© 2020 Aggeliki Kokkove

Είναι μια μικρή ιστορία για κείνα τα ζωηρά μεγάλα παιδιά που δεν αγνόησαν την Ιστορία μας, την άκουσαν και πρόσθεσαν τα δικά τους χρώματα σ' αυτήν. Σχεδίασαν το ταξίδι τους με κάθε λεπτομέρεια ώστε να βρουν την Ιθάκη τους... Τη βρήκαν; Δεν έχει σημασία... Εμείς όμως μπορούμε σήμερα, μέσα από τα δικά τους λόγια, μέσα από τα δικά τους δάκρυα, το φόβο και τον πόνο τους, να θυμηθούμε, να ψελλίσουμε, να αρθρώσουμε, να τραγουδήσουμε, τις μεγάλες των Γενναίων αρετές, των Σοφών τις ρήσεις, των Σωστών το δύσκολο το δρόμο, των Ποιητών τις σκέψεις, των Ερωτευμένων το αιώνιο πάθος.

Ολα αυτά μέσα από διαχρονικά τραγούδια που μας έρχονται από διαφορετικές εποχές και τόπους, τραγούδια της παράδοσης και τραγούδια μεγάλων μας συνθετών, όπως ο Μαρκόπουλος, ο Λοΐζος, ο Θεοδωράκης, ο Μούτσης, ο Τσιτσάνης, ο Μάρκος Βαμβακάρης κ.ά.

Οι συντελεστές ελπίζουν ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα και θα παρουσιάσουν στο κοινό την παράστασή τους από τις 4 Δεκέμβρη.

Η Τζένη Κόλλια μίλησε στον «Ριζοσπάστη» για τις τωρινές συνθήκες που καλούνται να αντιμετωπίσουν. «Στο θέατρο σχεδόν πάντα αναγκαζόμαστε να αντιμετωπίσουμε πολλές δυσκολίες μέχρι να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι μια μάχη που δίνουμε καθημερινά. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η συγκυρία χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή και ευθύνη απέναντι στους εαυτούς μας και στους άλλους. Θα περάσει αυτό, όπως και τόσα άλλα... Ευελπιστώ αυτό που θα αφήσει να είναι μια νέα συνειδητοποίηση γι' αυτό που πραγματικά είμαστε και γι' αυτό που καλούμαστε να είμαστε».

Οσο δε για το ποιες είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματα που θέλει να έχει ένας θεατής, μας λέει αφοπλιστικά. «Κατά τη γνώμη μου, ένας από τους σκοπούς της Τέχνης είναι να εμβαθύνει άλλοτε με αιχμηρό και άλλοτε με πιο ήπιο τρόπο σε ζητήματα που απασχολούν τον άνθρωπο και την ιστορία του. Η παράστασή μας κάνει αυτό ακριβώς, με ποιητικό τρόπο μέσα από την αφήγηση του Κ. Καζάκου και τις εξαιρετικές ερμηνείες των Χ. Θηβαίου, Μελίνας Κανά, Κ. Τριανταφυλλίδη και Β. Ικαρη, ξυπνά ιστορικές, προσωπικές και κοινές μνήμες. Γιατί το παρελθόν μας δεν αναιρείται, το κουβαλάμε εσαεί. Το κοιτάμε και κάποτε... το αγαπάμε, γιατί είμαστε εμείς. Γιατί το παρελθόν μας δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά μόνο η αφετηρία του μέλλοντος».

Παραστάσεις κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.

Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr