Ως «σύγκρουση δύο στρατηγικών» χαρακτηρίζει το «ΠΡΙΝ» την «αντιπαράθεση» ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ γύρω από το «σχέδιο Πισσαρίδη». Οπως γράφει η εφημερίδα του ΝΑΡ, σε αφιέρωμα που κάνει στις σχετικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, από τη μία βρίσκεται το «σχέδιο Πισσαρίδη» της ΝΔ, το οποίο αποτελεί εργαλείο «επέκτασης και σκλήρυνσης της νεοφιλελεύθερης ατζέντας». Και από την άλλη, η «δεύτερη στρατηγική αξιοποίησης» των ευρωενωσιακών επιδοτήσεων, δηλαδή το σχέδιο «αντι-Πισσαρίδη» του ΣΥΡΙΖΑ που θυμίζει - όπως λέει το ΠΡΙΝ - «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης». Και αφού η εφημερίδα με φανερή συμπάθεια καταγράφει μερικές από τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, καταθέτει τη μοναδική της «ένσταση». Ποια είναι αυτή; Οτι δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει τη στρατηγική του, επειδή «η διατύπωση προοδευτικών στόχων είναι κενό γράμμα αν δεν εξασφαλίζει τους απαιτούμενους ταξικούς όρους». Καλή λοιπόν η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, προοδευτικό το «σχέδιο αντι-Πισσαρίδη», αλλά αυτό που του λείπει είναι ένα κίνημα να το υποστηρίξει με «ταξικούς όρους» (!)

Στο ίδιο έργο θεατές θα σκεφτεί κανείς... Γιατί, μπορεί η σούπα των αυταπατών για τη σοσιαλδημοκρατική διαχείριση να έχει γίνει πια δηλητήριο από το ξίνισμά της, όμως φαίνεται πως δύσκολα αντιστέκονται διάφορες δυνάμεις στον πειρασμό να την ξαναδοκιμάσουν. Τα ίδια άλλωστε έκαναν δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το 2015, στηρίζοντας την «περήφανη διαπραγμάτευση» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που οδήγησε στο 3ο μνημόνιο. Ετοιμοι λοιπόν και σήμερα να συμβάλουν σε αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Ομως σήμερα, όχι μόνο υπάρχει η πείρα του 2012-2019, αλλά, επιπλέον, ακόμα πιο καθαρά είναι φανερό ότι τα δύο σχέδια δεν εκφράζουν διαφορετικές στρατηγικές, αλλά διαφορετικές εκδοχές στην υλοποίηση του ίδιου σχεδίου, της στήριξης της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Γι' αυτό άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ κριτικάρει τη ΝΔ ότι δεν μπορεί να υλοποιήσει τις νεοκεϊνσιανές κατευθύνσεις του Σχεδίου Ανάκαμψης της ΕΕ και ο Γ. Δραγασάκης πρότεινε διακομματική επιτροπή για τη διαχείριση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης. Το 2020 δεν είναι 2015 και το «δις εξαμαρτείν» δεν δικαιολογείται...