Τα ξέρουν όλα αυτά. Αλλά όταν οι εργαζόμενοι κινητοποιούνται και διεκδικούν, οι εργατοπατέρες τους επιτίθενται και χαρακτηρίζουν τις κινητοποιήσεις τους «γελοίες», ενώ μαζί με την κυβέρνηση αποφασίζουν να επεκτείνουν τις αργίες του Πάσχα κατά μία μέρα, για να εκφυλίσουν την Πρωτομαγιά και το αγωνιστικό - διεκδικητικό της μήνυμα, ειδικά μπροστά στο νόμο - έκτρωμα που φέρνει η κυβέρνηση! Στη συνέχεια του άρθρου του, βέβαια, ο Παναγόπουλος αποκαλύπτει από πού πηγάζει το ενδιαφέρον του για τον συνδικαλισμό των εργαζομένων στις ΗΠΑ. Οπως γράφει, «η εμπειρία της "Amazon" θέτει με εμφατικό τρόπο την ανάγκη προστασίας της ίδιας της δημοκρατίας». Διαμαρτύρεται, λοιπόν, για το ότι «η αποδυνάμωση των συνδικάτων και των θεσμών προστασίας της εργασίας μειώνει την οικονομική αποτελεσματικότητα και αυξάνει την οικονομική ανισότητα, την επισφάλεια και την αβεβαιότητα». Συστήνει, μάλιστα, στα εργατικά συνδικάτα «να δείξουν ότι η ενίσχυση της δημοκρατίας προϋποθέτει εμβάθυνση της οικονομικής δημοκρατίας», καταγγέλλοντας την «Amazon» για «έλλειμμα δέσμευσης στη δημοκρατία» και «εταιρικό ολοκληρωτισμό». Ποια είναι επομένως η ανησυχία του; Οτι αμφισβητείται ο ρόλος των συνδικάτων στη θωράκιση της κοινωνικής συναίνεσης, με επιπτώσεις και στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, αφού έτσι αντιλαμβάνεται τα σωματεία ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός: Ως πυλώνα του «κοινωνικού εταιρισμού» και φορέα ενσωμάτωσης των εργαζομένων στους σχεδιασμούς και τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι οι μέτοχοι της «Amazon» θα διάβαζαν με πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον το άρθρο του Παναγόπουλου, απ' ό,τι οι εργαζόμενοι της επιχείρησης...