Η πρώτη λαθροχειρία είναι η προσπάθεια να παρουσιαστούν οι αυξήσεις ως «παροδικές», με «συγκυριακές» αιτίες. Οταν ακόμα και σύμφωνα με τις δικές τους προβλέψεις, η Κομισιόν στην τελευταία έκθεσή της λέει ότι αυτές θα «τρέχουν» με σπασμένα φρένα, τουλάχιστον έως την ερχόμενη άνοιξη, και ότι μετά - επιβεβαιώνοντας ότι «ήρθαν για να μείνουν» - «θα παραμείνουν υψηλότερες από τον μέσο όρο των προηγούμενων χρόνων».

Η δεύτερη λαθροχειρία αφορά τους λόγους που οι τιμές εκτοξεύονται. «Φταίει κι ο Χατζηπετρής», λένε στην κυβέρνηση, «φταίει η κακή διαχείριση της ΝΔ», λένε στον ΣΥΡΙΖΑ, «φταίει η αρρύθμιστη ακόμα αγορά», λένε τα αστικά επιτελεία, κι όλοι μαζί συνεχίζουν το γαϊτανάκι για να κρύψουν εκείνο που δεν κρύβεται με τίποτα: Οτι η «απελευθέρωση» της Ενέργειας και τα σχέδια για το «πράσινο new deal» - τη νέα «εθνική» ιδέα του κεφαλαίου που υπηρετούν με θρησκευτική ευλάβεια όλα τα αστικά κόμματα - βυθίζουν τον λαό πολύ βαθιά στην ενεργειακή φτώχεια.

Η «εικόνα» των τελευταίων ημερών μιλάει κι από μόνη της: Ο πρωθυπουργός κορδώνεται για την «Ελλάδα - κόμβο "πράσινης" Ενέργειας» από την Αίγυπτο, τα Εμιράτα και παραπέρα, παρουσιάζει τα «πράσινα» νησιά και τις «ευκαιρίες» για «πράσινες μπίζνες στους επενδυτές», τον πακτωλό των δισ. από το Ταμείο Ανάκαμψης που θα ξεκοκαλίσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, εγκαινιάζει μονάδες με τον Αμερικανό πρέσβη κι ο λαός «δεν ξέρει πού να κρυφτεί» μόλις ανοίγει τον λογαριασμό κι ετοιμάζεται να ξεπαγιάσει έναν ακόμα χειμώνα.

Εξασφαλίζοντας την «εισπραξιμότητα» για τους ενεργειακούς ομίλους απέναντι στο νέο κύμα ανεξόφλητων λογαριασμών και χρεών. Δίνοντας απευθείας «μποναμάδες» στις «ενεργοβόρες» βιομηχανίες και λοιπούς επιχειρηματικούς ομίλους, ώστε να στηρίξουν την «ανταγωνιστικότητα» και κερδοφορία τους, στέλνοντας και πάλι τον «λογαριασμό» στους λαούς. Επιχειρώντας να «στρογγυλέψουν» κάπως την «ακραία» ενεργειακή φτώχεια που προκαλεί η πολιτική τους, με τον φόβο, όπως οι ίδιοι λένε, να μην έχουν μαζικές λαϊκές αντιδράσεις.

Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι η στρατηγική του κεφαλαίου όχι μόνο δεν μπορεί να συμβαδίσει αλλά αντιστρατεύεται τις λαϊκές ανάγκες, παντού, και στην Ενέργεια.

Απαντά και στην τρίτη και πιο καραμπινάτη λαθροχειρία, την οποία επιστρατεύουν τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ισχυρίζονται πως υπάρχει και μια δήθεν «δίκαιη πράσινη μετάβαση», παρουσιάζοντας ως «διέξοδο» τάχα για τον λαό τα σχέδια του κεφαλαίου και την επιτάχυνση της πολιτικής που οδηγεί στα αδιέξοδα αυτά.

Ακριβώς απέναντι όμως πρέπει να πάει ο λαός: Για να πάρει «ανάσες», πρέπει να πληρώσει το κεφάλαιο. Κι ο ίδιος να οργανώσει την πάλη του με σημαία την ικανοποίηση της σύγχρονης ανάγκης για ρεύμα και θέρμανση επαρκή και φθηνά, με αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών Ενέργειας, όλων των σύγχρονων τεχνολογιών. Σε αντίθεση δηλαδή με τα σχέδια του κεφαλαίου για την Ενέργεια - εμπόρευμα, να δυναμώσει την πάλη για Ενέργεια - κοινωνικό αγαθό, που μπορεί να γίνει πραγματικότητα στο πλαίσιο μιας ανώτερης οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, απαλλαγμένης από τους καπιταλιστές, του σοσιαλισμού.