Ο προβαλλόμενος νέος παράδεισος της «πράσινης ανάπτυξης» περιλαμβάνει το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τη φθηνή εργατική δύναμη, τα νέα βάρη στα λαϊκά νοικοκυριά για την αγορά «πράσινων» αυτοκινήτων και συσκευών, τους «πράσινους» έμμεσους φόρους και τη γενικότερη αφαίμαξη του λαού, για να στηρίξει το κράτος τις νέες «πράσινες» επενδύσεις των ομίλων. Παράλληλα, οι επενδύσεις της «πράσινης ανάπτυξης» οδηγούν σε εκτεταμένη περιβαλλοντική υποβάθμιση περιοχών Natura, προστατευόμενων περιοχών και των βουνών ολόκληρης της χώρας, επιδεινώνοντας τις τοπικές οικονομίες και τη ζωή της εργατικής τάξης και των λαϊκών δυνάμεων.

(...) Εντείνεται στη φάση του νέου κύκλου της οικονομικής κρίσης η προσπάθεια της κυβέρνησης της ΝΔ να μπει μπροστά η Τοπική Διοίκηση και οι φορείς της, ώστε πιο στοχευμένα και συγκεντρωμένα κρατικοί/ευρωενωσιακοί πόροι να στραφούν σε περιφερειακά δίκτυα και υποδομές, με στόχο την προσέλκυση κεφαλαίων, τη διευκόλυνση και ενίσχυση της κερδοφορίας τους. Ενισχύεται με νέα επιχειρησιακά και χρηματοδοτικά εργαλεία για την ώθηση της επιχειρηματικής αξιοποίησης τοπικών πόρων, τη διαχείριση των απορριμμάτων με βάση τις επιλογές των επιχειρηματικών ομίλων, την αντικατάσταση και «αποκατάσταση» των λιγνιτικών περιοχών, την προώθηση των ΑΠΕ, την επιχειρηματική αξιοποίηση δημόσιων και δημοτικών εκτάσεων, δασών, ακτών και άλλων υποδομών από το τουριστικό και άλλο κεφάλαιο.

(Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ, δεύτερο κείμενο)