Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής σημείωσε ότι το νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ «συνεχίζει στην ίδια ρότα αυτό που άρχισε ο ΣΥΡΙΖΑ», αυξάνοντας τα κίνητρα, τις φοροαπαλλαγές, καθώς και τις άμεσες ενισχύσεις και επιχορηγήσεις με «ζεστό» κρατικό χρήμα για τα μονοπώλια του Θεάματος - Ακροάματος. Ο Γ. Δελής αναφέρθηκε στις συνέπειες που θα έχει το νομοσχέδιο στους εργαζόμενους του χώρου. Οπως είπε, το τίμημα για να ανταγωνιστεί η Ελλάδα άλλες χώρες στην προσέλκυση επενδυτών είναι οι ακόμα χαμηλότερες αποδοχές και οι χειρότερες συνθήκες εργασίας για τους χιλιάδες εργαζόμενους.

Ο Γ. Δελής στην τοποθέτησή του στάθηκε στη χρήση διαφορετικών, ανισότιμων και ανισοβαρών κριτηρίων για την επιλεξιμότητα δαπανών κρατικής χρηματοδότησης ενός οπτικοακουστικού (ο/α) έργου, φέρνοντας το παρακάτω παράδειγμα: «Συγκρίνετε, πώς συμπεριφέρεται το κράτος σε μια μικρού μήκους ταινία και ένα τηλεοπτικό σίριαλ. Για την ταινία μικρού μήκους η κρατική χρηματοδότηση προϋποθέτει ως ελάχιστο όριο δαπανών τα 60.000 ευρώ, ενώ για το τηλεοπτικό σίριαλ αρκούν τα 15.000 ευρώ ελάχιστο όριο δαπανών για να χρηματοδοτηθεί από το κράτος. 4 φορές παραπάνω έξοδα σε μια μικρού μήκους ταινία απαιτούνται για να έρθει κρατική χρηματοδότηση, άντε τώρα μετά από αυτό να βρει ένας νέος σκηνοθέτης 60.000 ευρώ τουλάχιστον, για να γυρίσει μια ταινία και να μπορέσει να πάρει και κάτι πίσω από το κράτος». Αναφέρθηκε ακόμα ότι η κυβέρνηση «με το άρθρο 3 του ν/σ συνεχίζει να μεροληπτεί υπέρ των ιδιωτικών καναλιών σε βάρος της ΕΡΤ, αφού δίνει ένα ακόμα πλεονέκτημα, την κρατική χρηματοδότηση από το ΕΚΟΜΕ (Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας), ενώ την ίδια στιγμή αποκλείει την ΕΡΤ από αυτήν τη χρηματοδότηση, τον μόνο φορέα που καταβάλλει το 1,5% για την παραγωγή ταινιών». Θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με τον νόμο, κάθε τηλεοπτικό κανάλι οφείλει να δίνει 1,5% των εσόδων από τις διαφημίσεις στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.

Ακόμα, ο Γ. Δελής σημείωσε ότι ενώ συντομεύονται τα χρονικά όρια μέσα στο οποία το ΕΚΟΜΕ θα πρέπει να ολοκληρώνει την εξόφληση των οφειλών του απέναντι στους δικαιούχους, το βασικό πρόβλημα παραμένει ειδικά για τους μικρούς παραγωγούς των ο/α έργων. «Για να καταβληθεί στον παραγωγό το ποσό της επιχορήγησης, οφείλει να έχει ολοκληρώσει την επένδυση, πράγμα που σημαίνει ότι πολλοί δημιουργοί δεν αναλαμβάνουν το ρίσκο μιας παραγωγής και βεβαίως οι μικροί παραγωγοί αδυνατούν να ανταποκριθούν στην υποχρέωση αυτή και επομένως αποκλείονται αυτόματα από την όποια χρηματοδότηση του ΕΚΟΜΕ».

Οσον αφορά στο δεύτερο κομμάτι του ν/σ, σχετικά με την ψηφιοποίηση κρατικών λειτουργιών, σημείωσε ότι «η ψηφιοποίηση είναι μια αντικειμενική τεχνολογική εξέλιξη και δυνατότητα, για την οποία βέβαια ουδείς σοβαρός άνθρωπος μπορεί να διαφωνήσει ή να είναι αντίθετος». Ο βουλευτής του ΚΚΕ ανέδειξε την άλλη πλευρά, αυτήν της «ενίσχυσης του ταξικού χαρακτήρα του κράτους στο οποίο ζούμε μέσα από την ψηφιοποίησή του. Γιατί, το ερώτημα είναι κομβικό: Βελτιώνεται ή όχι θεαματικά η δυνατότητα του κρατικού μηχανισμού να κάνει τη δουλειά του καλύτερα; Δηλαδή, να παρακολουθεί καλύτερα, να φορολογεί τα εργατικά - λαϊκά στρώματα περισσότερο και να εξοικονομεί πόρους σε βάρος των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Δεν χρειάζεται να πω βέβαια ότι με το σημερινό ν/σ όλα τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα εργασιακά, οικονομικά, φορολογικά ακόμα και οικογενειακά δύνανται να είναι διαθέσιμα στα πιστωτικά ιδρύματα, δηλαδή στις τράπεζες, στα funds».