Μόνο με τη μαζικοποίηση των σωματείων και με τη δημιουργία Συντονιστικών Επιτροπών Αγώνα, που θα αναλάβουν να οργανώσουν και να συντονίσουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις, είναι δυνατόν να «απαντηθεί» η επίθεση που δέχονται οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες και οι έμποροι, ο οποίοι διέρχονται τη βαθύτερη κρίση από ποτέ. Τα παραπάνω τονίζονται στα συμπεράσματα -απόφαση της πρόσφατης συνεδρίασης του ΔΣ της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων της Αθήνας (ΟΒΣΑ), το οποίο απευθύνει κάλεσμα προς τα μέλη του αφ' ενός να ενισχύσουν τους κοινούς τους αγώνες με όλα τα στρώματα του λαού που πλήττονται από την εφαρμοζόμενη πολιτική, δηλαδή, τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τη νεολαία, τους συνταξιούχους και αφ' ετέρου να καταδικάσουν μαζικά τα κόμματα εξουσίας και όλα τα κόμματα που εμφανίζουν αυτή την πολιτική και την ΟΝΕ σαν μονόδρομο!

Το ΔΣ της ΟΒΣΑ κατήγγειλε ότι ασκείται μια πολιτική που όχι μόνο δε λύνει τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα, αλλά αντίθετα φορτώνει διαρκώς νέα στις πλάτες των ΕΒΕ. Αυτό, άλλωστε, αποδεικνύει ο νέος φορολογικός νόμος και οι ρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, οι αποφάσεις για την επαγγελματική στέγη, η ασυδοσία των πολυκαταστημάτων και των πολυεθνικών, οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές, η έλλειψη βιοτεχνικών πάρκων κ.ο.κ.

Αποκαλυπτικά είναι και τα στοιχεία που συζητήθηκαν από το ΔΣ για την πενταετία 1993-1998, σύμφωνα με τα οποία η φορολογία των ΕΒΕ έχει αυξηθεί κατά 335%, το 50% του τζίρου των ειδών πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης συγκεντρώθηκε στα πολυκαταστήματα, το 50% της αγοράς έχει καταληφθεί από εισαγόμενα προϊόντα. Ο τελευταίος νόμος για τα πανωτόκια, σημειώθηκε, αποδεικνύει ότι έχει καταργηθεί κάθε εμπόδιο στην τοκογλυφία των τραπεζών, ενώ η λεγόμενη απελευθέρωση της αγοράς έφερε την κατάργηση του σταθερού ωραρίου εργασίας και την «απελευθέρωση» της επαγγελματικής στέγης, μέτρα που είχαν ως αποτέλεσμα την ανακατανομή της αγοράς υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων. Οσο για τα χρηματοδοτικά προγράμματα απευθύνονται πάντα στις μεγάλες επιχειρήσεις και αν κάποιοι πολύ λίγοι από τους μικρότερους, κυρίως «μεσαίοι» μπόρεσαν και πήραν κάτι, δεν άλλαξε τίποτα από τη δεινή τους θέση.

Ταυτόχρονα, τόνισε το ΔΣ της ΟΒΣΑ, τα τελευταία χρόνια πολλοί ΕΒΕ ξεκληρίστηκαν βίαια και έγιναν φθηνοί υπάλληλοι με μεροκάματα πείνας σε μεγάλες επιχειρήσεις, πράγμα που απ' ό,τι φαίνεται είναι και ο τελικός στόχος των ασκούμενων πολιτικών: Να κλείσουν το 75% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και να μείνουν κάποιες που θα εξυπηρετούν τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές. Η πολιτική για την ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ απέδειξε ξεκάθαρα όλα αυτά τα χρόνια ποιους εξυπηρετεί.

Το ΔΣ της ΟΒΣΑ συζήτησε επίσης τα μέσα με τα οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να επιβάλει τις πολιτικές που επιτάσσουν τα μονοπώλια και οι πολυεθνικές, την «παγκοσμιοποίηση». Η κυβέρνηση, κατήγγειλε, στην προσπάθειά της να επιβάλει αυτή την πολιτική δε διστάζει να προβεί σε μεθόδους αυταρχικές και αντιδημοκρατικές, χτυπώντας όποιους αντιστέκονται σ' αυτή τη λαίλαπα, ξεχνώντας προφανώς ότι οι μέθοδοι αυτές έχουν καταδικαστεί μια για πάντα στη συνείδηση του ελληνικού λαού.

Αυτό που χρειάζεται, εκτίμησε το ΔΣ της Ομοσπονδίας, είναι να αλλάξει αυτή η πολιτική, να εφαρμοστεί μια άλλη που συνεχώς θα αφαιρεί τα προνόμια των μονοπωλίων μέχρι να τα καταργήσει. Με κίνητρα για συνενώσεις και συνεταιρισμούς, με προστασία της ντόπιας παραγωγής, με έλεγχο των αθρόων εισαγωγών, με δίκαιη φορολόγηση των πολιτών, που ο καθένας θα πληρώνει με βάση τα πραγματικά του εισοδήματα. Για να γίνουν όλα αυτά, όμως, κατέληξε, χρειάζεται μαζικό, ενωτικό, ασυμβίβαστο συνδικαλιστικό λαϊκό κίνημα, που με συνεχείς, αταλάντευτους αγώνες και όχι τουφεκιές στον αέρα, θα μπορέσει να αλλάξει αυτή τη δυσμενή για τους περισσότερους κατάσταση.

Το ΔΣ κρίνει, καταλήγει η σχετική ανακοίνωση, ότι μονόδρομος για τους ΕΒΕ είναι η μαζικοποίηση των σωματείων τους, η ενίσχυση των κοινών αγώνων τους με όλα τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από την εφαρμοζόμενη πολιτική και - όπως τονίζει χαρακτηριστικά - επειδή βρισκόμαστε σε περίοδο εκλογών, «όλοι οι συνάδελφοι θα πρέπει ΜΑΖΙΚΑ να ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΟΥΜΕ τα κόμματα εξουσίας που έφεραν τους ΕΒΕ σ' αυτό το αδιέξοδο, αλλά και όλα τα κόμματα που εμφανίζουν αυτή την πολιτική σαν μονόδρομο και την ΟΝΕ σαν εθνικό στόχο».