Πάνω από δέκα χρόνια συγκυβέρνησης σοσιαλδημοκρατών και χριστιανοδημοκρατών - και μετά την αποτυχία σχηματισμού του Σενάτ (της τοπικής κυβέρνησης) στο Βερολίνο από σοσιαλδημοκράτες, πράσινους και φιλελεύθερους, το κρατίδιο του Βερολίνου θα κυβερνάται τώρα από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) και το Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (ΚΟΔΗΣΟ). Κυβερνών δήμαρχος (τοπικός κυβερνήτης) είναι ο σοσιαλδημοκράτης Κλάους Βοβεράιτ και αναπληρωτής του ο Γκρέγκορ Γκίζι (ΚΟΔΗΣΟ). Από τα οχτώ μέλη του Σενάτ, το SPD - εκτός από τον «κυβερνώντα δήμαρχο» - κατέχει άλλα πέντε πόστα και το ΚΟΔΗΣΟ μόνο τρία (μαζί με τον Γκίζι) - παρά τις επιθυμίες και επιδιώξεις του ΚΟΔΗΣΟ να καταλάβει τέσσερα αξιώματα, ανάλογα με το ποσοστό των ψήφων του στις πρόσφατες εκλογές (συνολικά σε όλο το Βερολίνο 22,6% και ειδικά στο Ανατολικό 47%).

Η ηγεσία του ΚΟΔΗΣΟ εξηγεί τις αντίστοιχες υποχωρήσεις με την επιθυμία του κόμματος να σχηματιστεί «επιτέλους» (τοπική) κυβέρνηση και ότι μεγαλύτερη σημασία έχει το πρόγραμμα που αποφασίστηκε και που - όπως δηλώνει - είναι προς το συμφέρον της πόλης και του κρατιδίου.

Πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι μερικοί από τους συμβιβασμούς δεν πρόκειται να προκαλέσουν αντιδράσεις στις γραμμές του ΚΟΔΗΣΟ, όσο ακριβώς το περιεχόμενο του προγράμματος. Επίσης - ένα μεγάλο μέρος αριστερών στην πρώην Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, (ΓΛΔ) η εκ νέου αποστασιοποίηση από τρία βασικά σημεία της πολιτικής της:

1) Η συνένωση των δύο κομμάτων Κομμουνιστικού και Σοσιαλδημοκρατικού το 1946, στο Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας (ΕΣΚΓ) του οποίου η ηγεσία του ΚΟΔΗΣΟ για άλλη μια φορά τώρα (στο προοίμιο της συμφωνίας με το SPD) τη χαρακτηρίζει σαν «εξαναγκαστική συνένωση» (που επιβλήθηκε από τους Γερμανούς Κομμουνιστές και τις σοβιετικές αρχές). 2) Η για άλλη μια φορά καταδίκη της 17 Ιούνη 1953, που για τη ΓΛΔ η εξέγερση εκείνη αποτελούσε απόπειρα αντιδραστικού πραξικοπήματος και 3) η εκ νέου καταδίκη του τείχους του Βερολίνου (για τη ΓΛΔ: απόφαση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και έσχατη ανάγκη άμυνας για τη διάσωση του σοσιαλιστικού κράτους και διάσωση της ειρήνης).

Τυπικά η εξαγγελία της συνθήκης του Σενάτ θα εξαγγελθεί τις προσεχείς ώρες. Εκεί που θεωρείται βέβαιο ότι θα εκδηλωθούν αντιδράσεις, είναι το περιεχόμενο του προγράμματος. Γιατί, όπως αναφέρεται, το κόμμα αναλαμβάνει «χέρι με χέρι "με το SPD" να τραβήξει το κάρο από τη λάσπη στην οποία είναι χωμένο». Και η «λάσπη» δεν είναι άλλο από την άσχημη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το κρατίδιο και η πόλη με - ένα χρέος γύρω στα σαράντα δισεκατομμύρια ευρώ - και ένα ετήσιο έλλειμμα από ενάμιση σχεδόν δισεκατομμύριο ευρώ. Και η ευκολότερη λύση που βρέθηκε είναι οι «αυστηρές οικονομίες», που εκφράζεται με κλείσιμο δημοτικών ιδρυμάτων πάσης φύσεως, απολύσεις προσωπικού, αυξήσεις τιμών κλπ. Ολα αυτά θα προκαλέσουν αντιδράσεις και φυσικά θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στα αποτελέσματα προσεχών εκλογών. Ηδη τα συνδικάτα προαναγγέλλουν απεργίες. Η πρόεδρος του ΚΟΔΗΣΟ Γκάμπι Τσίμερ υπολογίζει αντίθετα σε θετικά αποτελέσματα, γιατί κατά τη γνώμη της, ανάμεσα στα άλλα, θα εκτιμηθεί από τους εκλογείς η καλή θέληση του κόμματος να βοηθήσει στην έξοδο της πόλης από τις δυσκολίες.