Για την επανέναρξη των «διερευνητικών επαφών» Ελλάδας - Τουρκίας, που ανακοινώθηκε στην αρχή της βδομάδας, μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, μια σειρά από σημεία ήταν «θολά», όπως για παράδειγμα το αν αυτές θα ξεκινήσουν πριν ή μετά την επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής (με το πιθανότερο σενάριο να δείχνει τη βδομάδα 5-10 Οκτώβρη), αν θα προηγηθεί κάποιου είδους επικοινωνία Μητσοτάκη - Ερντογάν, ή τι είδους δεσμεύσεις υπήρξαν από τις δυο πλευρές πίσω από τις κλειστές πόρτες, όπως π.χ. με την περιβόητη «γραπτή συμφωνία» του καλοκαιριού, για την οποία ο ελληνικός λαός έμαθε εκ των υστέρων την ύπαρξή της από το άρθρο του πρωθυπουργού, χωρίς ποτέ να μάθει το περιεχόμενό της.

Κι αν τα παραπάνω είναι στο σκοτάδι, υπάρχουν κι άλλα που είναι «στο φως του ήλιου» σε ό,τι αφορά τις επερχόμενες «διερευνητικές επαφές».

Χαρακτηριστικά είναι και όσα ειπώθηκαν στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε την Πέμπτη ο πρωθυπουργός με τον γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, ο οποίος χαιρέτισε την ανακοίνωση για τις διερευνητικές και «τόνισε τη σημασία της επίλυσης της κατάστασης σε πνεύμα συμμαχικής αλληλεγγύης και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο», μίλησε για τον ΝΑΤΟικό «μηχανισμό αποσυμπίεσης» που είναι στα σκαριά και σε αυτήν τη βάση σημείωσε την «πρόοδο που σημειώθηκε στις συνομιλίες, τονίζοντας ότι το ΝΑΤΟ είναι μια σημαντική πλατφόρμα για διαβουλεύσεις για θέματα κοινής ασφάλειας».

Σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση, αντικείμενο των διερευνητικών θα είναι μόνο «η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ». Ωστόσο, η πείρα των προηγούμενων 60 γύρων, από το 2002 έως το 2016 (οπότε και διακόπηκαν, με την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία), δείχνει ότι η τουρκική αστική τάξη απλώνει εκεί όλες τις διεκδικήσεις της, επί της ουσίας δημιουργώντας τετελεσμένα, εστιάζοντας μεταξύ άλλων στο εύρος των χωρικών υδάτων και του ελληνικού εναέριου χώρου, την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατ. Αιγαίου, τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας κ.ά. Διόλου τυχαία άλλωστε πολλά από τα «γκριζαρίσματα» της Τουρκίας στην περιοχή κατοχυρώθηκαν ως τετελεσμένα σε προηγούμενες φάσεις τέτοιων συναντήσεων υπό αμερικανοΝΑΤΟική ομπρέλα, που κατέληξαν ακόμα και σε συμφωνίες για την αναγνώριση «ζωτικών συμφερόντων» της Τουρκίας στην περιοχή.

Οι διερευνητικές άλλωστε δεν γίνονται σε «λευκή κόλλα», όπως λέει η κυβέρνηση, αλλά θα πιάσουν το «νήμα» των υπόλοιπων επικίνδυνων διευθετήσεων. Αλλωστε, όπως έλεγε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στ. Πέτσας, μεσοβδόμαδα, «η Ελλάδα προσέρχεται στις διερευνητικές επαφές, ενώ έχει ήδη υπογράψει τις διεθνώς νόμιμες συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο, όπου επιβεβαιώνεται το δικαίωμα των νησιών σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ», αποσιωπώντας, ωστόσο, ότι αυτές οι συμφωνίες σκοπιμότητας προβλέπουν μειωμένη επήρεια ακόμα και στο μεγαλύτερο ελληνικό νησί, την Κρήτη, οριοθέτηση όχι με βάση τη μέση γραμμή, εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, ανοίγοντας επικίνδυνο δρόμο και για τις συμφωνίες με την Τουρκία.

Το στίγμα άλλωστε το έδινε ο πρωθυπουργός ήδη με το άρθρο του σε μεγάλες διεθνείς εφημερίδες δύο μέρες πριν το «Ορούτς Ρέις» αποχωρήσει από την ελληνική υφαλοκρηπίδα, με το οποίο καλούσε την Τουρκία «απλώς να απόσχει από τη ναυτική και ερευνητική της δραστηριότητα σε μη οριοθετημένες θαλάσσιες ζώνες», υιοθετώντας δηλαδή τα περί «αμφισβητούμενων υδάτων», αλλά και «κλείνοντας το μάτι» για «συμφωνία κυρίων» για απομάκρυνση των πλοίων αμφοτέρων των χωρών από την περιοχή έως ότου ολοκληρωθούν οι διευθετήσεις. Μια τέτοια εξέλιξη, βέβαια, δεν «εξασφαλίζει ηρεμία», όπως λέει η κυβέρνηση, αλλά μεταφέρει τις αξιώσεις της τουρκικής κυβέρνησης στο πεδίο των διερευνητικών.

«Ηλίου φαεινότερο» τελικά είναι ότι αυτές οι επαφές γίνονται ανάμεσα σε δυο αστικές τάξεις, με την «υψηλή εποπτεία» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και επίδικο να «τρέξουν» μια ώρα αρχύτερα τα σχέδια συνεκμετάλλευσης, αλλά και να «στεγανώσει» η ΝΑΤΟική συνοχή στην περιοχή απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Να γιατί δεν έχει να περιμένει τίποτα θετικό ο λαός από αυτές.