«Επί ποδός» βρίσκονται και τα συνδικάτα της Λάρισας, οργανώνοντας την απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο και έχοντας ορίσει ως μέρα απεργίας την Πέμπτη 3 Ιούνη. Ηδη έχει πάρει απόφαση η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου, ενώ αυτές τις μέρες συνεδριάζουν τα ΔΣ σε μια σειρά από πρωτοβάθμια σωματεία. Ταυτόχρονα, με συσκέψεις οργάνωσης της πάλης σε χώρους δουλειάς, Γενικές Συνελεύσεις, εξορμήσεις, αναδεικνύουν την ανάγκη να υπάρξει απεργιακός ξεσηκωμός με αίτημα να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο που σαρώνει εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, αλλά και να ξηλωθεί το διαμορφωμένο αντεργατικό οπλοστάσιο. Γνωρίζοντας εξάλλου πόσο σημαντική είναι η άνοδος της συμμετοχής και της οργάνωσης στα συνδικάτα, δίνουν τη μάχη για νέες εγγραφές εργατών, για την ισχυροποίησή τους, μπροστά στις αρχαιρεσίες που θα γίνουν το επόμενο διάστημα σε μια σειρά από συνδικάτα.

Ο «Ριζοσπάστης» συνομίλησε με τον Δημήτρη Τζιμούλη, μέλος της διοίκησης του Συνδικάτου Οικοδόμων, και τον Γιάννη Γεωργούλα, μέλος της διοίκησης του Συνδικάτου Φαρμάκου, για τη δράση των δύο Συνδικάτων απέναντι στο αντεργατικό νομοσχέδιο και για τη μάχη της ενίσχυσής τους με αφορμή τις αρχαιρεσίες που θα γίνουν τις επόμενες μέρες.

Μιλώντας για τη δράση του Συνδικάτου Οικοδόμων ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα, ο Δ. Τζιμούλης επισημαίνει: «Ολο το προηγούμενο διάστημα το Συνδικάτο βρέθηκε σε γιαπιά, στο εργοτάξιο του Αρμού, σε δημόσια έργα, για να ενημερώσει τους συναδέλφους για τις "ανατροπές του αιώνα" που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Οι συνάδελφοι δεν "τσιμπάνε", αφού γνωρίζουν καλά τι σημαίνει να δουλεύεις 10 ώρες πάνω στη σκαλωσιά, ειδικά όταν με την ανεργία που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια και τις ανατροπές στο Ασφαλιστικό, πολλοί αναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι τα 63 χρόνια για να βγουν στη σύνταξη, τα εργατικά "ατυχήματα" είναι συχνά. Σε έναν χώρο με παράδοση στους αγώνες, οι συνάδελφοι δεν αποδέχονται να δουλεύουν σήμερα περισσότερες ώρες, με μεροκάματα πείνας, για να κερδίζουν οι κατασκευαστικοί όμιλοι και οι μεγαλοεργολάβοι. Οι διαθέσεις αυτές εκφράστηκαν και στην απεργία στις 6 Μάη, ειδικά στο εργοτάξιο του Αρμού, όπου τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία έφτασαν το 90%, δεκάδες οικοδόμοι συμμετείχαν στη συγκέντρωση. Το κλίμα αυτό επιβεβαιώθηκε και στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση».

Αντίστοιχα ο Γ. Γεωργούλας τονίζει: «Τόσο στις φαρμακαποθήκες όσο και σε εργοστάσια του κλάδου η κουβέντα με τους συναδέλφους είναι καθημερινή. Οι συνάδελφοι που βιώνουν την εντατικοποίηση, την προσπάθεια να ξηλωθεί η πενθήμερη εργασία και την ίδια ώρα να καταγράφονται κέρδη ρεκόρ για τους μεγάλους ομίλους, απορρίπτουν τα σχέδια της κυβέρνησης, δεν παραμυθιάζονται από την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της ότι δήθεν θα μένουν απλήρωτοι για να μαζεύουν ώρες ώστε να δούνε τις οικογένειές τους, την ώρα που καταργούν και την κυριακάτικη αργία. Ολες οι κυβερνήσεις, βήμα βήμα, ξηλώνουν τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, ειδικά το δικαίωμα στον σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο. Εμείς τους καλούμε στη μάχη, όχι μόνο για να μην περάσει το νέο νομοσχέδιο, αλλά και για να ξηλωθεί όλο το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει, να παλέψουν για τις σύγχρονες και πραγματικές τους ανάγκες, που αυτό σημαίνει σήμερα, λιγότερες ώρες δουλειάς και καλύτερους μισθούς».

«Δυνατός εργάτης είναι ο εργάτης που είναι οργανωμένος, συσπειρωμένος στο συνδικάτο», τονίζει ο Δ. Τζιμούλης και συμπληρώνει: «Με τη συμμετοχή στο Συνδικάτο και στις αρχαιρεσίες που θα γίνουν από 14 έως 18 Ιούνη, θα δυναμώσει η λογική ότι κανείς οικοδόμος δεν είναι μόνος του. Το Συνδικάτο, με τις μάχες που δίνει όλα αυτά τα χρόνια, έχει συμβάλει στο να κερδηθούν κάποια πράγματα, να μην περάσει η εργοδοτική ασυδοσία. Με αυτήν την έννοια, η συμμετοχή εκατοντάδων συναδέλφων θα στείλει το μήνυμα ότι οι οικοδόμοι δεν απομακρύνονται από τον οργανωμένο αγώνα, αλλά αντίθετα συσπειρώνονται ακόμα περισσότερο και επιβεβαιώνουν ότι είναι αποφασισμένοι να παλέψουν μέσα από το Συνδικάτο τους. Αλλωστε το κάλεσμα για συμμετοχή στις αρχαιρεσίες πάει μαζί με το κάλεσμα συμμετοχής στην απεργία στις 3 Ιούνη και στον αγώνα για τα δικαιώματά μας. Είναι στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί, οικοδόμοι που θα ψηφίσουν στις αρχαιρεσίες να μη μείνουν εκεί, αλλά να ενεργοποιηθούν και να δράσουν μέσα από τις γραμμές του Συνδικάτου. Ταυτόχρονα, έχει σημασία να αποκτήσουμε νέες δυνάμεις και επαφές σε μεγάλα εργοτάξια, σε μεγάλα έργα αλλά και να δυναμώσουν οι αγωνιστικοί δεσμοί με το Συνδικάτο».

Ο Γ. Γεωργούλας επισημαίνει: «Απέναντι στον στόχο κυβερνήσεων και κεφαλαίου για ακόμα πιο φθηνούς εργαζόμενους και χωρίς δικαίωμα οργάνωσης, η μαζική συμμετοχή στις αρχαιρεσίες και η ισχυροποίηση του Συνδικάτου είναι όρος για να για να μπορέσουμε να οργανώσουμε καλύτερα τους αγώνες μας, να διαμορφώσουμε τις βάσεις για να ζήσουμε καλύτερα εμείς και οι οικογένειές μας. Αλλωστε οι συνάδελφοι γνωρίζουν καλά ότι το Συνδικάτο ήταν πάντα δίπλα τους, σε κάθε πρόβλημα που αντιμετώπιζαν, ενάντια σε απολύσεις, για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, έκανε προσπάθεια να υπογραφτεί επιχειρησιακή ΣΣΕ και άλλα. Αυτή η αγωνιστική πορεία πρέπει και μπορεί να συνεχιστεί».