Είναι οι τσιγγάνοι ή αλλιώς αθίγγανοι, ή ρομ, που ζουν στο περιθώριο της Ελλάδας, στη φτώχεια και στη δυστυχία. Είναι άνθρωποι που αδυνατούν ν' απολαύσουν τα πιο στοιχειώδη αγαθά της ζωής. Οχι γιατί «το λέει η μοίρα και το ριζικό τους», αλλά επειδή βιώνουν πολύ πιο δραματικά και, εν πολλοίς «ιδιαίτερα», σε σχέση με άλλους συνανθρώπους τους, τις συνέπειες ενός σκληρού ταξικού συστήματος, του καπιταλισμού.
Τόποι κατοικίας τους το «παντού» και το «πουθενά», καθώς αναγκάζονται να ταξιδεύουν σε όλη την Ελλάδα για τις διάφορες μικροδουλιές που θα τους εξασφαλίσουν ένα κομμάτι ψωμί. Αθλιες οι συνθήκες διαβίωσης στους καταυλισμούς που διαμένουν. Στερούνται το δικαίωμα στη μόρφωση - η πλειοψηφία τους είναι αναλφάβητοι - δύσκολη η πρόσβασή τους ακόμα και στο υποβαθμισμένο δημόσιο σύστημα υγείας. Θύματα, πολλές φορές, ενός έρποντος ρατσισμού σε βάρος τους.
Πρόσφατα ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, υποδέχτηκε στο Μέγαρο Μαξίμου εκπροσώπους τσιγγάνων από τη Βόρεια Ελλάδα, επιδεικνύοντας το δήθεν ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τα προβλήματά τους. Δεν έπεισε, βεβαίως, κανέναν καθώς στην πράξη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ως «διαχειριστής» του ταξικού συστήματος, ουδόλως ενδιαφέρεται για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής τους και για την ουσιαστική ένταξή τους στην κοινωνία.
Αυτά τα προβλήματα κι άλλα «πολλά και ιδιαίτερα» - αλλά και τις πετυχημένες προσπάθειες του Δήμου Καρδίτσας για τη βελτίωση της ζωής και την ένταξη των τσιγγάνων στην τοπική κοινωνία - επιχειρεί να φέρει στην επιφάνεια το σημερινό ρεπορτάζ του «Ρ» στους καταυλισμούς των τσιγγάνων στο νομό της Καρδίτσας.