Πώς βλέπουν η κυβέρνηση και η εργοδοσία τον εμβολιασμό; Ως μέσο για να ξεφορτωθούν και τα όποια πετσοκομμένα «πρωτόκολλα» και μέτρα προστασίας σε χώρους δουλειάς και αλλού. Είναι χαρακτηριστική η άρνηση της διοίκησης στο ΠΑΓΝΗ να δώσει άδεια «ειδικού σκοπού» σε μητέρα παιδιού που νοσεί με κορονοϊό, με τη δικαιολογία ότι ήταν εμβολιασμένη. Και όλα αυτά ενώ φουντώνει η συζήτηση για πιθανότητα να χρειαστεί 3η δόση εμβολίου για μια σειρά από κατηγορίες πληθυσμού, ενώ ερευνώνται δεδομένα για μείωση της αποτελεσματικότητας - όσον αφορά την ασυμπτωματική νόσηση - με την πάροδο του χρόνου και εξαιτίας των μεταλλάξεων. Πρόκειται για επικίνδυνη λογική. Αποκλειστικό κριτήριο της κυβέρνησης παραμένει το πώς όποιος μολυνθεί θα «κοστίσει» λιγότερο και στο ρημαγμένο σύστημα Υγείας και στην εργοδοσία και όχι η προστασία της υγείας του λαού. Με αυτό το κριτήριο τα μέτρα ιχνηλάτησης πάνε περίπατο, η καραντίνα γίνεται «λάστιχο», η διάδοση θα συνεχίζεται, η εργοδοσία θα απαλλάσσεται από τα μέτρα που θα έπρεπε να παίρνει στους χώρους δουλειάς και οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να κινδυνεύουν. Επιβεβαιώνεται δηλαδή πως όσο αναγκαίος είναι ο γενικός εμβολιασμός του πληθυσμού, άλλο τόσο αναγκαία είναι και όλα τα μέτρα προστασίας ώστε να νικηθεί η πανδημία με τις λιγότερες δυνατές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, σε επιπτώσεις που επιβεβαιωμένα αφήνει στον οργανισμό όσων έχουν νοσήσει κ.ο.κ. Κάτι που δεν μπορεί να το εγγυηθεί ούτε η κυβέρνηση ούτε η πολιτική που υπηρετεί. Είναι ζήτημα διεκδίκησης και πάλης από τους εργαζόμενους και τους υγειονομικούς.