Ο Γ.Τ. ξεκίνησε την ποιητική του διαδρομή το 1981 με τη συλλογή «Μωβ Σημαία». Το 1984 δημοσίευσε το «Ονειρόδραμα», (πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης για βιβλία που εκδόθηκαν στην επαρχία) και το 1999 τον «Εξίτηλο Χρόνο».

Το 2001 κυκλοφόρησε σε Β` έκδοση το «Ονειρόδραμα». Πρόκειται για ποίηση βιωματική όπου ο Γ.Τ. εξομολογείται ψυχοσυνθετικές εικόνες και καταστάσεις που τον σημάδεψαν. Με λόγο σαφή, αφαιρετικό, πυκνό διατυπώνει στοχασμούς, αλήθειες και υπερβάσεις συναισθηματικής φόρτισης. «Για την αναγκαιότητα / της αλληλεξόντωσης / τουλάχιστον γι' αυτή / Ας έρθεις».

Το αρνητικό στοιχείο μέσα του, πηγάζει από αντιφάσεις μπροστά στην ίδια τη ζωή. Με «πιλότο» το χαμένο όνειρο ο ποιητικός στόχος εκπληρώνεται. «Θα πολιορκώ / ανεπίτρεπτα / τους κατακλυσμούς / των εποχών σου / Ετσι για να συντρίβομαι».

Το λυρικό, με τρυφερότητα αναρχική, «Ονειρόδραμα», δικαίως τιμήθηκε. Παραμένει, ωστόσο, η απορία μας: Γιατί το ΥΠΠΟ διαχωρίζει την ποίηση της επαρχίας από της πρωτεύουσας ή της συμπρωτεύουσας; Οι Ελληνες ποιητές γράφουν ή δε γράφουν καλά όπου κι αν βρίσκονται και ζουν μέσα στην ελληνική επικράτεια.

Πάντως ο Γ.Τ. υπόσχεται πολλά στο χώρο της ποίησης. (Εκδόσεις «Περί τεχνών», Πάτρα).

Από την Κύπρο ο Α.Γ. μάς έστειλε την ποιητική του συλλογή. Σε ομοιοκατάληκτο στίχο, με χιούμορ και πικρή ειρωνεία για ό,τι συμβαίνει στο νησί της Αφροδίτης, προσπαθεί να αφυπνίσει τα πνεύματα.

Η ραχοκοκαλιά της ποίησής του βρίσκεται μέσα στο πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι. Με απλή, αυθεντική γραφή δίνει την προσωπική του «κατάθεση». Αληθινός, έντιμος, αγωνιά για το παρόν αλλά και για το μέλλον του νησιού και όχι μόνο.

«Εμπρός! Βαράτε σάλπιγγες, γρήγορα σηκωθείτε / και των προγόνων κράξατε «παίδες Ελλήνων ίτε» / Εμπρός εξεπουλήσανε οι έμποροι τη γη σας / κι εσείς ακόμα βρίσκεστε μες στη βαθιά σιγή σας / (....) / Να φύγουνε οι πύραυλοι, δε θέλουμε ρουκέτες» /...... Για θείους έρωτες παιδιά είμαστε γεννημένοι / δεν πεθυμούμε πύραυλους, το βύσσινο να μένει».