Τις ίδιες λοιπόν απαιτήσεις που πρόβαλε η τουρκική αστική τάξη «επί του πεδίου», με το «Ορούτς Ρέις» να αρμενίζει στην Ανατ. Μεσόγειο, φέρνει τώρα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, που στήνεται με την «ομπρέλα» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, επιβεβαιώνοντας ότι τα ιμπεριαλιστικά «τζαρτζαρίσματα» είναι συγκοινωνούντα δοχεία με τα «παζάρια». Το «μομέντουμ» που βλέπουν επομένως οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί αφορά το πώς θα πάει ένα βήμα πιο πέρα ο σχεδιασμός που προωθεί ως «λύση» τη συνεκμετάλλευση, για τα συμφέροντα των ενεργειακών ομίλων και θα θωρακίζει την ευρωατλαντική συνοχή, με τα ανάλογα ανταλλάγματα στην Τουρκία, που «ακουμπούν» τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο. Σήμερα «βγάζει μάτι» ότι αυτός ο σχεδιασμός, που υπηρετούν όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, δίνει «αέρα στα πανιά» της τουρκικής επιθετικότητας. Οι «φιλίες» λοιπόν των ιμπεριαλιστών και τα παζάρια τους είναι τόσο εχθρικά για τους λαούς, όσο και τα αλληλοφαγώματά τους. Μόνο η δική τους φιλία και κοινή πάλη απέναντι στο κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις μπορεί να σφραγίσει τις εξελίξεις για το δικό τους όφελος.