Αυτές οι προτάσεις - σύνολο 14 - διατυπώθηκαν το... μακρινό 2010, ενώ η καπιταλιστική κρίση είχε ξεσπάσει για τα καλά, από τον ήδη νομπελίστα οικονομολόγο Χριστόφορο Πισσαρίδη και τους καθηγητές Οικονομικών Κ. Αζαριάδη και Γ. Ιωαννίδη. Στόχος τους, όπως έγραφαν τότε, ήταν «να αυξήσουν έως το 2020 την παραγωγικότητα της εργασίας στο 120% του μέσου όρου της ΕΕ-27 και να δημιουργήσουν 1,2 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα».

Τα μέτρα που πρότειναν εφαρμόστηκαν και με το παραπάνω, και μπήκαν κάτω από την «ομπρέλα» των μνημονίων, αλλά εξέφραζαν πάγιους «προμνημονιακούς» στόχους του κεφαλαίου. Χάρη σε τέτοια μέτρα διαλύθηκαν οι ΣΣΕ, μειώθηκαν δραματικά οι μισθοί, η ανεργία μεγάλωσε, πολύτιμα αγαθά μετατράπηκαν πλήρως σε εμπορεύματα και έγιναν αντικείμενο κερδοσκοπίας και πάει λέγοντας. Μέτρα που εφαρμόστηκαν απ' όλες τις αστικές κυβερνήσεις, δεξιές, κεντρώες και βέβαια από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα, κατά παραγγελία της κυβέρνησης της ΝΔ, μια επιτροπή με πρόεδρο τον Χριστόφορο Πισσαρίδη θέτει πάλι ως ζητούμενο την αύξηση της παραγωγικότητας... Τα μέτρα που προτείνει είναι στην ίδια κατεύθυνση. Οι σταθερές για το κεφάλαιο είναι ίδιες...

Οι ομοιότητες δεν είναι συμπτωματικές και αφορούν τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ.