«Αβεβαιότητες» στην πορεία της ελληνικής οικονομίας για το έτος 2002 βλέπουν οι εμποροβιομήχανοι, για να αξιώσουν έτσι από την κυβέρνηση όχι μόνο να μην κάνει «ρούπι» πίσω από την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή οικονομική πολιτική αλλά και να εντείνει τις προσπάθειές της (διάβαζε να σκληρύνει τη λιτότητα), αν θέλει να επιτύχει τους στόχους που έχει δεσμευτεί με το επικαιροποιημένο (και εγκεκριμένο από το Διευθυντήριο των Βρυξελλών) Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Αυτό είναι το στίγμα της νέας τριμηνιαίας έκθεσης του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), που χρηματοδοτείται από εκπροσώπους και φορείς του μεγάλου κεφαλαίου.

Ετσι, οι συντάκτες της έκθεσης του ΙΟΒΕ διαπιστώνουν στην αρχή ότι το 2002 επιφυλάσσει για την ελληνική οικονομία «αβεβαιότητες, πολύ ισχυρότερες από κάθε προηγούμενη χρονιά», σχετικά με τους φιλόδοξους στόχους που είχε συναποφασίσει η κυβέρνηση με την ΕΕ και τους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα. Στο «διά ταύτα», οι συντάκτες της έκθεσης συνιστούν στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πως «για να περιοριστούν σημαντικά οι διάφορες αβεβαιότητες για το 2002, θα πρέπει η οικονομική πολιτική να ακολουθήσει με μεγάλη συνέπεια τους διακηρυγμένους στόχους της για αυστηρή δημοσιονομική πολιτική και ταχεία προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών» (διάβαζε πλήρης ανατροπή των κοινωνικοασφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων κλπ.). Και βέβαια, δεν παραλείπουν να απονείμουν εύσημα στην κυβέρνηση Σημίτη γιατί με τη μέχρι τώρα πολιτική της κατάφερε «οι ιδιωτικοποιήσεις να μην αντιμετωπίζονται πλέον ως ιδεολογικό ζήτημα, ως "αναγκαίο κακό", αλλά ως ισχυρό μέσο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ανάπτυξης και της απασχόλησης»!

Οι δυσοίωνες προβλέψεις του ΙΟΒΕ, σχετικά με την πορεία και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, στηρίζονται στις αναμενόμενες αρνητικές επιπτώσεις που θα προκληθούν στην παγκόσμια οικονομία από τα γεγονότα της 11ης του Σεπτέμβρη στις ΗΠΑ. Στην έκθεση αναφέρεται, πως μετά τα γεγονότα της 11ης του Σεπτέμβρη διαμορφώθηκαν δύο τάσεις για την αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων. Η πρώτη «ευνοούσε την αύξηση των δημόσιων δαπανών για την ενίσχυση της τελικής ζήτησης» (εφαρμόστηκε κυρίως στις ΗΠΑ) και η δεύτερη «συνιστούσε εμμονή στη δημοσιονομική πειθαρχία, επιτάχυνση των διαρθρωτικών προσαρμογών και ενίσχυση της συνολικής προσφοράς», που επιλέχτηκε από την ηγεσία της ΕΕ (άρα και την ελληνική κυβέρνηση) και ακούει στο όνομα «δημοσιονομική πειθαρχία» (διάβαζε περικοπές δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.).

Με βάση τις εκτιμήσεις αυτές, οι συντάκτες της έκθεσης του ΙΟΒΕ προβλέπουν, μεταξύ άλλων, ότι στην Ελλάδα, με μέσο όρο το 100 στην Ευρωπαϊκή Ενωση:

• Ο ρυθμός ανάπτυξης (αύξηση του ΑΕΠ) θα πέσει από 4,08% το 2001 σε 3,5% το 2002, για να ανέβει το 2003 στο 4,23%. Στην ΕΕ των «15» ο ρυθμός ανάπτυξης αναμένεται από 1,64% το 2001 να πέσει φέτος στο 1,35% για να ανέβει το 2003 στο 2,84%.
• Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ αναμένεται να ανέβει από 70,9% το 2001 στο 72,6. Αυτό σημαίνει ότι ο μέσος όρος της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων θα υπολείπεται κοντά στις 30 μονάδες (για την ακρίβεια 27,4 μονάδες) από το μέσο όρο της αγοραστικής δύναμης της ΕΕ, διατηρώντας τη χειρότερη θέση (15η) μεταξύ των 15 χωρών-μελών της ΕΕ, με πρώτη χώρα (από πλευράς ύψους αγοραστικής δύναμης) το Λουξεμβούργο (201,36%).
• Η παραγωγικότητα της ελληνικής οικονομίας θα ανέβει από 83,58% που ήταν το 2001 στο 85,1% το 2002, συμβάλλοντας δεόντως στην παραπέρα αύξηση των κερδών και υπερκερδών των μεγάλων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
• Για την ανεργία, που το 2001 έκλεισε στο 11,1% (με μέσο όρο στην ΕΕ 7,7%) δεν υπάρχουν ακριβείς προβλέψεις. Ομως, στο κείμενο εκφράζονται φόβοι ότι αν δεν αυξηθεί θα διατηρηθεί στα υψηλά επίπεδα που βρίσκεται σήμερα, καθώς «η προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στις αντίστοιχες δομές των άλλων χωρών συνδυάζεται με μείωση της απασχόλησης στον αγροτικό τομέα και τη μείωση επίσης των αυτοαπασχολουμένων»!
• Για τον πληθωρισμό εκφράζονται ανησυχίες αναζωπύρωσης το 2002, που τις αποδίδουν σε δύο λόγους. Πρώτον, στις «σοβαρές αβεβαιότητες από την πορεία του εισαγόμενου πληθωρισμού» και, δεύτερον, στην «εισαγωγή του ευρώ», γιατί, όπως εκτιμούν, «θα ενισχύσει την άνοδο των τιμών στο α΄ εξάμηνο»...