Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση εναποθέτει στο εμβολιαστικό πρόγραμμα, που κι αυτό σέρνεται, την αντιμετώπιση της πανδημίας, τα δημόσια νοσοκομεία και οι άλλες δομές Υγείας είναι σε ακόμα χειρότερη κατάσταση από ό,τι στα προηγούμενα κύματα. Και με αυτό ως «δεδομένο», αφού η θωράκιση και η ουσιαστική ενίσχυσή τους με μέσα και προσωπικό δεν χωράνε στη λογική «κόστους - οφέλους», γι' αυτό η κυβέρνηση λέει στον λαό ότι δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα από τους εμβολιασμούς. Θυμίζουμε ότι με το ίδιο κριτήριο πάρθηκαν όλα τα μέτρα από την αρχή της πανδημίας. Πάντα με «αδιαπραγμάτευτο δεδομένο» ότι οι δυνατότητες των νοσοκομείων είναι περιορισμένες, και με κριτήριο το πώς δεν θα «φρακάρουν» επιβλήθηκαν τα lockdown, ανοιγόκλειναν τα σχολεία, μπήκε λουκέτο στα πανεπιστήμια κ.ο.κ.

Σήμερα, λοιπόν, με άλλοθι τους εμβολιασμούς, η κυβέρνηση επιχειρεί να κρύψει την τραγική κατάσταση που επικρατεί στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Και στο όνομα του εμβολιασμού απορρίπτεται κάθε μέτρο ενίσχυσης της δημόσιας Υγείας. Η χρεοκοπία αυτής της «συνταγής» όμως είναι προδιαγεγραμμένη. Γιατί ακόμα κι αν κάποια στιγμή επιτευχθεί το 80% των εμβολιασμών, ακόμα κι αν δεν υπάρξουν μεταλλάξεις που διαταράσσουν το «τείχος ανοσίας», το ερώτημα παραμένει: Αν δεν ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα Υγείας, τι ακριβώς θα γίνει διαφορετικά σε μια επόμενη πανδημία; Πάλι τα νοσοκομεία δεν θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στην πίεση, πάλι θα μετατρέπονται τα νοσοκομεία σε μιας νόσου, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Τι δεν μπορεί λοιπόν να κρύψει η συζήτηση γύρω από τον πράγματι αναγκαίο γενικό εμβολιασμό του πληθυσμού; Το γεγονός ότι στα δημόσια νοσοκομεία εξακολουθούν να λείπουν τουλάχιστον 6.500 μόνιμοι γιατροί, πάνω από 20.000 μόνιμοι νοσηλευτές, χιλιάδες τραυματιοφορείς, βοηθητικό προσωπικό κ.ά. (σύμφωνα με τα ανεπαρκή οργανογράμματα). Εξακολουθούν να λείπουν πάνω από 2.500 δημόσια κρεβάτια εντατικής θεραπείας κι εξειδικευμένο προσωπικό, ενώ τα δημόσια κρεβάτια ΜΕΘ Εγκαυμάτων μετριούνται στα δύο χέρια. Κι αυτές οι ελλείψεις έχουν τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων, της υποχρηματοδότησης και της λειτουργίας με «επιχειρηματικούς όρους».

Θυμίζουμε ότι στα προηγούμενα κύματα της πανδημίας, χιλιάδες κρεβάτια έκλεισαν και μετατράπηκαν σε Covid. Τα ράντζα κατακλύζουν Τμήματα Επειγόντων, Παθολογικές κλινικές κ.ά. Διαγνώσεις, εξετάσεις, χειρουργεία, θεραπείες είναι στον πάγο εδώ κι ενάμιση χρόνο. Μόνο στο ΚΑΤ, από 16/7/2019 μέχρι και 21/7/2021 είναι σε λίστα αναμονής 9.757 χειρουργεία! Στο Θριάσιο Νοσοκομείο η λίστα αναμονής για χειρουργεία ξεπερνά τα δύο χρόνια. Μεταξύ Φλεβάρη και Νοέμβρη 2020 χάθηκαν πάνω από 110.000 χειρουργεία στο δημόσιο σύστημα Υγείας, σε σχέση με τον αντίστοιχο μέσο όρο των ετών 2017 - 2019. Οι επισκέψεις στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία των ογκολογικών νοσοκομείων μειώθηκαν κατά 40%, οι δε νοσηλείες κατά 9%. Εδώ κι ενάμιση χρόνο, το 49% των καρκινοπαθών υποχρεώθηκαν σε επιπλέον δαπάνες, το 50% δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τον γιατρό του, το 35% ήρθε αντιμέτωπο με την ακύρωση ραντεβού κι επαναληπτικές εξετάσεις.

Εξαιτίας του πολύμηνου αποκλεισμού από το δημόσιο σύστημα Υγείας, χιλιάδες τακτικά χειρουργεία πλέον έχουν γίνει επείγοντα, η βαριά νοσηρότητα έχει εκτοξευθεί, η «πλεονάζουσα» θνητότητα για το 2020 αυξήθηκε κατά 8%.

Την ίδια στιγμή, το προσωπικό του δημόσιου συστήματος Υγείας είναι εξουθενωμένο, έχοντας να αντιμετωπίσει τις άθλιες συνθήκες δουλειάς, διώξεις, απειλές και «τρικλοποδιές». Η όποια «ενίσχυση» γίνεται με μπαλώματα και ανακύκλωση προσωπικού, σε βάρος όλων των ασθενειών, με την αναλογία γιατρών και νοσηλευτών ανά κρεβάτι να είναι πολύ κάτω από το όριο ασφαλείας.

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, αντί για μέτρα ουσιαστικής ενίσχυσης, ανακοινώνονται από τη μία τιμωρητικά μέτρα για όσους δεν εμβολιάζονται, συκοφαντώντας υγειονομικούς που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι εμβολιασμένοι, αγγίζοντας το 95% στους γιατρούς και το 90% στους νοσηλευτές. Και από την άλλη, η κυβέρνηση προχωράει το «νέο ΕΣΥ», με τα σάπια υλικά της εμπορευματοποίησης και της επιχειρηματικής λειτουργίας που έφεραν τα σημερινά χάλια, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς.

Η κατάσταση στο δημόσιο σύστημα Υγείας αλλά και οι εξαγγελίες της κυβέρνησης δεν επιτρέπουν κανέναν εφησυχασμό. Το επόμενο διάστημα ο λαός έχει να δώσει μάχη για τη ζωή, στο πλευρό των υγειονομικών που αγωνίζονται για ένα σύστημα Υγείας αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, αντίστοιχο των δυνατοτήτων και των αναγκών που υπάρχουν, χωρίς επιχειρηματική δράση.