Περίοπτη θέση στις ανακοινώσεις του ΝΑΤΟ για την «αλληλεγγύη» μεταξύ των κρατών - μελών εν μέσω πανδημίας, έχει η ανακοίνωση της αποστολής υλικού από την Τουρκία σε χώρες των Βαλκανίων και συγκεκριμένα σε Βόρεια Μακεδονία, Μαυροβούνιο, Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Σύμφωνα μάλιστα με δημοσιεύματα, τις προηγούμενες μέρες υπογράφτηκε και στρατιωτική συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Αλβανίας, που δίνει πρόσβαση στο τουρκικό Ναυτικό σε βάση στη γείτονα και «λόγο για την παρουσία του τουρκικού Ναυτικού στο Ιόνιο». Οι εξελίξεις αυτές επαναφέρουν το πώς η τουρκική αστική τάξη παρεμβαίνει σταθερά στην περιοχή με όλα τα μέσα και δίνουν απάντηση στα παραμύθια των αστικών επιτελείων περί «απομονωμένης» Τουρκίας, αλλά και στα μυθεύματα πως η προώθηση των ευρωατλαντικών σχεδιασμών στην περιοχή, με την Ελλάδα «σημαιοφόρο» (π.χ. Συμφωνία Πρεσπών, ρόλος επιτηρητή του εναέριου χώρου κ.τ.λ.), θωρακίζει τάχα τα βόρεια σύνορα από την τουρκική επιρροή και διασφαλίζει «σταθερότητα» και «ασφάλεια» στην ευρύτερη περιοχή. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει: Η προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, με ενεργή εμπλοκή και της Ελλάδας, περιπλέκει και οξύνει τους ανταγωνισμούς. Κι αυτό το συμπέρασμα έχει τη δική του σημασία για το λαό, λίγες μόνο μέρες απ' όταν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζαν για την ένταξη μιας ακόμα βαλκανικής χώρας, της Β. Μακεδονίας, στο ΝΑΤΟ, ως αποτέλεσμα των δικών τους προσπαθειών.