Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου με την ενσωμάτωση και νέων «φορομποναμάδων» και των υπόλοιπων προνομίων προς τους εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους, που φορτώνονται και πάλι στις πλάτες του λαού, αποτελεί τον κεντρικό άξονα του κρατικού προϋπολογισμού για το 2020 που κατατέθηκε χτες στη Βουλή.

Στους δεκάδες «κωδικούς» ενός ακόμη προϋπολογισμού περιλαμβάνονται όλες οι βασικές προτεραιότητες του κεφαλαίου, που αφορούν τόσο το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας, την «πρόσβαση» μέσω του αστικού κράτους σε ακόμα φτηνότερο δανεισμό που θα τροφοδοτήσει έναν ακόμα γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας, την «αντιμετώπιση» των βασικών ζητημάτων, όπως π.χ. η απαλλαγή των τραπεζικών ομίλων από τα «βαρίδια» των «κόκκινων» δανείων κ.ο.κ., όσο και την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, τον νέο γύρο επίθεσης στο λαό, με τη συνέχιση και επέκταση της φοροληστείας.

Αυτά, άλλωστε, αποτελούν και το «λίπασμα» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, όπως δείχνουν οι πρόσθετες «αναπτυξιακές» φοροελαφρύνσεις στο κεφάλαιο ύψους 616 εκατ. ευρώ, η εισφοροελάφρυνσή του κατά 123 εκατομμύρια ευρώ, από τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, αλλά και η «απλοχεριά» προς τους επιχειρηματικούς ομίλους που διασφαλίζουν επιπλέον 6 δισ. ευρώ από κρατικά και ευρωπαϊκά κονδύλια για τη στήριξη των επενδύσεων.

Στον αντίποδα, τα λαϊκά στρώματα επιβαρύνονται τη νέα χρονιά με 760 εκατ. ευρώ περισσότερους άμεσους και έμμεσους φόρους, ενώ μειωμένο κατά 192 εκατ. ευρώ είναι και το κονδύλι για κύριες και επικουρικές συντάξεις. Την ίδια ώρα, και ενώ ο προβλεπόμενος ρυθμός ανάκαμψης εκτιμάται στο 2,8%, το πακέτο των υποτιθέμενων «παροχών» σε τμήματα του λαού, που διαφημίζει από χτες η κυβέρνηση ως τάχα επιβεβαίωση ότι ο λαός έχει να «λαμβάνει» από την ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου, αντισταθμίζεται πλήρως με την επιστράτευση ισοδύναμων μέτρων, ύψους 1,189 δισ. ευρώ, προκειμένου βέβαια να κλειδώσουν οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα, που φορτώνονται στις λαϊκές πλάτες τόσο από τη φοροληστεία όσο και από την πλευρά των περικοπών σε κονδύλια ακόμα και για στοιχειώδεις κοινωνικές ανάγκες.