Αποσπάσματα από τη διακήρυξη, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών
Την περίοδο της καραντίνας οξύνθηκαν η οικονομική ανασφάλεια, η εργασιακή αβεβαιότητα, η απελπισία των νέων για την εξέλιξη της ζωής τους. Ο φόβος μπροστά στην απειλή του κορονοϊού, χωρίς ουσιαστική κοινωνική προστασία, αξιοποιήθηκε από τις κυβερνήσεις για να καταστείλει νεανικές συνειδήσεις με νέους τρόπους. Τα αισθήματα ματαιότητας λόγω της απραξίας, οι καταστάσεις ανίας εξαιτίας του εγκλεισμού στο σπίτι διαμόρφωσαν τις συνθήκες για απότομη αύξηση της χρήσης. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι, μπροστά στην εξαγγελία της καραντίνας, παρατηρήθηκαν μαζική αγορά και αποθήκευση ναρκωτικών ουσιών όλων των ειδών, κυρίως κάνναβης, ιδίως στις χώρες όπου είναι νόμιμη, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα δημιουργήθηκε πρόβλημα έλλειψης προμηθειών λόγω αυξημένης ζήτησης.
Ταυτόχρονα, τα αιτήματα για απεξάρτηση μειώθηκαν ραγδαία, ενώ παρατηρήθηκαν επίσης τερματισμοί της θεραπευτικής διαδικασίας. Εντείνεται η ανησυχία για αύξηση των υποτροπών στη χώρα μας με την επικράτηση της λογικής ότι "τώρα δεν γίνεται τίποτα" (...).
Το κάλεσμα για "ατομική ευθύνη" χρόνια τώρα χρησιμοποιείται σαν επιχείρημα για να ενοχοποιεί τα θύματα και να απαλλάσσει τους πραγματικούς ενόχους από τις ευθύνες τους. Στο χώρο της Εκπαίδευσης το ονομάζουν "αδιαφορία", στην ανεργία "έλλειψη προσόντων", στην ψυχαγωγία "ατομική έλλειψη αξιών", στον αθλητισμό "τεμπελιά". Ετσι και την εξάρτηση τη βαφτίζουν "ατομική επιλογή", "ατομική ελευθερία", ώστε ο χρήστης να θεωρείται ο μοναδικός υπεύθυνος γι' αυτή.
Το μήνυμα που στέλνουν στους νέους είναι ξεκάθαρο: "Είναι ατομική σου ευθύνη να αντεπεξέλθεις στην κρίση που έρχεται, να πειθαρχήσεις στις καινούριες "αναγκαίες θυσίες" και όποιος δεν αντέχει ας "επιλέξει" το δρόμο τού "μένουμε σπίτι", της μη συμμετοχής, της παθητικότητας, της φυγής". Είναι η μόνη "επιλογή" που συμβαδίζει με τα σχέδιά τους να κρατούν τη νεολαία παραδομένη, ναρκωμένη, σε καταστολή, όσο αυτοί θα συνεχίζουν να της ρημάζουν τα όνειρα. Ενώ άλλες ανάγκες, όπως το δικαίωμα στην ολόπλευρη μόρφωση, στη δουλειά με δικαιώματα, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, στην ψυχαγωγία, δεν προσφέρονται καν ως επιλογές αλλά αντιμετωπίζονται ως πολυτέλειες, εγωισμοί και ουτοπίες.
Εκτός από την εύρεση ενός νέου πεδίου κερδοφορίας στο οποίο αναδεικνύεται η κάνναβη, με το παραμύθι της ελεύθερης επιλογής νομιμοποιούν τη χρήση της, για διάφορους σκοπούς, σε μια σειρά από χώρες. Η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο δεν άλλαξε το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ περί παρασκευασμάτων κάνναβης αλλά προχώρησε και στην εκχώρηση μιας σειράς αδειών για καλλιέργεια φαρμακευτικής κάνναβης (...)
Προσπαθώντας να υποκρύψουν ότι η πολιτική "μείωσης της βλάβης" βασίζεται στην πολιτική "κόστος - όφελος" της ΕΕ βαφτίζουν ακόμα και την απεξάρτηση "ατομική επιλογή". Προωθώντας τον κοινωνικό θάνατο των υποκατάστατων ηρωίνης και των Χώρων Εποπτευόμενης Χρήσης ως ευκαιρία, συνεχίζουν να διαλύουν τη φιλοσοφία των "στεγνών" θεραπευτικών προγραμμάτων και της πολυπαραγοντικής επιστημονικής θεραπευτικής προσέγγισης. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι στην ΕΕ τα 2/3 των προγραμμάτων απεξάρτησης είναι προγράμματα υποκατάστασης ηρωίνης, ενώ στις ΗΠΑ παρουσίασαν μια θεαματική αύξηση από το 2016 και μετά, ως απάντηση στην κρίση οπιοειδών. Στην Ελλάδα, η ΠΝΠ της κυβέρνησης για το διορισμό του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ έβαλε τους κατάλληλους ανθρώπους στην κατάλληλη θέση για να επιταχύνουν αυτήν τη διάλυση».
Το ΕΣΥΝ καλεί σωματεία και φορείς στην πάλη για: