Σε εφαρμογή θέτει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - και μάλιστα αναδρομικά από την 1/1/2019, όπως προέβλεπε και ο σχετικός νόμος - ένα ακόμα δώρο προς το κεφάλαιο, την επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για τους νέους μέχρι 25 ετών.

Με εγκύκλιο που εξέδωσε ο ΕΦΚΑ, οι ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών για την κύρια σύνταξη μειώνονται από το 13,33%, που ίσχυε μέχρι το τέλος του 2018, στο 6,66% επί των μεικτών αποδοχών του μισθωτού.

Η συνολική επιδότηση για φέτος εκτιμάται περίπου στα 51 εκατομμύρια ευρώ. Το μέτρο αποτελεί ουσιαστικά μετεξέλιξη του «υποκατώτατου» μισθού, προκειμένου η εργοδοσία να «αποσβέσει» χωρίς καμία επιβάρυνση τη διαμόρφωση του νέου κατώτατου μισθού. Με τον τρόπο αυτό, ακόμα και αυτή η κουτσουρεμένη αύξηση του κατώτατου μισθού που διαφημίζει η κυβέρνηση, αντί να επιβαρύνει τις επιχειρήσεις, μεταφέρεται μέσω της φορολογίας στις πλάτες των φορολογούμενων, δηλαδή στις πλάτες των μισθωτών και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων.

Η εν λόγω επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών είναι μάλιστα... η πρώτη δόση του δώρου προς τις επιχειρήσεις, καθώς η κυβέρνηση στις αρχές του Μάη ανακοίνωσε ακόμα μεγαλύτερη κρατική επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για το 2020, για τους νέους μέχρι 29 ετών. Ετσι, για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών η νέα επιδότηση προς τον εργοδότη θα μειώσει την εισφορά του από το 6,67% στο 2,66%. Για τους εργαζόμενους από 25 έως 29 ετών η επιδότηση θα ανέρχεται στο 25%, διαμορφώνοντας την εργοδοτική εισφορά από 13,33% των αποδοχών του κάθε εργαζόμενου στο 10%.

Το πακέτο αυτό, ενώ εμφανίζεται ως «αλλαγή πολιτικής» και «στήριξη των νέων εργαζομένων», στην πραγματικότητα αποτελεί ένα ακόμα μέτρο ενίσχυσης της εργοδοσίας, στήριξης της «ανταγωνιστικότητας» και των κερδών του κεφαλαίου πάνω στις πλάτες των εργαζομένων και του λαού. Με την επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών - που έτσι κι αλλιώς σήμερα πληρώνονται από την απλήρωτη εργασία των εργαζομένων και όχι από τα κέρδη του εργοδότη - η οποία θα γίνεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τη φοροληστεία που πληρώνει και πάλι ο λαός, η κυβέρνηση διασφαλίζει ότι η εργοδοσία θα συνεχίσει να βρίσκει φτηνή εργατική δύναμη, διατηρώντας παράλληλα τη δυνατότητα να αντικαθιστά συνεχώς «ακριβούς» εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας με νέους και φτηνότερους, συμπιέζοντας τελικά τους μισθούς για το σύνολο των εργαζομένων.