Λυρικός ο Σταύρος Μίχας στη συλλογή του «Θηρευτής εκτός ορίων» πραγματικά ξεπερνάει τα όρια μιας κοινής ποιητικής φωνής. Με αρετές, τον προσεγμένο λόγο, τα ευρήματα, τις εικόνες που αντικατοπτρίζονται με σωστές διαστάσεις και χρώματα, ολοκληρώνει το ποιητικό του παρόν.

Στη διαδρομή αυτή «εκτός ορίων» διαγράφει κύκλους και επιστρέφει στον εαυτό του: «Οπου κι αν είμαι / είμαι αυτό που λείπει». Τον απασχολεί ιδιαίτερα ο περίγυρος με τον άνθρωπο στο κέντρο του, ο έρωτας που ταλανίζει, αλλά τον ξεπερνάει διακριτικά.

Η συλλογή χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο έχει τον τίτλο της συλλογής. Το δεύτερο με υπότιτλο «Ανατολικά του φωτός». Το φως παίζει έναν ιδιάζοντα ρόλο στην ποίηση του Σ.Μ. Είναι το εργαλείο με το οποίο σμιλεύει το στοχασμό και το στίχο του: «Γυρνώ γεμάτος φως στο σπίτι / και βρίσκω σκοτάδι / πάλι να χαμογελά. / Πόσο γρήγορα / έρχεται / η νύχτα».

Κι αλλού: «Δανείζω το χέρι μου στο φως / Πηγαίνω μακρύτερα κι απ' τον εαυτό μου / Δε σταματώ / ξαπλωμένος ανάμεσα στις λέξεις σαν έρωτας / Τίποτα δε μου αρκεί / Δεν επαρκώ για τίποτα». (Εκδόσεις «Μανδραγόρας»).

ΦΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Το "ΕΥΡΩ" ενάντια στην Ελλάδα»

Το μικρό βιβλίο του Φώτη Κανελλόπουλου δεν είναι ούτε ποίηση ούτε σύνθεση. Είναι, όμως, μια ηχηρή φωνή ενός διανοούμενου, μια διαμαρτυρία και μαζί αγανάκτηση για όσα κακά προέρχονται από την πολιτική του Μάαστριχτ, της ΟΝΕ και του ευρωπαϊκού λόμπι.