Λένε πολλοί ότι για να έχει μέλλον η ελληνική γεωργία είναι αναγκαίο να συγκεντρωθεί η γη και η παραγωγή σε λίγα χέρια. Μ' αυτόν τον τρόπο - συνεχίζουν - η γεωργία θα εκσυγχρονιστεί και τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα θα καταστούν ανταγωνιστικά στην παγκοσμιοποιημένη αγορά, εξασφαλίζοντας την αύξηση του αγροτικού εισοδήματος στη χώρα μας.

Για να γίνουν, δε, όλα αυτά - καταλήγουν - πρέπει να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν οι αναδιαρθρώσεις που προωθούνται στον αγροτικό τομέα, όπως είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, οι καταργήσεις και οι συρρικνώσεις των δημόσιων αγροτικών οργανισμών - μετά το «χέρι» που μπήκε στην Υπηρεσία Εγγείων Βελτιώσεων (ΥΕΒ), στους Οργανισμούς Βάμβακος, Καπνού, Γάλακτος, Ελαιολάδου, Σταφίδας και στις δραστηριότητες του Δημοσίου στη σποροπαραγωγή, στην πιστοποίηση των προϊόντων ποιότητας, στη γεωργική εκπαίδευση, σειρά παίρνουν η Αγροτική Τράπεζα, ο ΕΛΓΑ κ.ά. - και η δημιουργία νέων «θεσμικών φορέων», που θα βοηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως είναι η τράπεζα γης κ.ά.

Αυτό που δε λένε, όμως, οι θιασώτες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθούνται στον αγροτικό τομέα είναι ότι αυτή η διαδικασία έχει πολλές και καταστροφικές «παρενέργειες» για τη μικρομεσαία αγροτιά της Ελλάδας και «λύνει» το αγροτικό πρόβλημα προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης κι όχι υπέρ των συμφερόντων της αγροτιάς και του ελληνικού λαού.

Η πρώτη, άμεση και δραματική, «παρενέργεια» είναι το ξεκλήρισμα χιλιάδων μικρομεσαίων αγροτών, οι οποίοι, φεύγοντας από το χωράφι και το χωριό, έχουν ως «εναλλακτικές λύσεις» είτε να περιφέρονται, «σαν την άδικη κατάρα», στις ελληνικές ανεργουπόλεις, είτε «να πάρουν των ομματιών τους» για τη «μαύρη και σκληρή» ξενιτιά, ή να μετατραπούν σε «κολίγους» των «νεοτσιφλικάδων», που θα έχουν πάρει, «για ένα κομμάτι ψωμί», τα χωράφια τους.

Βεβαίως, με τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων αγροτοκαπιταλιστών, μπορεί ν' αυξηθεί το αγροτικό εισόδημα - εκτός των άλλων και γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι ελληνικές κυβερνήσεις θα εφαρμόζουν τότε μια άλλη, «φιλοαγροτική», πολιτική - μόνο που αυτό θα καταλήγει στις τσέπες λίγων και κανένα όφελός δε θα 'χει ο ελληνικός λαός. Ούτε και τα προβλήματα που σχετίζονται με την υγιεινή διατροφή των Ελλήνων θα επιλυθούν, καθώς οι αγροτοκαπιταλιστές για το μόνο που θα ενδιαφέρονται θα είναι πώς ν' αυξήσουν τα κέρδη τους. Και προκειμένου να το πετύχουν, δε θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν κάθε «μέσο» και «μέτρο», αδιαφορώντας αν προκαλέσουν βλάβες στην υγεία του καταναλωτή. Βλέπουμε, άλλωστε, τι γίνεται με τα μολυσμένα κρέατα που έρχονται από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου η αγροτική οικονομία αποτελεί «φέουδο» των καπιταλιστών.

Αυτό το «ζοφερό» μέλλον θέλουν για τον Ελληνα αγρότη όσοι προωθούν - κι όσοι συμφωνούν, βεβαίως - αυτές τις «εκσυγχρονιστικές» αναδιαρθρώσεις στη γεωργία μας, ισχυριζόμενοι, μάλιστα, ότι είναι «μονόδρομος» για την ανάπτυξη της ελληνικής αγροτικής οικονομίας. Δεν είναι, όμως, έτσι. Υπάρχει η εναλλακτική λύση - την προτείνει το ΚΚΕ - η οποία, αν εφαρμοστεί, μπορεί να οδηγήσει στην επίλυση του αγροτικού προβλήματος της Ελλάδας, προς όφελος των αγροτών και του ελληνικού λαού.

Το ΚΚΕ προτείνει μια διαφορετική ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, με στόχους:

• Τη διασφάλιση του αγροτικού εισοδήματος και την εξασφάλιση της αγροτικής απασχόλησης.
• Την κάλυψη των σύγχρονων διατροφικών αναγκών του ελληνικού λαού.
• Την παραγωγή πρώτης ύλης για τη μεταποιητική βιομηχανία.
• Την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.

