Από παλιότερη κινητοποίηση

Σε κλείσιμο τριών παιδικών σταθμών λόγω ακαταλληλότητας κτιρίων έχει προχωρήσει και ο δήμος της Αθήνας, χωρίς όμως καμιά μέριμνα για αντικατάστασή τους, για εύρεση νέων κατάλληλων κτιρίων ώστε να μη χαθούν θέσεις παιδιών από το δίκτυο παιδικών σταθμών του μεγαλύτερου δήμου της χώρας. Και να σημειωθεί ότι οι ανάγκες είναι αυξημένες, αφού οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν τον Ιούνη ήταν περίπου για 5.500 νήπια και βρέφη, ενώ οι θέσεις στους 72 πλέον παιδικούς σταθμούς του δήμου είναι για 4.760 παιδιά.

Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του δήμου Παπάγου - Χολαργού, όπου, όπως καταγγέλλει η «Λαϊκή Συσπείρωση», τα αποτελέσματα για παιδιά που γίνονται δεκτά έγιναν γνωστά στους γονείς μόλις στο τέλος της προηγούμενης βδομάδας από τον Οργανισμό Κοινωνικής Μέριμνας του δήμου και σύμφωνα με αυτά από τις 285 νέες αιτήσεις έγιναν μόλις οι 147 εγγραφές. Επιπλέον, στα 138 παιδιά που μένουν εκτός των σταθμών πρέπει να προστεθούν και δεκάδες βρέφη 6 - 24 μηνών που αποκλείονται από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς λόγω έλλειψης προσωπικού και κατάλληλων χώρων και οι αρμόδιοι προέτρεψαν τους γονείς τους να μην κάνουν καν αιτήσεις. Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Παπάγου - Χολαργού προχώρησε χτες σε παράσταση διαμαρτυρίας στο δημαρχείο για το θέμα και πήρε αόριστες απαντήσεις, ότι θα μετριαστεί το πρόβλημα των παιδιών που μένουν εκτός, αν έρθει κάποιο επιπλέον προσωπικό, αν αδειάσουν κάποιες θέσεις από παιδιά που δεν προσαρμόζονται στους σταθμούς και φεύγουν στην πορεία, ενώ οριστική λύση θα δοθεί όταν εφαρμοστεί στον δήμο η δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή και έτσι θα απελευθερωθούν θέσεις από την ηλικιακή ομάδα που θα πάει στα νηπιαγωγεία.

Αντίστοιχα προβλήματα εμφανίζονται και σε άλλες περιοχές όπως στον δήμο Πυλαίας - Χορτιάτη, όπου την προηγούμενη βδομάδα οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρόμενοι γιατί ο δήμος προχώρησε μέσα στον Αύγουστο στο κλείσιμο ενός ακόμα παιδικού σταθμού (στην Πυλαία), αφήνοντας έναν μεγάλο πληθυσμιακά δήμο της Θεσσαλονίκης με τρεις μόνο παιδικούς σταθμούς, «οδηγώντας» εννέα εργαζόμενους στην ανεργία, αλλά και πολλά παιδιά σε ιδιωτικούς σταθμούς.

Ολα τα παραπάνω μαρτυρούν τη σοβαρή έλλειψη υποδομών και τα προβλήματα κατακερματισμού της Προσχολικής Αγωγής, με διαφορετικά δίκτυα σε κάθε δήμο, χωρίς ενιαίο πρόγραμμα και περιεχόμενο για τη φροντίδα και την ανάπτυξη του παιδιού σε μια κρίσιμη ηλικία. Η απουσία ενός ενιαίου, αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Προσχολικής Αγωγής για όλα τα παιδιά και οι ελλείψεις στους δήμους καθιστούν την Προσχολική Αγωγή ατομική υπόθεση της κάθε οικογένειας, που ψάχνει να βρει «λύσεις» ανάλογα με το πόσο αντέχει το πορτοφόλι της ή με το αν μπορεί να ακουμπήσει σε συγγενείς για τη φύλαξη και την ανατροφή του παιδιού. Αυτό σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζεται η Προσχολική Αγωγή ως δικαίωμα που πρέπει να εξασφαλίζει το κράτος για όλα τα παιδιά.

Αποτέλεσμα είναι να «οδηγούνται» χιλιάδες οικογένειες στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, όπου τα τροφεία (στις μεγάλες πόλεις) ξεκινούν από 250 ευρώ το μήνα και μπορεί να ξεπερνούν τα 450 ευρώ ανάλογα με τις «παροχές» που πουλούν και χρεώνουν έξτρα οι ιδιωτικοί σταθμοί, ενώ και για τους «τυχερούς» που εξασφάλισαν μια θέση στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, εφόσον δεν είναι κάτοχοι voucher, υπάρχουν τροφεία κλιμακωτά ανάλογα με το οικογενειακό εισόδημα.