Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης και περηφάνιας για το Κόμμα που βγάζει τέτοιους αγωνιστές, οι δικοί της άνθρωποι, οι σύντροφοί της και η οικογένειά της, συνόδεψαν χτες στην τελευταία της κατοικία στο Νεκροταφείο Καισαριανής την συντρόφισσα Γιάννα Τρικαλινού. Η σπουδαία κομμουνίστρια «έφυγε» πλήρης ημερών, σε ηλικία 101 ετών, τιμώντας μέχρι τέλους την ιδιότητά της ως μέλους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, η τιμημένη σημαία του οποίου σκέπασε το φέρετρό της, η σημαία που η ίδια κράτησε ψηλά σε όλη της την πολυκύμαντη ζωή.

Το «παρών» έδωσε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Σε μια λιτή λόγω των συνθηκών πολιτική τελετή, η συγκίνηση του αποχαιρετισμού μιας αλύγιστης κομμουνίστριας ακατάβλητης αγωνιστικότητας ήταν διάχυτη. Περιστοιχισμένο το φέρετρό της από λουλούδια, στεφάνια εκ μέρους, μεταξύ άλλων, της ΚΕ του Κόμματος, του ΚΣ της ΚΝΕ και της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Τιμητικές φρουρές στελεχών τους Κόμματος εναλλάσσονταν στο πλευρό της, καθ' όλη τη διάρκεια της τελετής.

Επικήδειους εκφώνησαν εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ ο Δημήτρης Γόντικας, εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ ο Γιώργος Κατημερτζής, εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ η Αφροδίτη Μπόμπολη και ο γιος της Χρήστος Τρικαλινός.

Ο Δημήτρης Γόντικας στον αποχαιρετισμό του σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Συντρόφισσα Γιάννα,

Δεν μπορέσαμε πέρυσι, καθώς συμπλήρωνες τα 100 χρόνια από τη γέννησή σου, μαζί με τα 100 χρόνια του ΚΚΕ, να χαρούμε με τη ζωντανή παρουσία σου την εκδήλωση που είχε προγραμματίσει η ΚΕ. Δεν μας επέτρεψε η πανδημία. Ούτε σήμερα μπορούμε να τιμήσουμε την αποχώρησή σου από τη ζωή όπως θα θέλαμε. Μα τίποτα όμως δεν μπορεί να επισκιάσει τη λαμπρή σου ιστορία. Είμαστε σήμερα εδώ όλοι, παρόντες με κάθε τρόπο. Ολοι όσοι και όσες σε γνώρισαν και σε αγάπησαν.

Η ΚΕ του ΚΚΕ εκ μέρους όλων αυτών σε αποχαιρετάμε με μεγάλη θλίψη, αλλά και περηφάνια. Με περηφάνια για όλα όσα προσέφερες και για όλα όσα μας άφησες ως παρακαταθήκη. Εφυγες με το κεφάλι ψηλά, όπως έζησες, αφοσιωμένη, αταλάντευτη έως την τελευταία στιγμή της ζωής σου, ως κομμουνίστρια. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για κάθε μέλος του ΚΚΕ, για κάθε αγωνιστή που παλεύει για τα δίκια του λαού, να τερματίζει νικητής, όπως εσύ κρατώντας ψηλά τη σημαία του Κόμματος.

Είναι μία μεγάλη παρακαταθήκη για όλους εμάς (...) Μας δείξατε με το παράδειγμά σας ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο ανώτερο και πιο σπουδαίο από το να ζούμε και να παλεύουμε για να "ανθρωπέψει ο άνθρωπος" (...)».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην πορεία της απ' τη γέννησή της μέχρι την ένταξή της στον αγώνα το 1941, οργανωμένη στην «Εθνική Αλληλεγγύη», στο ΕΑΜ και στη συνέχεια στην ΕΠΟΝ και στο ΚΚΕ το 1943. Παράνομη δουλειά, ξεσπίτωμα, παρανομία, ένταξη στον ΔΣΕ, μια πορεία «ένας άθλος πάνω στον άλλο μέσα από αφάνταστες δυσκολίες, που την οδηγεί στην προσφυγιά μακριά απ' την οικογένειά της! Αλλά και στην επιστροφή της το 1958 παράνομα στην Ελλάδα, για την ανασυγκρότηση του Κόμματος και του κινήματος, όπου δύο ολόκληρα χρόνια πάλεψε σε συνθήκες βαριάς παρανομίας. Επειτα ξανά στην προσφυγιά συνέχισε τον αγώνα, αφού ολοκλήρωσε την αγωνιστική της πορεία με την απαραίτητη θεωρητική μόρφωση. Με τη λήξη της αναγκαστικής προσφυγιάς συνεχίζει την προσφορά της από άλλες υπεύθυνες θέσεις. Στο διάστημα αυτό αναδείχνεται σε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Εζησε μαζί με όλο το Κόμμα τις μεγάλες φουρτούνες που έφερε η αντεπανάσταση. Στάθηκε και πάλι όρθια».

