Σε πανελλαδική απεργία κατεβαίνουν σήμερα Πέμπτη οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, ενάντια στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και την εντεινόμενη επίθεση της κυβέρνησης.

Ομοσπονδίες και σωματεία καλούν σε απεργιακές συγκεντρώσεις σε μια σειρά πόλεις τις χώρας.

Στην Αθήνα η συγκέντρωση θα γίνει στις 10 π.μ. στα Προπύλαια. Παράλληλα οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία, στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας, πραγματοποιούν συγκέντρωση στην πλατεία Μαβίλη στις 8.30 π.μ. και πορεία προς το υπουργείο Υγείας.

Στη Θεσσαλονίκη η συγκέντρωση θα γίνει στις 10.30 π.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου.

Απεργιακές συγκεντρώσεις έχουν επίσης οριστεί μεταξύ άλλων σε Αγρίνιο (11 π.μ., κεντρική πλατεία), Αλεξανδρούπολη (10 π.μ., δημαρχείο), Βέροια (10.30 π.μ., πλατεία Δημαρχείου), Βόλο (10 π.μ., Αγ. Νικόλαος), Γρεβενά (10 π.μ., πλατεία Λαχαναγοράς), Δράμα (10.30 π.μ., Νοσοκομείο), Ζάκυνθο (11 π.μ., πρώην νομαρχία), Ηράκλειο (10 π.μ., πλατεία Ελευθερίας), Ικαρία (11 π.μ., Αγιος Κήρυκος), Καβάλα (11 π.μ., Νοσοκομείο), Καρδίτσα (10.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο), Κοζάνη (10.30 π.μ., κεντρική πλατεία), Λάρισα (10 π.μ., δημαρχείο), Λήμνο (11 π.μ., Νοσοκομείο), Ξάνθη (11 π.μ., κεντρική πλατεία), Πάτρα (10 π.μ., πλατεία Γεωργίου), Πρέβεζα (10 π.μ., δημαρχείο), Ρόδο (11 π.μ., Νοσοκομείο), Σάμο (11 π.μ., πλατεία Πυθαγόρα), Τρίκαλα (11 π.μ., πλατεία Ρήγα Φεραίου), Τρίπολη (1 μ.μ., Παναρκαδικό Νοσοκομείο), Χίο (10.30 π.μ., είσοδος Απλωταριάς).

Τα τσακισμένα μισθολογικά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, μέσα, υποδομές, αποτελέσματα της πολιτικής όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, συνθέτουν το παζλ των συνθηκών εργασίας και στο Δημόσιο.

Την ίδια ώρα, κρίσιμοι τομείς του Δημοσίου, με μεγάλη συγκέντρωση αριθμού εργαζομένων και εξυπηρετούμενων, βρίσκονται απροστάτευτοι σε συνθήκες πανδημίας, ακόμα και όταν οι ίδιοι είναι επιφορτισμένοι με το έργο της αντιμετώπισης των συνεπειών της.

Ενας από τους βασικούς στόχους της απεργίας, συνολικά της πάλης, είναι να ληφθούν εδώ και τώρα μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων. Η κυβέρνηση, επτά και πλέον μήνες μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, δεν έκανε τίποτα για να θωρακίσει το δημόσιο σύστημα Υγείας, τα σχολεία, τις δημόσιες υπηρεσίες.

Η πλειοψηφία των εργαζομένων στο Δημόσιο, όπως και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, είναι αναγκασμένοι να μετακινούνται ο ένας πάνω στον άλλον στα ΜΜΜ, τα οποία έχουν μετατραπεί σε υγειονομικές βόμβες.

Τα υγειονομικά πρωτόκολλα για χώρους εργασίας όπου συγκεντρώνονται εκατοντάδες και χιλιάδες εργαζόμενοι, μαθητές, πολίτες είναι ανεπαρκή, εφόσον και όταν εφαρμόζονται.

Οι τεράστιες ελλείψεις προσωπικού προσθέτουν νέους κινδύνους μέσα στις συνθήκες της πανδημίας. Για παράδειγμα, οι επιπλέον προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού (απαιτούνται τουλάχιστον 40.000) είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να λυθεί το πρόβλημα των υπεράριθμων τμημάτων, οι επιπλέον προσλήψεις προσωπικού στην καθαριότητα αποτελούν σημαντικό όρο για την τήρηση μέτρων υγιεινής, οι μαζικές μόνιμες προσλήψεις υγειονομικών είναι αναγκαίες για την αντιμετώπιση της πανδημίας χωρίς «εκπτώσεις» από την αντιμετώπιση άλλων ασθενειών.

Ομως για την κυβέρνηση και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, που υπηρετεί, στο «ζύγι» βαραίνει η λογική «κόστους - οφέλους» περισσότερο από την υγεία των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των οικογενειών τους, των υγειονομικών και των ασθενών.

Γι' αυτό στα σχολεία η κυβέρνηση στοιβάζει 25 - 27 μαθητές στην ίδια αίθουσα - κλουβί, ενώ με αστεία γραφήματα ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει διαφορά είτε οι μαθητές είναι 25 είτε 15! Σε πολλά σχολεία η αναλογία καθαριστών/στριών είναι απελπιστική (πολλές φορές αναλογεί ένας εργαζόμενος στην καθαριότητα για 300 και 400 μαθητές και εκπαιδευτικούς).

Δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο για την αποφυγή του συγχρωτισμού στα σχολικά λεωφορεία, με τα οποία μετακινούνται και στοιβάζονται πάνω από 200.000 μαθητές, σε διαδρομές που σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούν ακόμα και τη μία ώρα.

Η αντιμετώπιση των ύποπτων κρουσμάτων αφήνεται στους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, δεν υπάρχει καμία μέριμνα για κάλυψη του κόστους των τεστ, που φορτώνεται στους γονείς, δεν γίνονται γενικευμένα τεστ ακόμα κι όταν υπάρχουν επιβεβαιωμένα κρούσματα σε μαθητές και εκπαιδευτικούς.

Ολα τα παραπάνω πάνε παρέα με τους εκβιασμούς, τις διώξεις, την καταστολή. Η κυβέρνηση αξιοποιεί την τηλεκπαίδευση για να καταστείλει κινητοποιήσεις, στέλνει εισαγγελείς να διώκουν και ΜΑΤ να ρίχνουν τόνους χημικών σε μαθητές και γονείς, σε εκπαιδευτικούς που αγωνίζονται για να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα προστασίας, για δημόσια δωρεάν Παιδεία.

Στο εντελώς αθωράκιστο δημόσιο σύστημα Υγείας απαιτούνται τουλάχιστον 30.000 προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού. Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι ανέκδοτο με τρεις λέξεις. Το λειψό υγειονομικό προσωπικό παλεύει με λειψά μέσα και υποδομές. Η κυβέρνηση αντί για μόνιμες προσλήψεις μπαλώνει τρύπες κάνοντας προσλήψεις συμβασιούχων με ημερομηνία λήξης, μετακινεί προσωπικό και μηχανήματα. Οι λιγοστές ΜΕΘ δεν αντιστοιχούν ούτε στο 30% των αναγκών της χώρας σε «φυσιολογικές» συνθήκες.

Τα νοσοκομεία έχουν μετατραπεί σε νοσοκομεία μίας νόσου. Η αντιμετώπιση χρονίως ασθενών ή άλλων σοβαρών παθήσεων περνά σε δεύτερη μοίρα, κάτι που σημαίνει ότι προοπτικά το δημόσιο σύστημα Υγείας θα έρθει αντιμέτωπο με ακόμα μεγαλύτερες ανάγκες, ενώ ήδη αδυνατεί να καλύψει τις υπάρχουσες.

Η πολιτική μετατροπής της υγείας σε εμπόρευμα είναι εγκληματική πολιτική, είναι η πολιτική που θυσιάζει ανθρώπινες ζωές στο βωμό του κέρδους.

Αυτήν την πολιτική υπηρετεί η κυβέρνηση όταν στέλνει και πάλι τα ΜΑΤ να χτυπήσουν τους «ήρωες» υγειονομικούς που απαιτούν δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες για τους ίδιους και τους ασθενείς.

Οι ελλείψεις προσωπικού και οι συνέπειές τους για το λαό είναι παντού εμφανείς.

Η κυβέρνηση αντί να μονιμοποιήσει απέλυσε 5.000 δασεργάτες που έργο τους είχαν τον καθαρισμό και την προστασία των δασών, κρίσιμο για την αποτροπή πυρκαγιών και πλημμυρών...

Η Αττική σπάει τα ρεκόρ σε αριθμό κρουσμάτων, κι όμως το Λεκανοπέδιο διαθέτει μόνο 140 εργαζόμενους για υγειονομικό έλεγχο, που κι αυτοί δεν διαθέτουν επαρκή μέσα ελέγχου. Οι εργαζόμενοι αυτοί αποφάσισαν πριν από λίγες μέρες να προχωρήσουν σε αποχή από τις εξωτερικές εργασίες, διεκδικώντας τα αυτονόητα. Ομως η Περιφέρεια Αττικής τούς έσυρε δύο φορές στην αστική Δικαιοσύνη, που έκρινε ότι η κινητοποίησή τους ήταν παράνομη...

Το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων βιώνουν αυτή την κατάσταση έχοντας ήδη στην πλάτη τους πετσοκομμένους μισθούς, την κατάργηση του 13ου - 14ου μισθού, τα καρατομημένα ασφαλιστικά δικαιώματα και συντάξεις που διαρκώς συρρικνώνονται.

Η απεργία των εργαζομένων στο Δημόσιο στρέφεται ταυτόχρονα ενάντια στο διαχρονικό έργο των κυβερνήσεων που στόχο έχει το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης. Μετά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τις απεργοκτόνες διατάξεις της, έρχεται η κυβέρνηση ΝΔ, η οποία ήδη πέρασε διατάξεις ενάντια στα συνδικάτα (όπως «ηλεκτρονικό μητρώο» και «ηλεκτρονική ψηφοφορία»), ετοιμάζεται να φέρει νέο συνδικαλιστικό νόμο προκειμένου να χτυπήσει τα συνδικάτα που μπαίνουν μπροστά για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.