Σε προσπάθεια να αναδείξει το κόμμα του σαν τη δύναμη που μπορεί καλύτερα να υπηρετήσει τα προτάγματα του εγχώριου κεφαλαίου και διαθέτει μεγαλύτερη ικανότητα στη χειραγώγηση και λαϊκή ενσωμάτωση, αναλώθηκε ο Αλ. Τσίπρας κατά την ομιλία του χτες βράδυ στη Βουλή, κατά τη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού.

Μιλώντας για προϋπολογισμό «νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας και πολιτικής απάτης» και θέλοντας να αναδείξει τη χρησιμότητα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για το μεγάλο κεφάλαιο, ο Αλ. Τσίπρας απαρίθμησε τις υπηρεσίες που του προσέφερε, πιστώνοντας στην κυβέρνησή του ότι ρύθμισε το χρέος ανοίγοντας «ένα καθαρό διάδρομο, μετά από πολλά χρόνια, για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας», επανέφερε κι εκείνος την απάτη της «δίκαιης» καπιταλιστικής ανάπτυξης λέγοντας πως η κυβέρνησή του έθεσε τις «βάσεις ενός νέου ενάρετου κύκλου οικονομικής ανάπτυξης όπου τα οφέλη θα μοιράζονται δίκαια» και κατηγόρησε τη ΝΔ ότι δεν μείωσε άμεσα τα πρωτογενή πλεονάσματα προκειμένου να βρεθεί περισσότερος «δημοσιονομικός χώρος» για το κεφάλαιο, ούτε πυροδότησε την ανάπτυξη όπως υποσχόταν.

Κατήγγειλε ακόμα και μέτρα που αντέγραψε η ΝΔ απ' τους προϋπολογισμούς του ΣΥΡΙΖΑ και αφορούν στις γενναίες ενισχύσεις των επιχειρηματικών ομίλων, μιας και κατά τον Αλ. Τσίπρα η ΝΔ κάνει δώρα ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε «επεκτατικό προϋπολογισμό ως ένα πρώτο βήμα σε ένα συνολικό σχέδιο μιας πενταετούς ανορθωτικής στρατηγικής», για την «ανόρθωση» των κερδών του κεφαλαίου, μέσα από το τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων.

Θύμισε ακόμη ότι η δική του κυβέρνηση θέσπισε επιδόματα πτωχοκομείου από τα ματωμένα πλεονάσματα, για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας που γεννάει η αντιλαϊκή πολιτική, κατηγορώντας τη ΝΔ ότι τα καταργεί ή τα καρατομεί, προειδοποιώντας ότι έτσι τίθεται σε κίνδυνο η «αύξηση της κοινωνικής συνοχής». Ακόμα, εξέφρασε την ανησυχία ότι η στρατηγική της ΝΔ είναι ίδια με αυτήν που οδήγησε στην καπιταλιστική κρίση και, με το βλέμμα στο γενικό συμφέρον της αστικής τάξης, της συνέστησε να μην ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη αλλά να εφαρμόσει μέτρα ενσωμάτωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας και άμβλυνσής της.

Για τις τουρκικές προκλήσεις, αφού «ορκίστηκε πίστη» στην «εθνική» συναίνεση που απαιτούν τα συμφέροντα της αστικής τάξης, κατηγορώντας εκ νέου τη ΝΔ ότι την υπονόμευε ως αντιπολίτευση, τόνισε πως χρειάζεται «ενεργητική διπλωματία» διαλόγου και αποφασιστικότητας, με βάση φυσικά την «κοινή συνισταμένη» των συμφερόντων της αστικής τάξης και των ευρωατλαντικών σχεδιασμών, ενώ εμφανιζόμενος ως «λαγός» ευρύτερων διευθετήσεων, υπογράμμισε ότι «πρέπει να αρχίσουν οι συνομιλίες για συνυποσχετικό προκειμένου να προσφύγουμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης».

Στο πλαίσιο αυτό υποστήριξε ότι η κυβέρνησή του από ...εθνική ευθύνη εξασφάλισε τον «στρατηγικό διάλογο» με τις ΗΠΑ, καταφεύγοντας και σε λεονταρισμούς ότι «η Ελλάδα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη», ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης που έγινε σημαιοφόρος των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή, και διεκδικώντας περισσότερα ανταλλάγματα από την εμπλοκή της Ελλάδας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς αξίωσε να μην προχωρήσει ο «στρατηγικός διάλογος» με τις ΗΠΑ, εάν δεν εξασφαλιστεί η στήριξή τους στον αγωγό «East Med» και στο σχήμα 3+1 (Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ - ΗΠΑ).