«Η συντρόφισσα Γιάννα έφυγε πλήρης ημερών και ήσυχη με τη συνείδησή της. Τίμησε τον τίτλο του μέλους του Κόμματος ως το τέλος. Ο βίος της δεν είναι βγαλμένος από κάποιο μυθιστόρημα, αλλά είναι μια ζωντανή πορεία που εμπλουτίζει την ιστορική βιβλιογραφία των λαϊκών αγωνιστών. Διδάσκει και εμπνέει. Διδάσκει και εμπνέει όλους εμάς που συνεχίζουμε, χωρίς να αγκομαχάμε μπροστά στις ανηφόρες που έχουμε μπροστά μας. Είναι όμως και μία ακόμη απάντηση σε όλους εκείνους που λοιδορούν και συκοφαντούν την αξία του αγώνα (...) και σε όλους εκείνους που νόμισαν ότι τελείωσαν με την ταξική πάλη και τα ιδανικά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Είμαστε περήφανοι για την συντρόφισσα Γιάννα Τρικαλινού. Είμαστε περήφανοι για το Κόμμα μας, το ηρωικό ΚΚΕ, που γεννάει και διαπαιδαγωγεί τέτοιες αγωνίστριες», κατέληξε.

Με μεγάλη θλίψη και σεβασμό αποχαιρέτησε εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ την σ. Γιάννα Τρικαλινού η Αφροδίτη Μπόμπολη, σημειώνοντας ότι «εσύ συντρόφισσα Γιάννα, μας μαθαίνεις πως ο αγώνας μπορεί να είναι δύσκολος, μπορεί να έχει θυσίες, αλλά είναι μονόδρομος για να ζήσουμε όπως μας αξίζει (...) υπάρχεις εσύ και τόσοι άλλοι σαν εσένα, "οι δικοί μας Χριστοί, οι δικοί μας Αγιοι", που έγραφε και ο Γιάννης Ρίτσος, να θυμίζουν πως μόνο μέσα στο ΚΚΕ (...) μόνο μέσα σε αυτόν τον αγώνα που δίνουμε φτιάχνονται άνθρωποι σαν και εσένα. Τότε και τώρα. Φτιάχνονται γυναίκες σαν κι εσένα, τίμιες, μαχητικές, ασυμβίβαστες, ανυποχώρητες στα πιστεύω και τα ιδανικά τους, δοσμένες ολόψυχα στον αγώνα για την απελευθέρωση του ανθρώπου από το ζυγό της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Γι' αυτό και γίνονται γυναίκες πραγματικά ελεύθερες. Οπως εσύ».

Εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, ο πρόεδρός της, Γιώργος Κατημερτζής, υπογράμμισε ότι «ρίχτηκες στη φωτιά της μάχης σε δύσκολες στιγμές. Μπροστά σου δεν ήταν λίγες οι φορές που μπήκαν ανθρώπινα διλήμματα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που χρειάστηκε να κάνεις θυσίες για να ακολουθήσεις τα ιδανικά σου. Μα πάντα διάλεγες τον δρόμο που ήξερες ότι θα είχε αποτέλεσμα όχι μόνο για σένα ατομικά και την οικογένειά σου, αλλά για όλη την κοινωνία. Τον δρόμο του κομμουνιστή (...) Το παράδειγμά σου φωτίζει τους νέους αγωνιστές και αγωνίστριες, τα νέα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ. Σήμερα μπορεί οι συνθήκες να είναι διαφορετικές, αλλά ο αγώνας παραμένει επίκαιρος όσο ποτέ (...) Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησες χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, σε πέτρες και αγκάθια, για να μας φέρεις ψωμί, νερό και τριαντάφυλλα. Θα σε θυμόμαστε για πάντα. Το όνομά σου έχει γραφτεί με κόκκινα γράμματα στο πάνθεον των ηρώων του λαού μας».

«Μάνα έζησες μια μεγάλη ζωή, όχι μόνο σε χρόνια, αλλά και σε γεγονότα, σε συναισθήματα, σε ηρωικές πράξεις. Πάλεψες για τα ιδανικά σου, για τον λαό μας, χωρίς να λογαριάζεις κόστος», σημείωσε ο γιος της Χρήστος Τρικαλινός, αποχαιρετώντας εκ μέρους της οικογένειας την μητέρα του, Γιάννα, και συνέχισε αφού αναφέρθηκε στη μακρά πολυκύμαντη ζωή της: «Ποτέ δεν υπέστειλες τη σημαία του αγώνα. Ευτύχησες να δεις τα τρία παιδιά σου να προκόβουν, να κάνουν οικογένειες. Χάρηκες τα πέντε σου εγγόνια και τα τρία δισέγγονα. Ετσι τα έφερε η ζωή, ο αγώνας που εμείς, τα παιδιά σου, πολλές φορές σε στερηθήκαμε. Ζήσαμε μήνες και χρόνια με το όνειρο της αγκαλιάς σου, ξέραμε όμως ότι αυτή μας περιμένει, ότι δεν θα αργήσει η στιγμή της αντάμωσης. Αυτήν τη φορά όμως είναι διαφορετικά. Σε 40 μέρες θα γιορτάζαμε τα 101 σου χρόνια (...) αλλά εμείς υποσχόμαστε να σε κρατάμε στο πλάι μας. Να κρατάμε ζωντανούς τους αγώνες σου, τη μορφή σου, την αγάπη μας για σένα, σαν να 'σαι πάντα δίπλα μας».