«Αυτό που με ενδιαφέρει είναι (...) η Αριστερά να ξεκολλήσει και να καταλάβει ότι δεν έχει μόνο σημασία να κουνάς τα λάβαρα, αλλά και να παλεύεις με την καθημερινότητα για να αλλάξεις τα πράγματα», είπε ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του. Και όντως, η «αριστερά» στην οποία αναφέρεται, η «αριστερά» των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και του κεφαλαίου, έδωσε παραπάνω από πολλά «δείγματα γραφής»: Από την εκτίναξη της ευελιξίας στους χώρους δουλειάς και τον προσδιορισμό του μισθού με τον κατάπτυστο νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, τις αντιασφαλιστικές ανατροπές, το τσεκούρι στο ΕΚΑΣ, τη φοροληστεία, τις περικοπές σε Υγεία - Πρόνοια, τη διαχείριση της φτώχειας με τα επιδόματα πτωχοκομείου, τις «μεταμνημονιακές» δεσμεύσεις έως το 2060, φρόντισε να κάνει την καθημερινότητα αβίωτη για τα λαϊκά στρώματα, υπηρετώντας - ακριβώς όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις - τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Και είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο, του «ρεαλισμού» του κεφαλαίου, που οι σύγχρονες ανάγκες του λαού παραπέμπονται συνεχώς στη «Δευτέρα παρουσία» της «δίκαιης» τάχα καπιταλιστικής ανάκαμψης. Τώρα πια, κάθε πραγματικά προοδευτικός και αριστερός άνθρωπος έχει πλήρη εικόνα για το τι σήμαιναν τα παραμύθια που επιστρατεύει ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ: Πιο δυνατά και αποφασιστικά να ενισχύσει την Κυριακή το ΚΚΕ, τη μόνη δύναμη που μπαίνει μπροστά στον αγώνα για το σήμερα, για να βάλουμε δύσκολα στην αντιλαϊκή πολιτική, να πάρουν τα λαϊκά στρώματα ανάσες ανακούφισης, αλλά και το αύριο, την προοπτική των λαϊκών στρωμάτων να ζήσουν όπως τους αξίζει, με την εξουσία και την οικονομία στα δικά τους χέρια.