Το κύριο χαρακτηριστικό του Κόμματος, όπως και όλων των Κομμουνιστικών Κομμάτων, είναι ότι καθοδηγείται από την επαναστατική θεωρία του μαρξισμού - λενινισμού. Ομως, δεν αρκεί να το διακηρύττουμε μόνο με το Καταστατικό, χρειάζεται επιπλέον τα καθοδηγητικά στελέχη, εκτός από την αγωνιστική εμπειρία και διάθεση, να έχουν και επαρκή θεωρητική κατάρτιση για να μπορούν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να καθοδηγούν την εργατική τάξη και όλο τον εκμεταλλευόμενο και καταπιεζόμενο λαό στο σωστό δρόμο, που οδηγεί στην κοινωνική απελευθέρωση.

Δυστυχώς, μετά το αντεπαναστατικό 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ και την 6η Ολομέλεια του ΚΚΕ αναρριχήθηκαν στην ηγεσία του Κόμματος στελέχη που, παρά τις αγωνιστικές περγαμηνές τους, ήταν ανεπαρκώς καταρτισμένα μαρξιστικά και δέχονταν άκριτα τις θεωρητικές επεξεργασίες και κατευθύνσεις του ΚΚΣΕ. Ετσι το ΚΚΕ ακολουθώντας το αντεπαναστατικό πλέον και συμβιβασμένο με τη διεθνή μπουρζουαζία ΚΚΣΕ, οδηγήθηκε και αυτό σε απαράδεκτες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, όπως τη διάλυση των παράνομων Οργανώσεων, την προσφορά στην Ενωση Κέντρου τζάμπα ψήφων στις εκλογές του Φλεβάρη του '64, τον εφησυχασμό και απροετοιμασία για την αντιμετώπιση της χουντικής δικτατορίας. Μετά την πτώση τις χούντας, νόμιμο πλέον το Κόμμα, συμμάζεψε όλους τους «καλλίφωνους προφέσορες» και τους τοποθέτησε σε καθοδηγητικά πόστα. Συγκρότησε με την ΕΑΡ τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και συμμετείχε στις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα και, τέλος, οδηγήθηκε στο πλέον εγκληματικό ανοσιούργημα, χειροκρότησε την περεστρόικα, την διαφήμισε σαν «επανάσταση μέσα στην επανάσταση», σαν «επαναστατικές αλλαγές κοσμογονικού χαρακτήρα», που τάχα θα διόρθωνε τα στραβά του σοσιαλισμού. Πρόσφερε δε στον Γκορμπατσόφ σαν συμβολικό δώρο ένα αγαλματίδιο του Ηρακλή για το ηράκλειο έργο που επιτελεί. Είναι πράγματι ηράκλειο κατόρθωμα να διαλύσεις ένα ολόκληρο στρατόπεδο, που στήθηκε με τόσες θυσίες και αίμα. Είναι πράγματι ηράκλειο κατόρθωμα να σβήσεις την ελπίδα και να ρίξεις όλη την ανθρωπότητα στην απογοήτευση. Μα ακριβώς γι' αυτό το κατόρθωμα βράβευσε και η άλλη πλευρά τον Γκορμπατσόφ με το βραβείο Νόμπελ.

Τώρα το Κόμμα είδε και στιγμάτισε όλα αυτά τα στραπάτσα, δεν είδε όμως ακόμα ότι σε κάθε δεξιόστροφη καμπή του Κόμματος είχαμε και αριστερόστροφα ξεστρατίσματα αγωνιστών.

Τώρα το Κόμμα, ύστερα από τόσες δεκαετίες και τόσα στραπάτσα, είδε και στιγμάτισε το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, όμως τότε, που το χειροκροτούσε και υιοθετούσε το συμβιβαστικό και προδοτικό του πνεύμα, κάποιοι αγωνιστές είδαν το κακό, το καταπολέμησαν και διαχώρισαν τη θέση τους. Το ίδιο έγινε όταν το Κόμμα χειροκροτούσε την περεστρόικα, όπως και λίγο - πολύ σε όλες τις δεξιόστροφες καμπές του. Είναι ώρα λοιπόν να δει τώρα το Κόμμα πώς θα συμμαζέψει και θα δικαιώσει όλους αυτούς τους αγωνιστές, που διαχώρισαν τότε τη θέση τους.

Εύχομαι το 21ο Συνέδριο να γίνει σταθμός ανασύνταξης και ισχυροποίησης του ΚΚΕ.