Παρασκευή 4 Φλεβάρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΕΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΚΑΘΥΠΟΤΑΞΗ Σ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Στις 21-22 Γενάρη του 2000, συγκεντρώθηκαν στη Θεσσαλονίκη, με πρωτοβουλία των ΟΚΕ, της ΕΕ και της Ελλάδας, καθώς και της διαδικασίας Royaumont εκπρόσωποι 104 χωρών, οι οποίοι κατέληξαν σε ένα σχέδιο δράσης για τον «εκδημοκρατισμό και την εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας» στις χώρες της ΝΑ Ευρώπης και τη Ρωσία.

Το σχέδιο αυτό προβλέπει:

Διάθεση 600.000 Ευρώ μόνο για φέτος (200 εκατομ. δραχμές περίπου) για την ανάπτυξη των απαραίτητων υποδομών για τη «λειτουργία» του κοινωνικού διαλόγου σ' αυτές τις χώρες, που θα διοχετευτούν τόσο για τεχνογνωσία, όσο και για ανταλλαγή πληροφοριών και δημιουργία αντίστοιχων οικονομικών και κοινωνικών επιτροπών κατά τα πρότυπα αυτών που λειτουργούν στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Μάλιστα για τη Σερβία, προϋπόθεση αποτελεί η αλλαγή του πολιτικού της καθεστώτος όπως ξεδιάντροπα, πλέον, δηλώνουν.

***

Θεωρούμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε τα σημαντικότερα σημεία του Συμφώνου Σταθερότητας (υπογράφτηκε στη Γερμανία 10/6/99), για να δούμε τους σχεδιασμούς που προωθεί η «νέα τάξη πραγμάτων» στην περιοχή, μέσω και αυτής της συμφωνίας.

Ετσι στο σημείο 10 (κεφάλαιο ΙΙΙ) του τελικού κειμένου, αναφέρονται σαν στόχοι αυτών που συνυπέγραψαν:

«... αναλαμβάνουμε να συνεργαστούμε προς την κατεύθυνση:

* παρ.1.- της πρόληψης και τερματισμού εντάσεων και κρίσεων σαν προϋπόθεσης για διαρκή σταθερότητα.

Αυτό περιλαμβάνει σύναψη και εφαρμογή μεταξύ μας πολυμερών και διμερών συμφωνιών και την ανάληψη εσωτερικών μέτρων, για την υπερνίκηση της υπάρχουσας δυνατότητας (δυναμικού) για τη σύγκρουση».

Με λίγα λόγια το λαϊκό κίνημα θα χαρακτηρίζεται «δυναμικό για σύγκρουση» που προκαλεί «εντάσεις και κρίσεις» και πρέπει να το τσακίσουν.

***

Στο ίδιο σημείο, παρ.5, αναφέρεται ότι θα συνεργαστούν για:

«Τη δημιουργία ρωμαλέων οικονομιών αγοράς», που θα είναι «ανοιχτές στο μεγάλης έκτασης εξωτερικό εμπόριο και στην επένδυση του ιδιωτικού τομέα, με αποτελεσματικά και διάφανα καθεστώτα στους τομείς ρύθμισης των δασμών και του εμπορίου, ανάπτυξης ισχυρών κεφαλαιαγορών και της πολύμορφης ιδιοκτησίας,συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικοποίησης, που οδηγούν σε μια διεύρυνση του κύκλου ευημερίας για όλους τους πολίτες μας»(sic).

Το σημείο αυτό πιστεύουμε ότι αν διαβαστεί σε συνδυασμό με εκείνο που ορίζει ότι:

«οι χώρες που συμμετέχουν στο Σύμφωνο Σταθερότητας δεσμεύονται να συνεχίσουν τις δημοκρατικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις για την προώθηση της ολοκλήρωσής τους, με βάση τις ευρωατλαντικές δομές» (σημ. 8), ο γνωστός δηλαδή σε μας μονόδρομος με τα σύμφωνα σύγκλισης και σταθερότητας, τις «αναδιαρθρώσεις», τη λιτότητα, την ανεργία.

