Μία ακόμα διακρατική συμφωνία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ ψηφίζεται σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής, υπό τις ευλογίες των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Η συμφωνία κατατέθηκε με μορφή νομοσχεδίου από το υπουργείο Ναυτιλίας - είχε προετοιμαστεί βέβαια από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ - και αφορά τις θαλάσσιες μεταφορές. Είναι δηλαδή κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των επιχειρηματικών ομίλων, στην προκειμένη περίπτωση των εφοπλιστών, που προσδοκούν μερτικό από τη «λεία» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που «τρέχουν» συνολικά στην ευρύτερη περιοχή για τις πηγές και τους δρόμους μεταφοράς της Ενέργειας (βλέπε μεταφορά LNG).

Τη διακρατική συμφωνία υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού άλλωστε ήταν δικό του «έργο», το ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ και η Ελ. Λύση, που κατά τη συνεδρίαση της αρμόδιας Επιτροπής, προχτές το απόγευμα, δήλωσαν ότι στη σημερινή συνεδρίαση στην Ολομέλεια θα την υπερψηφίσουν. Το ΜέΡΑ25 δήλωσε «παρών», με τον ειδικό αγορητή του, Γ. Λογιάδη, να διευκρινίζει ότι το κόμμα του είναι υπέρ της σύσφιξης των σχέσεων με το Ισραήλ, απλά θεωρεί τη συμφωνία «ομιχλώδη».

Ακόμα, από το υπουργείο Ναυτιλίας έχει κατατεθεί στη Βουλή, και θα συζητηθεί και αυτή ως νομοσχέδιο σήμερα στην Ολομέλεια, διακρατική συμφωνία με τη Ρωσία, επίσης στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών. Αφορά τα «πιστοποιητικά αποδεικτικής ικανότητας των ναυτικών» και υπεγράφη κι αυτή από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με λίγα λόγια είναι επίσης κομμένη στα μέτρα των εφοπλιστών, αφού προδιαγράφει την ένταση της εκμετάλλευσης των ναυτεργατών και στις δύο χώρες. Κατά τη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή όλα τα αστικά κόμματα τάχθηκαν υπέρ.

Μόνο το ΚΚΕ καταψηφίζει τις δύο συμφωνίες. Η ειδική αγορήτρια του Κόμματος Διαμάντω Μανωλάκου, τοποθετούμενη στην Επιτροπή και για τις δύο συμφωνίες, ανέφερε όσον αφορά την πρώτη, με το Ισραήλ, ότι «η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα άλλα αστικά κόμματα, έχουν αναγορεύσει το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ σε στρατηγικό σύμμαχο, αναβαθμίζοντας τις πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ. Γι' αυτό και τόσο πολλές κυρώσεις όλο αυτό το διάστημα, και μάλιστα ταχύτατα».

Επεσήμανε ότι ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ βοήθησε να γίνει το «μεγάλο άλμα» στις σχέσεις με το κράτος - δολοφόνο, κάτι που αναγνωρίστηκε και από τον πρέσβη του Ισραήλ πριν από τέσσερις μήνες, σε δημόσια διαδικτυακή συζήτηση για τις διμερείς σχέσεις. Τόνισε ότι οι συμφωνίες τόσο με το Ισραήλ όσο και με τη Ρωσία «φέρουν έντονο το στοιχείο της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ από τη μια μεριά και από την άλλη Ρωσίας - Κίνας, όπως σε αυτά εντάσσεται και η σχέση Ελλάδας - Τουρκίας, για μεγαλύτερο μερίδιο και για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων των μονοπωλίων που εκπροσωπούν».

Συνεχίζοντας υπογράμμισε ότι οι συμφωνίες κλείνονται προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ όσον αφορά τους εργαζόμενους, όπως οι ναυτεργάτες, αυτό που θα προκύψει «είναι η ένταση της εκμετάλλευσης, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου». Εξάλλου, στις συμφωνίες προδιαγράφονται «νέα προνόμια, φοροαπαλλαγές, αξιοποίηση λιμενικών υποδομών της χώρας, για την προώθηση της στρατηγικής της αστικής τάξης για την ανάδειξη της χώρας σε διαμετακομιστικό κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων, για την αύξηση συμμετοχής της ελληνόκτητης ναυτιλίας στη διακίνηση του παγκόσμιου εμπορίου».

Τόνισε ακόμα ότι είναι πρόκληση να γίνεται λόγος στις συμφωνίες, αλλά και από τους βουλευτές των αστικών κομμάτων και από τον υπουργό Ναυτιλίας, περί «προστασίας του Ελληνα ναυτικού» που τάχα θα προκύψει από τις συμφωνίες, όταν «υπάρχουν χιλιάδες εγκλωβισμένοι ναυτεργάτες στα καράβια οι οποίοι δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας και διασποράς της πανδημίας, με τραγικές συνέπειες, θανατηφόρα ατυχήματα, τραυματισμούς και επαγγελματικές ασθένειες, για να εξασφαλίζονται αμύθητα κέρδη στους εφοπλιστές ακόμα και σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης στην ποντοπόρο ναυτιλία». Ολα αυτά, υπενθύμισε, έρχονται και «κουμπώνουν» με την κατάργηση των ΣΣΕ στην ποντοπόρο ναυτιλία που πέρασε η κυβέρνηση με σχετική νομοθετική ρύθμιση το καλοκαίρι, προκειμένου να ισχύσουν στα καράβια τα «διεθνώς κρατούντα» όπως θέλουν οι εφοπλιστές, δηλαδή πλοία με ναυτεργάτες χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα.