Στο διάγγελμα του πρωθυπουργού, την Τετάρτη, ένα μεγάλο κομμάτι αφορούσε σε «μαθήματα» στη νεολαία. Ακούσαμε για «ριζοσπαστισμό», «ορμή», «πρωτοπορία», πως τώρα είναι η ώρα να μιλήσει και να δράσει η νεολαία... Ο τρόπος που απευθύνεται στη νέα γενιά o πρωθυπουργός, από τη μία, σηματοδοτεί την πίεση που δέχεται η κυβέρνηση από τους δίκαιους αγώνες του λαού και της νεολαίας και ταυτόχρονα αναδεικνύει και την αμηχανία της να «επικοινωνήσει» το κυβερνητικό αφήγημα της συνεχούς επίκλησης στην «ατομική ευθύνη», που ναι μεν είναι αναγκαία αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαθιστά την κρατική ευθύνη για το ότι η υγεία και τα δικαιώματα του λαού τζογάρονται για τα κέρδη των μονοπωλίων.

Η νεολαία έχει κουραστεί από τις «νουθεσίες», τους εκβιασμούς και τη στοχοποίησή της, τη στιγμή που βλέπει να μην παίρνεται κανένα μέτρο προστασίας της υγείας της, δεν ικανοποιείται καμία από τις διεκδικήσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Οι πρωτοετείς φοιτητές δεν θέλουν μόνο να γλεντήσουν, όπως «κατανοεί» ο πρωθυπουργός. Θέλουν να μορφωθούν, να γνωρίσουν το επιστημονικό αντικείμενο της σχολής, που με κόπο πέρασαν, να κοινωνικοποιηθούν στη νέα φάση της ζωής τους. Η κυβέρνηση, όμως, δεν παίρνει κανένα μέτρο για να λειτουργήσουν τα πανεπιστήμια με τους όρους που πρέπει, όταν οι φοιτητικοί σύλλογοι σε όλη την Ελλάδα με αιχμηρό τρόπο αναδεικνύουν ότι λύσεις μπορούν να υπάρξουν εδώ και τώρα.

Το «αίμα» των μαθητών «βράζει», όπως «βράζει» και η οργή τους, γιατί στα δίκαια αιτήματά τους, που έχει αγκαλιάσει η πλειοψηφία της κοινωνίας αναγνωρίζοντας ότι είναι ο μόνος τρόπος για να μην είναι τα σχολεία υγειονομικές βόμβες, η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της απαντούν με όργιο καταστολής, συκοφάντησης και κοροϊδία.

Ο μεγάλος αγώνας που δίνουν εδώ και βδομάδες οι μαθητές, οι εστίες αντίστασης και διεκδίκησης που φουντώνουν σε σχολές, χώρους κατάρτισης και δουλειάς είναι αυτό που θα κάνει το λαό και τη νεολαία «πραγματικούς πρωταγωνιστές των ημερών», όπως προκλητικά ανέφερε ο πρωθυπουργός.

Γιατί η νεανική αμφισβήτηση του «συντηρητικού ατομισμού» αφορά πρώτα και κύρια την αμφισβήτηση της λογικής «ο θάνατός σου η ζωή μου», του αδυσώπητου ανταγωνισμού για μια «θέση στον ήλιο», που για να την κατακτήσεις μπορείς να «πατήσεις επί πτωμάτων»... Την αμφισβήτηση δηλαδή των σάπιων αξιών που πιστεύουν και με τον έναν ή άλλον τρόπο εκφράζουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις που υπερασπίζονται την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Η γνήσια πρόοδος και ο αληθινός ριζοσπαστισμός που επικαλέστηκε ο πρωθυπουργός είναι να παλεύεις ώστε οι δυνατότητες που προσφέρουν η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας, τα αποτελέσματα της δουλειάς εκατομμυρίων εργαζομένων, να αξιοποιούνται για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Το νέο και καινοτόμο δεν είναι το 2020 να συζητάμε αν είναι ρεαλιστικό να έχουν τα σχολεία προσωπικό καθαριότητας και περισσότερες τάξεις, αλλά αν το κάθε σχολείο θα υποστηρίζεται από το αναγκαίο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Και τέλος ας είναι πιο προσεκτικός ο Κυρ. Μητσοτάκης με τις λέξεις που χρησιμοποιεί. Η ριζοσπαστικοποίηση, άλλωστε, έχει «ποινικοποιηθεί» από τον πρόσφατο νόμο που ψήφισαν... Οχι τίποτα άλλο αλλά μπορεί να τον εγκαλέσει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν εφαρμόζει τις κατευθύνσεις της ΕΕ, γιατί εκεί τα θέματα της αντιμετώπισης του «ριζοσπαστισμού» τα ψηφίζουν μαζί...