Καθώς και με τη σημασία που δίνουν στην πρωτοβουλία Seci, που «σχετίζεται με την οικονομία και τις υποδομές στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης... και έχει να παίξει ρόλο - κλειδί ιδιαίτερα για την αφαίρεση των αντικινήτρων στην ιδιωτική επένδυση σ' αυτή την περιοχή, στα πλαίσια του Συμφώνου Σταθερότητας» (σημ. 37).

Αν, λοιπόν, «διαβαστούν» μαζί, αποκαλύπτεται ολοκληρωμένα ο σκοπός του Συμφώνου Σταθερότητας, που δεν είναι άλλος από τον στρατιωτικό και πολιτικό έλεγχο της περιοχής, με σκοπό τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών της και τη μοιρασιά τους, καθώς και της τεράστιας αγοράς ανάμεσα στις πολυεθνικές του πλανήτη, και τους οργανισμούς που τις στηρίζουν.

Τα επιτελεία όλων αυτών γνωρίζουν πολύ καλά την όξυνση των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, που θα προκαλέσουν στους λαούς της περιοχής τα σχέδιά τους και από αυτό προκύπτει η ανάγκη να μεθοδεύσουν έγκαιρα τους τρόπους και τα μέσα, με τα οποία θα δυσκολέψουν την έκφραση της δυσαρέσκειάς τους.

***

Αφού συμφώνησαν - στο ίδιο το κείμενο- για την αντιμετώπιση των «εχθρών λαών», προχωρούν στην εφαρμογή σχεδίων αποδυνάμωσής των, μη διστάζοντας να χρησιμοποιήσουν σαν όχημα και υποτιθέμενες «ειρηνευτικές διαδικασίες», όπως η Royaumont, στην οποία μάλιστα αποδίδουν ιδιαίτερο ρόλο.

Και βέβαια αναγνωρίζουν και χαιρετίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο της ΕΕ, η οποία, εκτιμούν, ότι με τα προγράμματα και τις δραστηριότητές της «θα τραβήξει την περιοχή πιο κοντά προς την προοπτική της πλήρους ολοκλήρωσης των χωρών της ΝΑ Μεσογείου στις δομές της» (σημ.19 - 20).

Δεν αποτελεί, επομένως, έκπληξη το Διήμερο της Θεσσαλονίκης για την προώθηση του «κοινωνικού διαλόγου», ούτε τα κονδύλια που είναι διατεθειμένοι να ξοδέψουν για την «εξαγωγή του».

Οπως δήλωσε ο υπουργός Εργασίας, Μ. Παπαϊωάννου, (στην παραπάνω συνάντηση), θεωρείται «κλειδί» για την ομαλή ενσωμάτωση των χωρών αυτών στην ΕΕ.

***

Γι' αυτό και η πρωτοβουλία της ελληνικής ΟΚΕ να μεταφέρει την εμπειρία της. Ολόκληρο σχέδιο δράσης με την επωνυμία «Γνώμη πρωτοβουλίας» συνέταξε γι' αυτό το σκοπό.

Οι παραπάνω διεργασίες, οι οποίες μάλιστα θα συνεχιστούν είναι διαφωτιστικές και για τον ελληνικό λαό, βοηθούν ακόμα περισσότερο στην αποκάλυψη των προθέσεων του «κοινωνικού διαλόγου».

Επιβάλλουν, όμως, για το εργατικό κίνημα της χώρας μας να αξιοποιήσει κάθε δυνατότητα ενημέρωσης των γειτονικών λαών για τα «νέα» δεσμά που χαλκεύουν σε βάρος τους, να δείξει άλλη μια φορά έμπρακτα το διεθνισμό του.

Ετσι ώστε και τις συνάξεις τους να ξεσκεπάσει και, το κυριότερο, να μετρήσει βήματα στη συμπαράταξη του «αντίπαλου για τον ιμπεριαλισμό δέους» στο χώρο των Βαλκανίων και της γύρω περιοχής.


Γιάννα ΠΑΤΕΛΑΚΗ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