Αφιερωμένο «σ' αυτούς που δώσανε τη ζωή τους/ παράδεισος για να γενεί η Γης», είναι «Το δέος», η τελευταία ποιητική συλλογή του Νίκανδρου Κεπέση (έκδοση του ίδιου). Η σηματοδοτημένη στο εξώφυλλο με μια αγωνιστική γροθιά συλλογή, γράφτηκε το φετινό Αύγουστο, αυθόρμητα, απρογραμμάτιστα, όπως λέει στον πρόλογό του ο Ν. Κεπέσης. Η λέξη «δέος» που πρόφερε, στο τηλέφωνο, εκφράζοντας τα συναισθήματά της μιλώντας για το ΚΚΕ, μια φιλόλογος, του έδωσε το ερέθισμα για το περιεχόμενο των ποιημάτων αυτής της συλλογής, αλλά και τον τίτλο της.

Ο Ν. Κεπέσης, με το ποίημα «Το δέος της Αλεξάνδρας», πρώτα «συνομιλεί» με τη φιλόλογο και το «δέος» της απέναντι στο κόμμα των αγώνων και θυσιών, κι ύστερα σαν να απαντά σε γράμμα, που έλαβε από τον θανασάκη, ένα μικρό αγόρι που του έχει δώσει τη χαρά να τον αποκαλεί «παππού Νίκανδρε». Γράφοντας ένα πολυσέλιδο ποίημα - γράμμα στον Θανασάκη, ο Ν. Κεπέσης του «ομολογεί» τρυφερά την αγάπη που νιώθει για εκείνο, διηγείται στιγμές της ζωής του, αλλά και του ιστορεί συνοπτικά τους τους αγώνες, τις διώξεις, τις θυσίες και τα επίκαιρα και σήμερα οράματα των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. Οράματα, που αντιστέκονται και στη σημερινή ιμπεριαλιστική νέα τάξη πραγμάτων.

Α.Ε.