Ο αποκεφαλισμός της ομάδας των συνεργατών του κ. Λαλιώτη από την εταιρία για τη σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου έγινε δυο μέρες μετά από τις δηλώσεις Του, ότι καλύπτει πλήρως τα μέλη του ΔΣ. Μια από τις πιο αμαρτωλές ιστορίες, που έθεσε τη χώρα μας υπό κηδεμονία της ΕΕ στο συγκεκριμένο έργο και μας ξεφτίλισε (για άλλη μια φορά) διεθνώς. Οταν η μεγαλειότητά Του επεδείκνυε πολύχρωμους χάρτες σε κολλητούς κλακαδόρους, που δηλώνουν δημοσιογράφοι και η πλειοψηφία των εφημερίδων μιζάριζε το μεγάλο έργο, είμαστε από αυτούς που ισχυρίζονταν ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα δε θα υλοποιούνταν στους προβλεπόμενους χρόνους, ίσως και ποτέ. Η προσέγγισή μας αυτή ούτε κάποια μεταφυσική διάσταση είχε, ούτε γινόταν από αντιπολιτευτική διάθεση. Απλή γνώση της αγοράς είχαμε, των διαπλοκών και των συμφερόντων που κυριαρχούν οριζοντίως και καθέτως, για να χρησιμοποιήσουμε γεωμετρική ορολογία που τόσο αρέσκονται οι του «Κινήματος». Για άλλη μια φορά επιβεβαιωθήκαμε. Ο Τέως έμεινε με τους χάρτες του και οι εταιρίες -μαϊμούδες και μη- με τον πακτωλό των εκατομμυρίων που ...τρύγησαν. Και το μεγάλο φαγοπότι συνεχίζεται. Αν τώρα αποκτήσουμε κάποια στιγμή και Κτηματολόγιο αυτό είναι δευτερευούσης σημασίας για τους αστέρες του εκσυγχρονισμού και της προόδου!

{Κατάρ Ι}

Στα μέσα του Νοέμβρη έληξε η διάσκεψη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στο Κατάρ και στο μόνο που υπήρξε συμφωνία ήταν η πνευματική ιδιοκτησία για τα φάρμακα. Γεωργία, διατροφική ασφάλεια και περιβάλλον παρέμειναν στις ελληνικές καλένδες, επειδή οι επικυρίαρχοι δε συμφωνούν. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η επόμενη σύνοδος θα οριστεί στο «δημοκρατικό» πλέον Αφγανιστάν κάτω από τη σκέπη των όπλων της Βόρειας Συμμαχίας.

{Κατάρ ΙΙ}

Και πάλι απαγορεύτηκε η δυνατότητα παρεμβάσεων από μη κυβερνητικές οργανώσεις και η διαφάνεια των εργασιών θύμιζε Μεσαίωνα. Μια περίοδο που τόσο πολύ ελκύει τους θιασώτες της παγκοσμιοποίησης.

Αναμφισβήτητα το βιβλίο αυτό που εκδόθηκε πριν από λίγες μέρες από τη «Νέα Οικολογία» αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εκδόσεις για το αγροτικό ζήτημα της χώρας μας, αναδεικνύοντας ένα ζήτημα που ελάχιστα έχει απασχολήσει τους καθ' ύλην αρμόδιους ως είθισται να αποκαλούνται. Ντόπιες ποικιλίες στη γεωργία και την κτηνοτροφία εξαφανίζονται, δημιουργώντας μια πραγματική μαύρη τρύπα στο στρατηγικής σημασίας τομέα της διατροφής μιας περιφερειακής χώρας, που σύντομα θα είναι πλήρως εξαρτημένη από τις πολυεθνικές τροφίμων και φαρμάκων, ενώ θα μπορούσε όχι απλά να είναι αυτάρκης, αλλά και εξαγωγική, διαθέτοντας σοβαρό συγκριτικό πλεονέκτημα, λόγω κλιματολογικών συνθηκών και παράδοσης αιώνων. Διαβάζοντας την εξαίρετη αυτή εργασία, που είναι προϊόν συλλογικής προσπάθειας πραγματικά αγανακτείς, αποκαλύπτοντας το εν ψυχρώ έγκλημα που έχει συντελεστεί σε βάρος της γεωργίας μας. Παράλληλα, όμως, υπάρχει μια αύρα αισιοδοξίας, επειδή δε χάθηκαν όλα και υπάρχει καιρός να περισωθούν αρκετά. Αρκεί να γίνουν τα δέοντα. Ενα βιβλίο που δεν απευθύνεται μόνο στους αγρότες, αλλά και τους ευαισθητοποιημένους πολίτες με πλούτο φωτογραφικού υλικού. Η έκδοση κυκλοφορεί και στα αγγλικά και διατίθεται από το περιοδικό της «Νέας Οικολογίας» στην οδό Μαυρομιχάλη 39.