Να πιστέψουμε, λοιπόν, την κυβέρνηση και τον Γ. Παπανδρέου που διαβεβαιώνουν ότι οι λύσεις στα Ελληνοτουρκικά (Αιγαίο) είναι νομικές και όχι πολιτικές, όπως υποστηρίζει ο Ετσεβίτ. Να πιστέψουμε ακόμα τη «δική μας» κυβέρνηση ότι «δε διαπραγματευόμαστε με κανέναν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα». Ομως, την ίδια στιγμή, ο «αέναος» και «κεκλεισμένων των θυρών» συνεχιζόμενος διάλογος Παπανδρέου - Τζεμ δεν επιτρέπει στον Μπ. Ετσεβίτ να ισχυρίζεται ότι ...«το θέμα του Αιγαίου» μπορεί να επιλυθεί πολιτικά; Οι αποφάσεις του Ελσίνκι, που έχει ως μπούσουλα η κυβέρνηση, δεν ορίζουν ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές θα αντιμετωπιστούν έως το 2004 ουσιαστικά με πολιτικούς όρους; Μήπως άραγε δεν έχει τη σημασία του ότι ο Ετσεβίτ έκανε τις δηλώσεις αυτές στην Ουάσιγκτον, αισθανόμενος «ζεστή την πλάτη» του; Και ακόμα: Οταν ο Κ. Σημίτης δεν τολμά να καταγγείλει τις «γκρίζες ζώνες» και τους αμερικανικούς χάρτες που καταργούν τα σύνορα στο Αιγαίο, δεν αφήνει περιθώρια στον Τούρκο πρωθυπουργό να ισχυρίζεται ότι οι δύο ΥΠΕΞ βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο διαπραγματεύσεων πάνω σε «σχέδια λύσης» στο Αιγαίο; Εν ολίγοις, η κυβέρνηση Σημίτη έχει «λερωμένη τη φωλιά της» (δεν εξετάζουμε εδώ το γιατί) και το ζήτημα είναι να μην το πληρώσει ο τόπος.