Εξίσου ενδιαφέρουσες είναι όμως και οι παρατηρήσεις των ρωσικών αστικών επιτελείων.

Στις 3 του Απρίλη, στη ρωσική «δεξαμενή σκέψης» «Russian International Affairs Council» (Ρωσικό Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων), εμφανίστηκε ανάλυση με τίτλο «Είναι ώρα να αναθεωρήσουμε τις ρωσο-τουρκικές σχέσεις για ένα πιο σταθερό μέλλον», τίτλος γεμάτος αμφισημίες για την κατεύθυνση της επιθυμητής «αναθεώρησης», όπως και το περιεχόμενο του άρθρου. Καθρέφτιζε ωστόσο καθαρά αυτήν ακριβώς τη ρευστότητα που χαρακτηρίζει τις λυκοφιλίες των ιμπεριαλιστών.

«Αν και κάποιος μπορεί να παρατηρήσει ταχεία ανάπτυξη των πολιτικών δεσμών μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας τα τελευταία χρόνια, οι σχέσεις (τους) δεν έχουν ανοσία σε απρόβλεπτες διαταραχές...», ανέφερε και συμπλήρωνε: «Η σημερινή συνεργασία της Μόσχας και της Αγκυρας στη Συρία εξυπηρετεί και τους δυο ως μια καλή πλατφόρμα για να δοκιμαστεί η μεταξύ τους πολιτική εμπιστοσύνη και να μάθει ο ένας τις ανησυχίες του άλλου, που τόσο πολύ αγνοήθηκαν ή τέθηκαν εκτός ατζέντας στην περιοχή. Παρά τις σημερινές διαθέσεις που υπάρχουν σε Ευρώπη και ΗΠΑ για τα (πιθανά) σχέδια της Τουρκίας να φύγει απ' το ΝΑΤΟ, η ανάλυση της ιστορικής κληρονομιάς και της τρέχουσας κατάστασης του κόσμου υποδεικνύουν ότι η Τουρκία ούτε θα προτιμούσε να φύγει από τις πολιτικές δομές και τις δομές ασφάλειας της Δύσης ούτε θα μπορούσε να αντέξει κάτι τέτοιο».

Μάλιστα, δεν παρέλειπε και μια ακόμα ενδιαφέρουσα «πτυχή»: «Από την άλλη πλευρά, η επαναπροσέγγιση της Τουρκίας με τη Δύση δεν θα λειτουργούσε απαραίτητα κατά των συμφερόντων της Ρωσίας. Η αλληλεπίδραση της Τουρκίας με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ ίσως φανεί χρήσιμη στη ρωσική παγκόσμια εξωτερική πολιτική...».