Οι εργαζόμενοι, σημειώνει η Επιτροπή, «βιώνουμε συχνά την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την ανασφάλεια των ολιγόμηνων συμβάσεων ή της συνέχειας των προγραμμάτων, τις καθυστερήσεις πληρωμών, ενώ την ίδια στιγμή καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

(...) Παράδειγμα αυτής της εργασιακής ανασφάλειας είναι το κλείσιμο της κλινικής νοσηλείας κρουσμάτων κορονοϊού που είχαν ξεκινήσει πρόσφατα οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, μετά την επιβολή προστίμου από την Πολεοδομία του δήμου Μυτιλήνης, με αποτέλεσμα πολλοί συνάδελφοί μας να μείνουν άνεργοι. Σε δύσκολη θέση βρίσκονται και οι συνάδελφοί μας εργαζόμενοι σε άλλες οργανώσεις με ολιγόμηνες συμβάσεις που δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει, καθώς και στα κοινωφελή προγράμματα του ΟΑΕΔ στο ΚΥΤ Μόριας που λήγουν οι συμβάσεις τους τον Αύγουστο και βλέπουν μπροστά τους το ενδεχόμενο της ανεργίας. (...) πολλές φορές πιεζόμαστε να αναλάβουμε ευθύνες που δεν μας αναλογούν, για να καλύψουμε το κενό που δημιουργείται από την ανυπαρξία του κράτους».