«Ο κ. Μητσοτάκης ανακοινώνει σχέδιο ενός μηνός, ενώ άφησε 8 μήνες χωρίς να χτίσει καμία άμυνα στην πανδημία». Αυτό ήταν το σχόλιο του Αλ. Τσίπρα την Παρασκευή για τις - αναμενόμενες τότε - δηλώσεις του πρωθυπουργού σχετικά με την πανδημία. Βέβαια, η κυβέρνηση «κέρδιζε χρόνο» για το κεφάλαιο και τους επιχειρηματικούς ομίλους, παίρνοντας το ένα πίσω απ' το άλλο τα αντιλαϊκά μέτρα, στο όνομα της πανδημίας και κυρίως αρνούμενη να πάρει ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής του λαού, για να μη θιγεί στο παραμικρό η κερδοφορία τους. Αλλά μήπως αυτό δεν ήταν το κριτήριο και του ΣΥΡΙΖΑ, για την «πολύτιμη συμβολή» του στις «καθυστερήσεις» της κυβέρνησης; Ποιος ξεχνάει το «θα λογαριαστούμε μετά», όταν η κυβέρνηση περνούσε τη μία πίσω από την άλλη τις ΠΝΠ με τα αντιλαϊκά μέτρα; Ποιος ξεχνάει την «κριτική» στην κυβέρνηση ότι καθυστέρησε στο άνοιγμα του Τουρισμού, που έγινε με τους γνωστούς όρους του μεγάλου τουριστικού κεφαλαίου, των τουρ οπερέιτορ και μεταφορέων; Ποιος δεν θυμάται τη στοχοποίηση των μαθητών από την «Αυγή», ότι κινητοποιούνται επειδή είναι τάχα... αρνητές του κορονοϊού, ενώ διεκδικούσαν μέτρα ουσιαστικής προστασίας στα σχολεία; Και, τέλος, τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, πέρα από το να συνεχίσει την ίδια πολιτική της υποχρηματοδότησης και των περικοπών στην Υγεία, να τάζει προσλήψεις που ποτέ δεν έκανε, να απορυθμίζει ακόμα περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις των υγειονομικών, να διατηρεί κλειστά τα νοσοκομεία που έβαλαν λουκέτο οι προηγούμενοι, να ιδρύει «νοσοκομεία ΑΕ»; Οσο κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να «βγει απ' το κάδρο», η σημερινή κατάσταση με την πανδημία έχει τη σφραγίδα και της δικής του πολιτικής.