Η ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας - η οποία θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας σ' όλους τους τομείς - θα στηρίζεται σε παραγωγικούς συνεταιρισμούς, που θα δημιουργούν τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά.

Με τη συλλογική καλλιέργεια μπορούν ν' αντιμετωπιστούν τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής γεωργίας - μικρός και πολυτεμαχισμένος κλήρος, έλλειψη έργων υποδομής κ.ά. - να μειωθεί το κόστος παραγωγής, ν' αυξηθεί η παραγωγικότητα και να εξασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα των προϊόντων. Ταυτόχρονα, μπορεί να προωθηθεί η καθετοποίηση της αγροτικής παραγωγής και να στηριχτεί μια αξιόλογη συνεταιριστική μεταποιητική βιομηχανία.

Καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη μιας λαϊκής αγροτικής οικονομίας θα παίζει ο Δημόσιος Αγροτικός Τομέας, με τις κεντρικές και περιφερειακές υπηρεσίες, τους αγροτικούς οργανισμούς και τα ιδρύματα έρευνας.

Ο Δημόσιος Αγροτικός Τομέας θα είναι αυτός που:

• Θα διαμορφώνει ολοκληρωμένες κλαδικές και περιφερειακές πολιτικές, που θα εφαρμόζονται μέσω των δημόσιων αγροτικών οργανισμών.
• Θα προγραμματίζει συγκεκριμένους αναπτυξιακούς στόχους, για την υλοποίηση των οποίων θα «επιστρατεύονται» οι παραγωγοί, το επιστημονικό προσωπικό, τα παραγωγικά μέσα, οι μηχανισμοί και τα κονδύλια.
• Θα ενδιαφέρεται για την κατασκευή μεγάλων και μικρών έργων υποδομής, που θα μειώνουν το κόστος παραγωγής και τη σπατάλη φυσικών πόρων.
• Θα φροντίζει για την παραγωγή βασικών αγροτικών μέσων και εφοδίων.
• Θα συντονίζει τις προσπάθειες για την αύξηση των γεωργικών εξαγωγών, μέσω εξαγωγικών οργανισμών, με την καταβολή εξαγωγικών επιδοτήσεων και τη σύναψη διακρατικών εμπορικών συμφωνιών.
• Θα προωθεί την εγχώρια έρευνα και τεχνολογία, την εκπαίδευση των αγροτών.

Με δεδομένο ότι σήμερα, για να παραμένει ο νέος άνθρωπος στην ύπαιθρο, δεν του αρκεί να έχει ένα εισόδημα, το ΚΚΕ υπογραμμίζει στην πρότασή του ότι οποιοδήποτε αναπτυξιακό πρόγραμμα της γεωργίας, για να πετύχει, πρέπει να συνοδεύεται με πρόγραμμα ικανοποίησης των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών του αγρότη και της αγρότισσας.

Προς τούτο χρειάζεται:

• Αναβαθμισμένο και αποκεντρωμένο δημόσιο σύστημα Υγείας.
• Ασφαλιστικό σύστημα, που θα στηρίζεται στη διμερή χρηματοδότηση και θα εξασφαλίζει αγροτικές συντάξεις αντίστοιχες μ' αυτές του ΙΚΑ, σε ηλικία 60 ετών για τον άνδρα και 55 ετών για τη γυναίκα.
• Ισότιμη πρόσβαση των παιδιών των αγροτών στην εκπαίδευση και στη μόρφωση, με τη διασφάλιση ενός δημόσιου συστήματος, που θα παρέχει δωρεάν, σωστή και ουσιαστική Παιδεία.
• Λειτουργία βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών, για ν' αναβαθμιστεί ο ρόλος της αγρότισσας στη δουλιά και στην κοινωνία.
• Δημιουργία εγκαταστάσεων πολιτισμού και αθλητισμού, για να αξιοποιείται δημιουργικά ο ελεύθερος χρόνος των κατοίκων και να αναζωογονείται η κοινωνία της υπαίθρου.

Η πρόταση του ΚΚΕ είναι ρεαλιστική, αλλά δύσκολη στην εφαρμογή της κι απαιτεί τη συσπείρωση λαϊκών, κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, καθώς θα υπάρξουν συγκρούσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τους εμποροβιομήχανους, τις πολυεθνικές και τις πολιτικές δυνάμεις, που διαχειρίζονται τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Τελικά, η υλοποίηση αυτής της πρότασης απαιτεί μια λαϊκή εξουσία, που θα αναδειχτεί και θα στηριχτεί από την πάλη ενός Δημοκρατικού, Αντιμονοπωλιακού, Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου, στο οποίο θα συσπειρώνονται και θα εκφράζονται όλα τα λαϊκά στρώματα, με την ηγεσία της εργατικής τάξης και του κόμματός της, του ΚΚΕ.