Σε σημείο αναφοράς και αποκούμπι για τον πυρόπληκτο λαό των χωριών της Βόρειας Εύβοιας έχουν εξελιχθεί τα Κέντρα Αγώνα και Αλληλεγγύης Πυρόπληκτων που λειτουργούν στον κόμβο της Στροφυλιάς και στην Ιστιαία, με πρωτοβουλία του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών και του Αγροτικού Συλλόγου Μαντουδίου.

Στους δυο αυτούς διαμορφωμένους χώρους συγκεντρώνονται τα είδη πρώτης ανάγκης, που μέσω συνδικάτων από ολόκληρη τη χώρα προσφέρουν απλόχερα οι εργαζόμενοι και ο λαός για τις ανάγκες των πυρόπληκτων της Βόρειας Εύβοιας. Ταυτόχρονα, σε καθημερινή βάση, εκτός από τις οργανωμένες αποστολές ειδών ανάγκης, στα δύο «στέκια» φτάνει βοήθεια που παραδίδουν κάτοικοι από διάφορες περιοχές της Εύβοιας και από άλλα σημεία της χώρας, που επισκέπτονται την περιοχή.

Εθελοντές από τα γύρω χωριά και την υπόλοιπη Εύβοια, φοιτητές από την Αθήνα, προσφέρουν καθημερινά τη βοήθειά τους στη συγκέντρωση, κατανομή και διανομή των ειδών. Διάφορα προϊόντα και είδη συσκευάζονται σε σακούλες και μέσω των Επιτροπών Αγώνα που έχουν στηθεί στα περισσότερα πυρόπληκτα χωριά της περιοχής, διανέμονται στους πυρόπληκτους, αφού πρώτα καταγραφούν οι ανάγκες.

Στο «στέκι» της Στροφυλιάς βρέθηκε τις τελευταίες μέρες για να βοηθήσει στην προσπάθεια που γίνεται μία παρέα φοιτητών από την Αθήνα. Ο Χρήστος, η Ελλη, ο Νίκος και ο Λεωνίδας βρέθηκαν για πέντε μέρες στην περιοχή και έφυγαν γεμάτοι συγκίνηση και νέες συγκλονιστικές εμπειρίες.

«Θεωρήσαμε χρέος μας να έρθουμε εδώ και να συμβάλουμε με τον τρόπο μας στην προσπάθεια που γίνεται να απαλύνει ο πόνος των ανθρώπων αυτών που έχασαν τα πάντα. Τις δουλειές τους, τα σπίτια τους, το φυσικό περιβάλλον», αναφέρει στον «Ριζοσπάστη» ο Χρήστος.

«Τις μέρες αυτές που μείναμε εδώ, δεν προσφέραμε μόνο, αλλά πήραμε και εμείς, κερδίσαμε πολλά πράγματα. Ηταν ένα μάθημα ζωής. Δίναμε και παίρναμε κουράγιο. Γυρίζουμε στην Αθήνα πιο δυνατοί. Θα έχουμε τους απλούς αυτούς ανθρώπους που συναντήσαμε στην καρδιά μας και σίγουρα θα επιστρέψουμε σύντομα», σημειώνει η Ελλη.

Και προσθέτει: «Η αποδοχή και η αντιμετώπιση που είχαμε από τους ανθρώπους ήταν ιδιαίτερα συγκινητική. Ανθρωποι που έχουν χάσει τα πάντα και έρχονταν στο κέντρο αλληλεγγύης να πάρουν είδη που είχαν ανάγκη, όχι μόνο μας ευχαριστούσαν για τη βοήθεια, αλλά μας ρωτούσαν αν χρειαζόμαστε εμείς κάτι.

Δεν θα ξεχάσω ότι μία ηλικιωμένη γυναίκα, που είχε χάσει τα πάντα, ήρθε το πρωί και πήρε μία σακούλα με πράγματα, μέσα στην οποία υπήρχαν, μεταξύ άλλων, ντομάτες και ρύζι και το μεσημέρι γύρισε και μας έφερε ένα ταψί γεμιστά. Αυτό θα μου μείνει αξέχαστο, όπως αξέχαστο θα μου μείνει το γεμάτο καλοσύνη πρόσωπο της γυναίκας αυτής, που μέσα στην τραγωδία της θέλησε να ανταποδώσει την αλληλεγγύη που δέχτηκε».

«Θα επιστρέψουμε σύντομα», δηλώνει από την πλευρά του ο Νίκος. «Το πιθανότερο είναι να έρθουμε ξανά το Σαββατοκύριακο. Να είμαστε εδώ στο μεγάλο συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο. Δεν γίνεται να λείψουμε. Η στήριξη του αγώνα που δίνει ο λαός της περιοχής για να μπορέσει να συνεχίσει να ζει στον τόπο του, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αλληλεγγύης», συμπληρώνει.

«Είναι σημαντικό να υπάρξει συνέχεια στην αλληλεγγύη και στη βοήθεια προς τον λαό της Βόρειας Εύβοιας. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι πολλά και θα χρειαστούν χρόνια για να κλείσουν οι πληγές που άφησε πίσω της η πυρκαγιά. Η στήριξη του αγώνα που ξεκινούν για να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους είναι αυτονόητη. Θα είμαστε εδώ το Σάββατο, αλλά και όποτε χρειαστούν τη βοήθειά μας», ανέφερε από την πλευρά του ο Λεωνίδας.

«Από την πρώτη στιγμή, το Σωματείο Ρητινοκαλλιεργητών και ο Αγροτικός Σύλλογος αντιληφθήκαμε ότι θα πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλία για την οργάνωση της αλληλεγγύης. Να τη βάλουμε σε σωστή βάση και να μην αφήσουμε περιθώρια να γίνει εκμετάλλευση της ανάγκης που υπάρχει. Να προστατέψουμε τους ανθρώπους αυτούς που έχασαν τα πάντα και να μην επιτρέψουμε να χάσουν και την περηφάνια τους.

Φροντίζουμε τα είδη που συγκεντρώνονται να συσκευάζονται σε πακέτα και να διανέμονται στους πληγέντες μέσα από τις Επιτροπές Αγώνα που έχουν συσταθεί στα περισσότερα χωριά. Ετσι δεν αφήνονται περιθώρια για "προσωπικά παιχνίδια" και για αδικίες σε βάρος κάποιων πληγέντων», σημειώνει ο Μπάμπης Τσιβίκας, ρητινοκαλλιεργητης, σημειώνοντας την ανάγκη να αποτελέσει η αλληλεγγύη αποκούμπι για την οργάνωση του αγώνα του λαού της περιοχής. Για να μπορέσει να σταθεί ξανά στα πόδια του, να συνεχίσει να ζει στον τόπο του.