Με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από τότε που, κατ' απαίτηση των ναζί κατακτητών, η δανέζικη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση συνέταξε ιδιώνυμο για την απαγόρευση λειτουργίας του Δανέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος (DKP) και τη σύλληψη των μελών του, ο Δανέζικος Σύλλογος Αντιστασιακών και Απογόνων οργάνωσε την Τρίτη 4/5 εκδήλωση έξω από τη Βουλή, για να τιμήσει όλους όσοι διώχτηκαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν.

Μετά την επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας στη Σοβιετική Ενωση, τον Ιούνη του 1941, οι Γερμανοί υπέβαλαν αίτημα στη δανική κυβέρνηση, η οποία είχε διαλέξει να συνεργαστεί μαζί τους, να απαγορεύσει το ΚΚ και να συλλάβει και να φυλακίσει όλα τα στελέχη του, συμπεριλαμβανομένων και των βουλευτών του. Συνελήφθησαν εκατοντάδες κομμουνιστές, πολλοί εκ των οποίων στάλθηκαν σε γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου βασανίστηκαν ή εκτελέστηκαν.

Επειδή μάλιστα το ιδιώνυμο ερχόταν σε αντίθεση με το δανέζικο Σύνταγμα, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση έφερε νόμο στη Βουλή στις 22/8/1941 για την απαγόρευση λειτουργίας του ΚΚ, που ψηφίστηκε ομόφωνα από όλα τα κόμματα, εκτός του Κομμουνιστικού στο οποίο απαγορεύτηκε η συμμετοχή.

Ογδόντα χρόνια μετά, το δανέζικο αστικό κράτος δεν έχει αναθεωρήσει γι' αυτές τις άθλιες αντικομμουνιστικές διώξεις, ενώ παράλληλα θεωρεί τους Δανούς κομμουνιστές που πήγαν εθελοντές στον ισπανικό εμφύλιο (550 με βάση τα ιστορικά στοιχεία) «προδότες».

Στην προχτεσινή κινητοποίησή του έξω από τη Βουλή, ο Σύλλογος Αντιστασιακών και Απογόνων ζήτησε να επιδώσει στην σοσιαλδημοκράτισσα πρωθυπουργό, Μέτε Φρεδέρικσεν, επιστολή για την αναγνώριση του αγώνα των θυμάτων του συγκεκριμένου νόμου, ωστόσο εκείνη αρνήθηκε να την παραλάβει, παραπέμποντας τον Σύλλογο στον υπουργό Δικαιοσύνης, επικαλούμενη ότι είναι πιο αρμόδιος...

Την ίδια μέρα, το πρώτο κανάλι της δανέζικης ραδιοφωνίας, σε σχετική εκπομπή του, κάλεσε τον σοσιαλδημοκράτη πανεπιστημιακό καθηγητή Ιστορίας Bo Lidergard, ο οποίος έδωσε άλλο ένα ρεσιτάλ αντικομμουνισμού. Μεταξύ άλλων, υποστήριξε ότι η πολιτική συνεργασίας με τους κατακτητές, που διάλεξε τότε η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση με συμφωνία της αντιπολίτευσης πλην των κομμουνιστών, ήταν... η «καλύτερη λύση», τάχα για να μην υποστεί ο λαός τα χειρότερα. Επαναλαμβάνοντας τις γνωστές ανιστόρητες θεωρίες περί «συμμαχίας Στάλιν - Χίτλερ» που «προκάλεσε τον πόλεμο», εμφάνισε τη δανέζικη κυβέρνηση να... κάνει περίπου «χάρη» στους κομμουνιστές με τις διώξεις εναντίον τους, ισχυριζόμενος ότι τους φυλάκισε σε φυλακή υπό δανέζικη εποπτεία, αντί να συλληφθούν από τους Γερμανούς, οπότε θα στέλνονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή θα εκτελούνταν! Αρα, κατέληξε, καμία συγγνώμη δεν τους χρωστάει η δανέζικη κυβέρνηση...