«Η αβεβαιότητα σχετικά με τις μακροχρόνιες εξελίξεις του πληθωρισμού έχει ενταθεί», αναφέρει η πρόσφατη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας σχετικά με το διεθνές περιβάλλον, μολονότι όπως επισημαίνουν σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα «η παρατηρούμενη αύξηση του πληθωρισμού θεωρείται προσωρινή και μετριάζεται από το μεγάλο παραγωγικό κενό και τις χαμηλές μισθολογικές πιέσεις λόγω της πλεονάζουσας δυναμικότητας στην αγορά εργασίας».

Οι εγγενείς αντιφάσεις του εκμεταλλευτικού συστήματος προκύπτουν και από σειρά ερωτημάτων που θέτει η ΤτΕ σχετικά με τη μακροχρόνια διόγκωση του επίσημου πληθωρισμού.

Μεταξύ αυτών, «μια δυνητικά άτακτη πράσινη μετάβαση θα αύξανε δραστικά τις τιμές της Ενέργειας», ενώ «πληθωριστικά ενδέχεται να επιδράσουν μακροχρόνια η αποδιεθνοποίηση της παραγωγής (μείωση ποσοστού εξωχώριας παραγωγής για μικρότερη εξάρτηση από τις ασιατικές οικονομίες) και ο εντονότερος προστατευτισμός στο διεθνές εμπόριο, επιδρώντας αυξητικά στο κόστος παραγωγής». Τέλος, η αύξηση της ολιγοπωλιακής δύναμης ορισμένων μεγάλων επιχειρήσεων σε κλάδους εντάσεως κεφαλαίου, τεχνολογίας και καινοτομίας ενδεχομένως θα οδηγούσε σε αύξηση τιμών σε ορισμένους κλάδους.

Με βάση τα παραπάνω η ΤτΕ συμπεραίνει: «Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα οι πληθωριστικές προσδοκίες παραπέμπουν σε άνοδο του πληθωρισμού, η έκταση της οποίας όμως περιβάλλεται από αβεβαιότητα και θα καθοριστεί από την εξέλιξη του παραγωγικού κενού, την αξιοπιστία των κεντρικών τραπεζών, τον χρόνο και την ταχύτητα ομαλοποίησης της νομισματικής πολιτικής και της απόσυρσης της δημοσιονομικής στήριξης, καθώς και από άλλους παράγοντες κόστους που σχετίζονται με τις διεθνείς εφοδιαστικές αλυσίδες, το διεθνές εμπόριο και το ενδεχόμενο μερικής αποδιεθνοποίησης της παραγωγής».

Οπως και να 'χει, δηλαδή, τα σπασμένα θα φορτώνονται στις λαϊκές πλάτες ακόμα και σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης, και ανεξάρτητα από το μείγμα πολιτικής που υποστηρίζει το κεφάλαιο.