Ενα από τα ερωτήματα που τίθενται μετά την επίσκεψη του κ. Σημίτη στην Ουάσιγκτον είναι το εξής: Αν και πιστός «βοηθός» των αμερικανικών συμφερόντων στα Βαλκάνια, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απέσπασε τελικά κάποιο αστεράκι από τον... Τζον Γουέιν, ή έχασε ακόμα κι από εκείνα τα σιρίτια που της είχαν καρφιτσώσει οι Αμερικανοί, λόγω της ευκολίας με την οποία λέει «ευχαριστώ» (Ιμια) ή βάζει υπογραφές δολοφονικής συνευθύνης (Γιουγκοσλαβία);
Η απάντηση - όπως προκύπτει και από την αντίστοιχη επίσκεψη του Ετσεβίτ στις ΗΠΑ - δεν αφορά μόνο την ολιγαρχία. Αφορά πρωτίστως τον ελληνικό λαό. Και τούτο διότι είτε οι Αμερικανοί προσθέτουν, είτε αφαιρούν «γαλόνια» από την ελληνική άρχουσα τάξη, ασκώντας τον «επιδιαιτητικό» ρόλο τους στο πλαίσιο των ανταγωνισμών Τουρκίας - Ελλάδας, το λογαριασμό καλείται πάντα να τον πληρώσει ο λαός. Τόσο στον τομέα των δημοκρατικών ελευθεριών, όσο και στον τομέα των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
* * *
Ο κ. Σημίτης με το που πάτησε το πόδι του στις ΗΠΑ δήλωσε: «είμαστε με τους Αμερικανούς» (!) και συνόδεψε τα διαπιστευτήριά του επιδαψιλεύοντας ύμνους για τα αμερικανικά στρατεύματα στα Βαλκάνια, αποκαλώντας τα «ομπρέλα ειρήνης και ασφάλειας στην περιοχή»!
Το «αντίτιμο»; Την ερχόμενη βδομάδα ξεκινά γύρο επισκέψεων στα Βαλκάνια, όπου και θα μεταβιβάσει τη «γραμμή», όπως αυτή παρουσιάστηκε ακροθιγώς με τις δηλώσεις του στις ΗΠΑ. Τουτέστιν: μακρόχρονη παρουσία των Αμερικανών στα Βαλκάνια και «ώθηση» για ένταξη στις δομές του ΝΑΤΟ των γειτονικών χωρών...
Μπορεί, όμως, να είναι περήφανος ο ελληνικός λαός που ο πρωθυπουργός περιοδεύει ως πλασιέ των ΗΠΑ στα Βαλκάνια; Εχει κάποιο συμφέρον ο ελληνικός λαός όταν η κυβέρνηση λειτουργεί ως εκπρόσωπος εκείνων που διαμελίζουν και αλλάζουν τα σύνορα των Βαλκανίων, πολύ περισσότερο όταν η Τουρκία ανοίγει θέμα συνόρων στο Αιγαίο;
Ο πρωθυπουργός προέβη σε μια απίθανης νομιμοφροσύνης τοποθέτηση υπέρ του παγκόσμιου πολέμου που κήρυξαν οι ΗΠΑ, με πρώτο σταθμό στο Αφγανιστάν. Δεν παρέλειψε επίσης να δώσει αναφορά στον Μπους για την αποστολή ακόμα και Ελλήνων στρατιωτών στα βάθη της Ασίας...
Αλήθεια, όμως, συνιστά «αναβάθμιση» της χώρας να στέλνεις Ελληνες για να σκοτώσουν και να σκοτωθούν στις σπηλιές της Τόρα-Μπόρα; Συνιστά «αναβάθμιση» να προσκυνάς μια παγκόσμια ιμπεριαλιστική χούντα που εξαπλώνεται με πρόσχημα την τρομοκρατία; Συνιστά «αναβάθμιση» να στέλνεις στρατιώτες σε μια επιχείρηση της οποίας, όπως ανακοινώθηκε κατά την επίσκεψη Ετσεβίτ στις ΗΠΑ, προετοιμάζεται να ηγηθεί η Τουρκία, η οποία πράγματι αναβαθμίζεται στο πεδίο της γεωστρατηγικής σκακιέρας των αμερικανικών συμφερόντων, με συνέπεια να εντείνονται οι πιέσεις των Αμερικανών, ώστε να «κλείσουν» ελληνοτουρκικά θέματα υπέρ της Αγκυρας;
Το γεγονός ότι οι Αμερικάνοι δεν έκαναν ούτε μια, έστω υποκριτική, δήλωση για το Κυπριακό, ίσως δεν είναι το χειρότερο που συνέβη στις ΗΠΑ. Το χειρότερο είναι ότι οι δημόσιες τοποθετήσεις του πρωθυπουργού (αντανάκλαση προφανώς του τι συζητήθηκε κεκλεισμένων των θυρών) κινήθηκαν στη λογική να βρεθεί «μια κάποια λύση» στο Κυπριακό...
Ομως το Κυπριακό δεν αναζητά «μια κάποια λύση». Αναζητά δίκαιη, βιώσιμη και μόνιμη λύση, στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ, που προϋποθέτει ένα κράτος, μια κυριαρχία και αποχώρηση του «Αττίλα». Αντίθετα οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού έχουν μιλήσει σε ανύποπτο χρόνο περί «συνομοσπονδίας»...
Εκεί που η επίσκεψη Σημίτη είχε εμφανή αποτελέσματα - πριν ακόμα πραγματοποιηθεί (!) - ήταν στο θέμα της τρομοκρατίας και των πιέσεων που ασκούν οι Αμερικάνοι για να διευρύνουν τον επεμβατικό τους ρόλο στα εσωτερικά πράγματα της χώρας. Ετσι το κλίμα που δημιούργησε το CBS και η «Ουάσιγκτον Τάιμς» - εμφάνισαν την Ελλάδα «σπόνσορα» της τρομοκρατίας, ακόμα και ανήμερα της παρουσίας του κ. Σημίτη στο Λευκό Οίκο! - ήρθε να «δέσει» με το κλίμα της εσωτερικής τρομολαγνίας που καλλιεργήθηκε με την επιστροφή του πρωθυπουργού.
Ο κ. Σημίτης, όμως, «αγέρωχος»! Πριν ακόμα του πει κουβέντα ο Μπους, φρόντισε να ζητήσει ο ίδιος, προκαταβολικά (!) και εθελοντικά (!) «συγγνώμη» και να δηλώσει έτοιμος να «συνεργαστεί». Στο πλαίσιο αυτής της «συνεργασίας» πληροφορίες μιλούν ακόμα και για «τρομονόμο Νο 2»... Στο μεταξύ, με αφορμή και την Ολυμπιάδα, μυστικές υπηρεσίες πάνε και έρχονται, ενώ ήδη μπήκαν οι πρώτες κρυφές κάμερες στους δρόμους της Αθήνας...
Στο θέμα, τέλος, των ελληνοτουρκικών, κάθε προσπάθεια να κρυφτεί η κυβέρνηση πίσω από το δάκτυλό της είναι μάταιη. Οτι οι ΗΠΑ, αφενός, στηρίζουν απόλυτα την Τουρκία στον ευρωστρατό είναι δεδομένο. Η προχτεσινή διαβεβαίωση του Τσένι προς τον Ετσεβίτ (στην κατ' ιδίαν συνάντησή τους εν αντιθέσει με την... τηλεδιάσκεψη με τον κ. Σημίτη) δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Αφετέρου οι αμερικανικοί χάρτες που καταργούν τα σύνορα στο Αιγαίο έδωσαν τη δυνατότητα στον Ετσεβίτ να δηλώσει εξερχόμενος του Λευκού Οίκου ότι συζήτησε με τον Μπους γύρω από το θέμα του «συμβιβασμού» μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας για το Αιγαίο!
Και να σκεφτεί κανείς ότι ο κ. Σημίτης δεν έθεσε καν το ζήτημα των χαρτών στον Μπους και μάλιστα με το επιχείρημα «μα πού να ξέρει τώρα ο άνθρωπος»!!!
* * *
Ο κ. Σημίτης, πηγαίνοντας στις ΗΠΑ τι «φρόντισε»; Είχε τη φροντίδα να δηλώσει «είμαστε με τους Αμερικάνους», να ενημερώσει τον κ. Μπους και για το ευρώ και για να μπλουζάκια του 2004, φρόντισε να συζητήσει μαζί του ακόμα και για το «πώς βλέπουν τη ζωή»... Αλλά για τους χάρτες, τσιμουδιά!