Οι 4 συμφωνίες κατατέθηκαν με δύο διαφορετικά νομοσχέδια (Αυστραλία - Ν. Ζηλανδία το πρώτο και Ιαπωνία - Σιγκαπούρη το δεύτερο) από το υπουργείο Εξωτερικών και επικυρώθηκαν με δύο διαδοχικές συνεδριάσεις.

ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αναπτύσσοντας παρόμοια επιχειρηματολογία εκθείασαν τις συμφωνίες για τα οφέλη που θα έχουν στην οικονομία. Ηταν τέτοια η σύμπνοια, που ο υφυπουργός Εξωτερικών Μ. Βαρβιτσιώτης συνεχάρη τον πρώην ΥΠΕΞ Γ. Κατρούγκαλο για τη «συμβολή» του στην εμβάθυνση των σχέσεων με τις χώρες αυτές, π.χ. με τη Σιγκαπούρη.

Η Ελ. Λύση επιφυλάχθηκε, χωρίς να αντιτίθεται στις συμφωνίες, ενώ το ΜέΡΑ25 καταψήφισε, ζητώντας περισσότερα ανταλλάγματα.

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής καταψήφισε τις συμφωνίες, τονίζοντας ότι είναι εχθρικές για τον λαό. Οπως τόνισε, «το πιο αξιοπρόσεκτο είναι η γεωγραφία αυτών των συμφωνιών, καθώς Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία, Ιαπωνία και Σιγκαπούρη είναι στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, όπου το ενδιαφέρον της ΕΕ δεν είναι τυχαίο: Αφορά μία γεωγραφική ζώνη όπου παράγεται το 60% του παγκόσμιου ΑΕΠ και τα επόμενα χρόνια εκτιμάται ότι θα αντιπροσωπεύει το 70% της αύξησης της ενεργειακής ζήτησης».