέπεται σε τεράστιο πρόβλημα για τη μεγάλη πλειοψηφία των ηλικιωμένων των λαϊκών στρωμάτων, διότι οι ίδιοι επωμίζονται το βάρος της αγοράς όλων όσα χρειάζονται για τις νέες ανάγκες που δημιουργούνται, καθώς δεν αναφέρεται πουθενά η οικονομική συμβολή του κράτους.

Κατ' εφαρμογή αυτής της απάνθρωπης στρατηγικής, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε τον νόμο 4512/2018, όπου καθιερώνεται η χρήση της «λειτουργικότητας» και θα εφαρμοστεί «μέχρι τα μέσα του 2019 σε όλα τα επιδόματα».

Αυτό σημαίνει ότι το αν θα παίρνει επίδομα ή σύνταξη ένα άτομο με αναπηρία δεν θα εξαρτάται μόνο από το ποσοστό αναπηρίας που θα του δίνουν τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ), ανάλογα με την πάθηση και τη βαρύτητα της αναπηρίας, αλλά θα συνυπολογίζονται και η δυνατότητά του να δουλέψει, η κοινωνικότητά του, το μορφωτικό του επίπεδο, οι δυνατότητες που έχει λόγω οικονομικής και οικογενειακής κατάστασης να αντιμετωπίζει μια σειρά καθημερινών του προβλημάτων.

Με δεδομένο ότι οι παράμετροι αυτές χαρακτηρίζονται σε μεγάλο βαθμό από ρευστότητα και υποκειμενικότητα, τα παραπάνω σηματοδοτούν νέα, πρόσθετα φίλτρα που οδηγούν σε περικοπές ή περιορισμούς των κρατικών παροχών, διευρύνεται ο αριθμός των αναπήρων που με ατομική ευθύνη θα πρέπει να καλύψουν ένα ακόμα μεγαλύτερο μέρος από τις πρόσθετες ανάγκες λόγω της αναπηρίας, του γήρατος, των παιδιών κ.λπ.

Ηδη η μέχρι τώρα απόπειρα αξιολόγησης της λειτουργικότητας από τα ΚΕΠΑ με βάση και τις οδηγίες της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ το 2013, δείχνει ότι η έννοια της λειτουργικότητας έχει αξιοποιηθεί για να μειωθούν ποσοστά αναπηρίας και να κοπούν επιδόματα και συντάξεις, άλλοτε με όχημα τα εισοδηματικά κριτήρια, την καταλληλότητα προς εργασία κ.λπ.

Η Εκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας του 2016, την οποία έχει δεσμευτεί και η ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει, αναφέρεται στον «εξορθολογισμό» των επιδομάτων, «ο οποίος θα γίνει αν τα επιδόματα εξατομικευτούν με βάση τις ανάγκες που προκύπτουν από τη λειτουργικότητα και διανέμονται δίκαια». Και φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που οι αντιδραστικές και αντιλαϊκές αλλαγές σε βάρος των δικαιωμάτων των ΑμεΑ επιχειρούνται να γίνουν με επιστημονική επίφαση.

Πάντως και εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνιστεί, καθώς ολοκληρώνει τη βρώμικη δουλειά που άφησαν οι προηγούμενοι στη μέση. Θυμίζουμε ότι το 2001 έγινε η πρώτη επίσημη αναφορά, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) στη «λειτουργικότητα της αναπηρίας». Από τότε έχει διαχρονική αναφορά στις σχεδιαζόμενες κοινωνικές πολιτικές όλων των μέχρι τώρα αστικών κυβερνήσεων, καθώς αποτελεί βασικό εργαλείο της στρατηγικής της ΕΕ για την αναπηρία. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2002 επιχείρησε ανεπιτυχώς να την περάσει ως μέτρο, λίγα χρόνια αργότερα το επιχείρησε και η κυβέρνηση της ΝΔ, μέχρι να το πετύχει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η πολιτική τους και σ' αυτόν τον τομέα είναι ίδια και απαράλλακτη. Γι' αυτό πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του ΚΚΕ σε όλες τις εκλογές, για τα ΑμεΑ και τις οικογένειές τους. Θα είναι η καλύτερη συμβολή στον αγώνα που δίνουν μέσα από τις αγωνιστικές συσπειρώσεις των αναπήρων για τα δικαιώματα και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.