Η ενίσχυση του ταξικού πόλου στο χώρο των αερομεταφορών, η εγρήγορση των εργαζομένων και η πάλη ενάντια σε όσα αντεργατικά και αντιλαϊκά απεργάζεται η κυβέρνηση, μπορούν να εμποδίσουν τα κυβερνητικά σχέδια για την ΟΑ. Οι απόψεις του Στέλιου Μανούσου - α` αντιπροέδρου της Ομοσπονδίας Σωματείων Πολιτικής Αεροπορίας και στελέχους της «Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης» - είναι ενδιαφέρουσες και κατατοπιστικές:

- Και η ΟΑ στο «σφυρί»;

- Οπως ασφαλώς γνωρίζετε, η κρατική ΟΑ και οι θυγατρικές της οδεύουν προς την ιδιωτικοποίηση, μέσα από την καθημερινή απαξίωση, που μεθοδικά συντελείται χρόνια τώρα. Για μας, στην ΕΣΚ, αλλά και πολλούς άλλους εργαζομένους, οι εξελίξεις και η πορεία της επιχείρησης δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία. Χρόνια τώρα, επισημαίναμε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τις θεωρίες της «παραγωγικότητας», της «ανταγωνιστικότητας», της «παγκοσμιοποίησης» κλπ., είχε σαν στόχο την ιδιωτικοποίηση - ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων. Και κατόπιν, την υπόταξη των διεκδικήσεων και των κατακτήσεων των εργαζομένων.

- Τι ρόλο έπαιξαν συγκεκριμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις σ' αυτήν την πορεία;

- Σημαντικό, καθοριστικό. Και εξακολουθούν να παίζουν οι ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ. Χρόνια τώρα, ακολουθούν πιστά τη γραμμή των αποκαλούμενων «κοινωνικών διαλόγων» και έχουν αποκηρύξει τους αγώνες, θεωρώντας τους σαν τροχοπέδη του κινήματος!

Χρόνια τώρα, ευθυγραμμίζονται με τις κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης. Αποδέχονται σαν «ρεαλιστικό» το να αυξάνονται τα κέρδη του κεφαλαίου και τις νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης για ξεπούλημα της ΟΑ, ενώ θεωρούν «ουτοπιστική» την πάλη για: Αποτροπή της ιδιωτικοποίησης, το δικαίωμα για αυξήσεις, καλύτερες εργασιακές σχέσεις, βελτίωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας με παράλληλη μείωση έως την απαλλαγή μας από τις ασφαλιστικές εισφορές κλπ.

Θεωρούν σαν λύση την πρόωρη συνταξιοδότηση (ποιος ξέρει με τι όρους;) κάποιων ή τη μετάταξη κάποιων άλλων. Και, τέλος, επιζητούν δήθεν διασφάλιση απ' αυτούς, που μας έχουν φέρει με την πολιτική τους (κυβέρνηση, ΕΕ, ΝΔ και ΣΥΝ) σ' αυτήν την κατάσταση.

- Πως αντιμετωπίζει η ΕΣΚ την κατάσταση;

- Η ΕΣΚ, μαζί με το υπόλοιπο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και τους πρωτοπόρους εργαζόμενους, δεν εγκλωβίζεται σε τέτοιες συλλογιστικές, ούτε εξαντλεί την πάλη της σε συναντήσεις με υπουργούς και επίδοξους, δήθεν, «επενδυτές».

Δε νομιμοποιεί κανέναν να συνδιαλέγεται με κάποιους που με διάφορους τρόπους θέλουν να «αγοράσουν» την ΟΑ με 30 δισ. δρχ., ενώ ένα μόνον από τα αεροπλάνα της κοστίζει 55 δισ. δρχ.

Καλούμε τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από πεποιθήσεις, να αντιληφθούν ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Ο αγωνιστικός, που μπορεί να εξασφαλίσει την παραμονή της ΟΑ στο κράτος. Να αποκρούσει την ιδιωτικοποίηση, να εξασφαλίσει αξιοπρεπείς αυξήσεις, να περισώσει ασφαλιστικές κατακτήσεις και εργασιακά δικαιώματα, να διατηρήσει και, ταυτόχρονα, να διαμορφώσει προοπτικές συνολικής αντεπίθεσης. Με τη γραμμή της αντίστασης και αντεπίθεσης, προσπαθούμε να μετριάσουμε όσο γίνεται τις συνέπειες αυτής της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής. Να δυσκολέψουμε, να παρεμποδίσουμε και, γιατί όχι, ακόμα και να αποτρέψουμε τα χειρότερα που έρχονται.

- Πιο συγκεκριμένα;

- Εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα, υπάρχει μόνον ένας δρόμος. Συνολική απόρριψη της ιδιωτικοποίησης. Απαίτηση για: Μόνιμη και σταθερή απασχόληση με 5ήμερο - 7ωρο και αύξηση αποδοχών. Μονιμοποίηση όλων των εποχιακών. Υπογραφή ΣΣΕ 2001, που να καλύπτει τις απώλειες μετά το 1997. Επαναφορά του αεροδρομίου των Σπάτων στο κράτος. Κατάργηση των αντεργατικών διατάξεων των Ν. 2271/94 και 2602/98. Κατοχύρωση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Υπεράσπιση του Ασφαλιστικού μας και αγώνα, μαζί με το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα, για δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση και δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας. Απόρριψη κάθε λογικής για δήθεν διασφάλιση μέσω συμφωνίας με την κυβέρνηση των εργαζομένων - γνώμη μας είναι ότι τέτοιες θέσεις αποτελούν το Δούρειο Ιππο του συνδικαλιστικού κινήματος. Και, τέλος, συντονισμό, κοινή δράση με όλους τους εργαζόμενους, που πλήττονται απ' αυτήν την πολιτική.

Εμείς επιμένουμε σ' αυτό το πλαίσιο. Με συσπειρώσεις από τα κάτω. Με συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα. Με τη διαρκή προβολή ενός πλαισίου δράσης, που να απαντά πραγματικά στις ανάγκες των εργαζομένων της ΟΑ και όχι μόνο, και όχι ενός που ευθυγραμμίζεται με τα όρια της κυβερνητικής πολιτικής και της ΟΝΕ.

Το πλαίσιο και ο δρόμος αυτός ταυτίζονται με την ανάγκη ενίσχυσης του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό χώρο των αερομεταφορών, με τη συστράτευση όσων αντιλαμβάνονται την ανάγκη να χρεοκοπήσει η τακτική της υποταγής και να δυναμώσει η γραμμή της ταξικής πάλης.